politika

Grafitët, sharjet në stadiume, sloganet ‘pakuptim’, komentet dhe reagimet në blogje janë simptomat e para të sëmundjes së një turme, që ka filluar t’i përshfaqë hapur. Por, ndërsa sociologët po përpiqen të merren me shkakun, politikanët vazhdojnë të merren me pasojat dhe sidomos anën sipërfaqësore të gjërave.

Presidenti francez, Emmanuel Macron thotë se i vjen keq për provokimet e vazhdueshme të populistëve në Itali. Ai ka heshtur shumë kohë, por tani ai ka thirrur përkohësisht ambasadorin nga Palazzo Farnese, përfaqësia franceze e tij në Romë. Deklarata e Pallatit Elysée për aksionin dënues diplomatik, që nuk duhet të ndodhte midis vendeve anëtare të BE-së, u morr shumë për keq. Zërat thonë se marrëdhëniet midis qeverive të Parisit dhe Romës janë aq të këqija sa kurrë më parë pas Luftës së Dytë Botërore.

Një nga problemet më të mëdha të kohës sonë është fakti se shumë pak njerëz të respektuar duan të përfshihen në politikë apo në jetën publike në përgjithësi. 
Politika është bërë një sport ekstrem i përshtatshëm vetëm për njerëz me stomak dhe nerva të forta. Në erën e medias sociale, ajo që ne zakonisht e quajmë se është detyrë me presion të madh është shndërruar në Koloseum. Ne po dëshmojmë vrasjen e karaktereve në internet, qoftë sepse dikush i ka urdhëruar ato, qoftë sepse spektatorët duan të shohin “gjak”në arenë. 

Seanca e sotme parlamentare ka përcjellë për mbarë shqiptarët fasadën e asaj lufte sms-së, nervash, intrigash që zhvillohet përditë mes kryeministrit Edi Rama dhe rivalit të tij në opozitë, Sali Berisha. Akuza, sulme, insinuata, kërcënime për zbardhje informacionesh, këto e të tjera janë lëndë e parë e një debate që vijon pa ndërprerë për 28 vjet. Sot Edi Rama kaloi cakun duke iu drejtuar një kundërshtari politik me hallin e vet personal: ti gruas sime i ha mutin . 

Kryeministri ka deklaruar sot gatishmërinë për të zgjidhur një sërë kërkesash të studentëve protestues. Sidomos sa i përket tarifave. E megjithatë përfaqësues të këtyre të fundit vijojnë të këmbëngulin të paktën në dy pika: arsim falas dhe dyfishim i buxhetit për arsimin.

Le të zëmë për një moment se me këtë kërkesë do të bihet dakord nga të gjithë na parim. Për cilën arsye këto kërkesa të cilat kërkojnë diskutim të gjerë dhe specializuar vihen në mënyrë ultimative? Këtë duhet ta thonë vetë studentët që nesër thuhet se do të jenë më shumë në Tiranë për të protestuar.

Me propozimin e Ridvan Bodes për anëtar të Këshillit Mbikëqyrës të Bankës së Shqipërisë Edi Rama ka hequr edhe copën e fundit të maskës që mbante deri më sot. Ai ia ka dalë  të gënjejë shumëkënd, dëshmi kjo e nivelit të inteligjencës së shoqërisë, e moralit të saj dhe e faktit tronditës se ne shqiptarët nuk e begenisim Shqipërinë.

Edi Rama ia ka dalë deri diku të zhvendosë vëmendjen nga patatja e nxehtë e protestës së Unazës së madhe në Tiranë drejt një konflikti me disa gazetarë. Ai ka folur për një kontratë të Ylli Rakipit me OSHEE-në ndërprerë vitin e kaluar, që sipas tij qëndron në themel të sulmeve të Rakipit. Kryeministri ka përmendur faktin se Rakipi ka fituar më shumë se 2 milionë euro nga kjo kontratë, që parë kështu, me të vërtet që është shkak për acarim.

Gazeta “Panorama” publikon sot një intervistë me të Ngarkuarën me Punë të ambasadës së SHBA-ve në Tiranë, Leyla Moses-Ones. Në mungesë të ambasadorit të ri, ambasada e ka gjetur me vend që të ndërhyjë për çështjen e ministrit të ri të Brendshëm përmes një zyrtareje që nuk I thotë gjë publikut shqiptar.

Në një nga deklarimet e veta – që  ndoshta është keqpërkthyer – Moses-Ones thotë:

Ajo çfarë po ndodh me banorët e zonës së Astirit mishëron në një episod dramatik atë kaos dhe marrëzi të këtyre 25 viteve. Aty kemi nga të gjitha krahët, por kryesisht filli ecën në një kah: dikush, dikur nga vitet ’90, apo edhe më vonë u nis drejt Tiranës me idenë për të blerë apo zënë një copë truall, për të ndërtuar një shtëpi dhe mandej për të nisur jetën nga e para. Shembulli më i qartë i një vendi pa strukturë ekonomike, pa siguri juridike dhe me një shoqëri që është në mëshirën e politikanëve që tallen. 

Dorëheqja e ministrit të Jashtëm, grek Nikos Kotzias ka trazuar jo pak skenën politike greke në një moment delikat për qeverinë e cila duhet të ratifikojë në parlament marrëveshjen për emrin me Maqedoninë.