lufta

Ballkani duket se ka hyrë në modën e analizave kur vjen puna të flitet për Europën. Kjo e fundit po provon edhe njëherë dobësitë e veta duke mos arritur të shtrijë standardet e demokracisë dhe stabilitetit edhe në këtë rajon të saj. Por Europa duhet të merret me Ballkanin, sado e bezdisshme është kjo gjë.

Para disa javësh pashë një shfaqje të një filmi të ri dokumentar të quajtur Klithma nga Siria. Ishte një eksperiencë ndëshkuese. Filmi është i gjallë, emocionues dhe papërkulshmërisht i ndershëm rreth kostos së luftës. Regjisori, Evgeni Afinivski, në qytetar amerikan i lindur në ish-Bashkimin Sovjetik, nuk ia kursen shikuesit asnjë siklet.

"Lufta psikologjike ka ekzistuar sa vetë njeriu." Kështu fillon një libër që pretendohet të jetë një ribotim i paautorizuar i tekstit të luftës psikologjike të GRU, shërbimit ushtarak të inteligjencës ruse. Libri u botua në Minsk në vitin 1999. Ai kishte qenë baza e kurseve për trajnimin e oficer rezervë (ROTC) dhe kadetëve në luftën psikologjike në fakultetin shtetëror të gazetarisë në Moskë

Drezdeni, perla e Saksonisë, është një nga qytetet më të shkatërruar të Luftës së Dytë Botërore. Në shkurt të vitit 1945, në atë që mund të quhet një hakmarrje për Londrën ndër të tjera, forcat ajrore amerikane dhe britanike hodhën për dy ditë dhe dy net, 2 400 tonë eksploziv dhe 1 500 tonë bomba zjarrvënëse . Temperatura nga zjarret arriti në 3000 gradë Fahrenheit me pasojë shkatërrimin total të qendrës baroke dhe vdekjen e 25 mijë njerëzve. Me mbarimin e luftës, qyteti ra nën kontrollin sovjetik dhe në këtë kohë nisi puna për rindërtimin e tij.

“Nëse Serbia cenon 1 cm të territorit tonë, Shqipëria e Kosova do të jenë gati t’i përgjigjen”.  Kryeministri i Shqipërisë Edi Rama e ka kapur edhe njëherë trenin e ngjarjeve mediatike duke e konvertuar politikën e jashtme në shoë personal.

I ftuar në “Zona e Debatit” që drejtohet nga Baton Haxhiu, një gazetar I afërt me pushtetin në Tiranë, Edi Rama, në prezencë të Hashim Thaçit, deklaroi gatishmëri numër 1 për përballjen me Serbinë:

Bota e sotme është e përmbytur nga problemet. Politikëbërësit duken konfuzë dhe të pasigurtë. Por asnjë problem nuk është më urgjent sot sesa militarizimi i politikës dhe gara e re e armatimeve. Ndalimi dhe ndryshimi I kahut të kësaj gare shkatërruese duhet të jetë prioriteti ynë kryesore. Situata e tanishme është shumë e rrezikshme. 

Turqia ka dhënë sot një sinjal tjetër se marrëdhëniet me Shtetet e Bashkuara të Amerikës nuk do të jenë ashtu si deri më sot. Formalisht është gjetur mungesa e mbështetjes nga koalicioni ndërkombëtar kundër ISIS, ashtu siç e intepreton Ankaraja, për të shtruar një pyetje që mund të ketë pasoja me natyrë strategjike.

Halepi ra, apo Halepi u çlirua? Media perëndimore ka ndërmarrë një sulm të paprecedentë për të imponuar një narrativë origjinale të pushtimit për një ngjarjeje historike që prek qytetin e dytë sirian. Ndonëse brenda territorit shtetëror të Sirisë, ndonëse veprimet e trupave ruse dhe iraniane kanë qenë aty me lejen e qeverisë së Damaskut, mediat po flasin për një Pushtim. Po bëjnë moralin e të drejtës së rebelëve, të cilët janë gjithfarë ngjyrash, duke dëshmuar kështu se ajo që ndodhi në Siri është fillimi i një ballafaqimi shumë kërcënues për paqen.

Shtetet e Bashkuara të Amerikës janë të gatshme të përballen ushtarakisht me Kinën në Detin e Kinës Jugore. Kreu I Flotës Amerikane të Paqësorit deklaroi se deklarimet dhe pretendimet detare të Kinës kërcënojnë me përshkallëzim mes fuqive globale.

Ne nuk do të lejojmë që një zonë e përbashkët të mbyllet në mënyrë të njëanshme pavarësisht sesa baza ndërtohen në ishuj artificialë në Detin e Kinës Jugore. Ne do të bashkëpunojmë kur është e mundur, por do të jemi gati për përballje kur kjo të jetë e nevojshme

Në këta njëzet e pesë vjet tema e Luftës Antifashiste Nacional-çlirimtare (më poshtë: LANÇ dhe Lufta) është prekur dhe është trajtuar në mënyrë të përsëritur. Mund të thuhet, madje, që ajo ka qenë periudha e historisë sonë më e pranishme në faqet e shtypit të shkruar. Vetëkuptohet që për shkak të ndryshimeve rrënjësore, që pësoi shoqëria në fillim të viteve ’90, ndryshoi rrënjësisht – në shumicën dërrmuese të trajtesave – edhe këndi i vështrimit të kësaj periudhe.