reforma

Me kë e ka ambasadorja amerikane Yuri Kim? Kujt i drejetohet mesazhi i saj për një marrëveshje kundër reformës në drejtësi? Ja një pyetje enigmë që të kujton konkurset e revistës “Horizonti”. Ambasadorja e do shumë popullin shqiptar, xhanëm këtë popull e duan të gjithë të huajt që kalojnë këtej. Por ajo nuk flet me gjuhën e popullit të cilin ndoshta imagjinon edhe se e përfaqëson.  Ajo flet me një gjuhë të koduar që e kuptojnë vetëm 3-4 veta, 50-100 të tjerë e interpretojnë sipas midesë së katërshes së parë dhe pastaj rrjedha e thashethemit shkon deri te fatorinoja i urbanit.

Sot, deputeti socialist Damian Gjiknuri njofton në Facebook:

Në Tiranë u arrestua Henri Çili. Akuzohet se ka ushtruar ndikim të paligjshëm për të ulur dënimin penal të dikujt. Policia deklaroi se ka përgjime.

Çili ka qenë gazetar, më pas sipërmarrës, botues dhe një njeri që ka zgjedhur përherë të jetë afër çdo pushteti.

Plani i integritetit është hapi i parë i çdo institucioni, i çdo sistemi normal, i çdo organi shtetëror, qeverie apo digasteri qeveritar që pretendon zhvillimin dhe funksionimin e vet mbi parimet e njerëzores. Këto parime sublimohen në një rregullore që quhet kodi etik i cili shpreh, para së gjithash, përkushtimin për menaxhim me integritetin. 

Ritmi me të cilin punon presidenti Emanuel Macron i bën të tjerët të turpërohen. Ndërsa kryeministri britanik, Boris Johnson, merrte pjesë në një festë me alkool në Downing Street në prag të Brexit, presidenti punëtor i Francës po bënte një apel si burrë shteti për popullin britanik. Macron bëri thirrje për hapjen e një kapitulli të ri në atë që ai e përshkroi si një marrëdhënie "të pakrahasueshme" të farkëtuar me "gjak, liri, guxim dhe beteja". Francezët "e dinë se çfarë u detyrohen britanikëve", shkroi ai. Kjo ishte një nxitje dinake.

Këshilli Politik, ose më saktë grupi i punës mes shumicës dhe opozitës joparlamentare ka rënë dakord për një dokument me 12 pika që presupozohet se i hap rrugë garantimit të zgjedhjeve të ndershme. Për këtë qëllim grupi i punës ka miratuar edhe një Metodologji që shërben edhe për arritjen e afateve. Ndarja e shtetit nga partitë është një temë e përfshirë në diskutim duke hapur kështu një parantezë që legjitimon akuzat e deritanishme të opozitës.

Dje botuesi i gazetës “Tema”, Mero Baze shkruante për ata që sipas tij janë përgjegjës për 21 janarin 2011 dhe përpjekjet e tyre që t’i shpëtojnë drejtësisë. Baze vë në dukje se ka të tjerë që po qesëndisin Edi Ramën se nuk futi dot në burg Sali Berishën dhe Ilir Metën duke kaluar më tej në “qartësimin e disa gjërave”. Dhe këto gjëra në fakt janë vetëm një gjë: Në Shqipëri nuk ka drejtësi.

Opozita deligjitimoi Parlamentin. Kjo është mbrojtja nga kampi i Lulzim Bashës. Në këtë ditë që opozita artikuloi këto alibi në media u shfaq Damian Gjiknuri, duke folur për bashkim dhe bashkëpunim. 

Unë vetëm jam mësuar me akuza. Nuk është gjë e mirë. Akuza politike ka mbi çdo politikan. Më gjej një që nuk është i akuzuar. Në rastin tim, nuk kam akuzë penale, nëse fjala tërmet përbën vepër penale. Mua nuk më bën përshtypje, jam i gatshëm të ndërtoj ura kompromisi. Kam dëshirë të punoj me të gjithë kolegët, pavarësisht akuzave politike.

Naiv dhe më pak diskret nga sa duhet kryeministri i Maqedonisë së Veriut, Zoran Zaev përforcon dyshimet se as vetë Bashkimi Europian nuk kishte garanci për suksesin e reformës në drejtësi që ka nisur zbatimin në Shqipëri. Ai pranoi ne nje interviste per A2 CNN se ishte Brukseli që e frenoi në nisjen e këtij procesi në Maqedoninë e Veriut për shkak të skepticizmit mbi ecurinë e kësaj reforme në Shqipëri.

Një debat i hapur së fundmi mbi një telefonatë të presidentit amerikan Donald Trump me  homologun ukrainas Zelenskiy ka ekspozuar në një farë mënyre edhe “humorin” me të cilin administrata amerikane trajton  parimet e së drejtës në vende që konsiderohen demokraci në zhvillim apo aleatë të tyre.