politika

Grafitët, sharjet në stadiume, sloganet ‘pakuptim’, komentet dhe reagimet në blogje janë simptomat e para të sëmundjes së një turme, që ka filluar t’i përshfaqë hapur. Por, ndërsa sociologët po përpiqen të merren me shkakun, politikanët vazhdojnë të merren me pasojat dhe sidomos anën sipërfaqësore të gjërave.

Është e “çuditshme” ngjashmëria mesa tyre që mbrojnë dhe promovojnë cilësitë e Lulzim Bashës me ata që bënin të njëjtën gjë dikur me Edi Ramën. Puna e këtyre është e njëjta: si ta mbrojmë kryetarin sa herë dështon? 

Franca ka braktisur gjeneralin Khalifa Haftar, i cili kontrollon një pjesë të Libisë. Lajmi raportohet nga media të Lindjes së Mesme që vëzhgojnë se Franca ishte ndër vendet që mbështeti më shumë Haftar dhe përpjekjet e tij kundër qeverisë së njohur ndërkombëtarisht të Tripolit. Presidenti francez, Macron mohoi se Parisi zyrtar mbështet Haftarin dhe shpreur zhgënjimin e vet për sulmin e 4 prillit mbi  Tripoli. Po kështu Macron ka kritikuar edhe Rusinë, një vend që mbështet gjeneralin përmes kompanisë Wagner, e cila vepron në terren në Libi.

Gjykata e Apelit ka rrëzuar sot dënimin e shkallës së parë për ish-ministrin e Brendshëm Saimir Tahiri dhe ka vendosur rigjykimin e tij. Vetë Tahiri ka shprehur mendimin e tij për këtë çështje që në thelb është një zvarritje e organizuar e procesit ndaj tij.

Damiani dhe Oerdi ia dolën. Dje njoftuan se e miratuan në parim reformën zgjedhore. Kërkesat e PD-së për KQZ-në u morën parasysh. Ky ishte njoftimi. Ata që i njohin këta të dy, mund ta marrin me mend sesa tallen këta dy juristë me nam e me çika me këtë që po bëjnë. Pra me faktin sikur po bëjnë ndonjë reformë të madhe. Pasi është e qartë për shumëkënd se asgjë nuk ka ndryshuar.

Ardian Dvorani është liruar (nuk është e qartë nëse ky është termi i saktë) nga detyra që mbante në Gjykatën e Lartë. Vendimin e ka marrë Këshilli i Lartë Gjyqësor duke hequr nga rruga një person që kishte provokuar me veprimet e tij tensione me presidencën. 

Ai që dukej deri më dje si i paprekshëm, është sot i nxjerrë në rrugë me një procedurë të cilën vetë e ka quajtur gafë juridike. Mirëpo kush i mundëson dhe ligjëron gafa të tilla veç politikës? Askush. Ndaj meriton pak vëmendje ky moment. 

Fushata elektorale ka nisur. Dhe është tërësisht skematike. Kryeministri që nuk dihet nëse do apo jo një mandat të tretë, apo do një mandate të parë bashkëqeverisjeje, flet për miliarda euro invetime, për projekteve të mëdha, rimëkëmbje dhe rindërtim, ndërkohë që kullat e miqve të tij dhe resortet e të njëjtëve në bregdet lulëzojnë si shprehje e një luksi parazitar. Edi Rama ka nisur fushatën në emër dhe për mirëqënien apo zhvillimin që ka imagjinuar gjatë këtyre viteve.

Me kë e ka ambasadorja amerikane Yuri Kim? Kujt i drejetohet mesazhi i saj për një marrëveshje kundër reformës në drejtësi? Ja një pyetje enigmë që të kujton konkurset e revistës “Horizonti”. Ambasadorja e do shumë popullin shqiptar, xhanëm këtë popull e duan të gjithë të huajt që kalojnë këtej. Por ajo nuk flet me gjuhën e popullit të cilin ndoshta imagjinon edhe se e përfaqëson.  Ajo flet me një gjuhë të koduar që e kuptojnë vetëm 3-4 veta, 50-100 të tjerë e interpretojnë sipas midesë së katërshes së parë dhe pastaj rrjedha e thashethemit shkon deri te fatorinoja i urbanit.

Mediat pranë kryeministrit janë hedhur në një sulm të dëshpëruar për të bindur nuk dihet se kë, se godina e Teatrit Kombëtar duhet shembur. Media që rëndom shtrojnë pyetje, pretendojë se bëjnë investigime, që kapin probleme ligjore, kësaj radhe janë dakord me apelin e qeverisë dhe duket sikur po bërtasin me thirrjen: Prisheni, prisheni. 

Pandemia e koronavirusit ka hapur frontin e një lufte gjeopolitike të paprinciptë që provon se sëmundja kryesore e njeriut është tjetërgjë nga infektimi patogjenik i Co Vid 19. Kina në asnjë rast nuk deklaroi se virusi nuk shpërtheu jashtë saj. Ajo e mori këtë narrativë sapo nga SHBA nisi goditja politike që e cilësonte pandeminë si “virusi kinez”.