opozita

Aq rutinë sjell muaji gusht në Shqipëri, sa nganjëherë ngjan sikur dikush e ka rregulluar me dorë rrjedhën e punëve në këtë vend. Gushti është muaji ku zakonisht nuk ndodh asgjë, me përjashtim të ndonjë provokimi me natyrë patriotike folklorike në Himarë apo në ndonjë areal tjetër. Gushti e bën gjithçka më të squllur, më pa jetë. Por korriku dhe gushti i sivjetmë, me të nxehtin më të madh në dhjetë vjetët e fundit, vërtet na kanë bërë të gjithëve gati si të përhumbur.

Zv.kryeministri Erjon Braçe ka postuar një status në rrjetet sociale përmes të cilit mbron me nerv shtetari – siç duket – vendimin e fundit për mbajtjen e detyrueshme të maskës. Ai i bën apel qytetarëve që të mos dëgjojnë mediat dhe politikanët sepse ata gënjejnë dhe janë maskarenje me vila.

Brace sugjeron që heroi ynë të jetë mjeku i familjes, infermieri etj..

Presidenti bjellorus Aleksander Lukashenko ka bërë sot një lëvizje të papritur në kuadër të një situate të tensionuar në vend. Ai a vizituar në burg të arrestuarit si pasojë e protestave të fundit, pra përfaqësuesit e opozitës që kërkon largimin e tij nga pushteti. Takimi ka zgjatur 4. 5 orë dhe ajo është raportuar zyrtarisht duke publikuar madje edhe materiale video. Synimi i takimit ka qenë diskutimi për reformat kushtetuese.

Shumica në pushtet ka nisur të asimilojë idenë se një mandat i tretë është shumë i mundshëm. Ideja në fjalë është hedhur në fillim nga kryeministri aktual që ka ende llogari për të rregulluar me firmat e veta dhe siç mund të merret me mend dhe të kuptohet, ajo nuk lidhet me realizimin e ndonjë vizioni apo projekti. Jo. Ajo është grepi rekrutues dhe korruptues i një grupimi ekonomik me militantë nga pas të cilëve u është rigjallëruar shpresa se do të vijojnë ta shtyjnë kështu si dollibashët e një dasme që e paguajmë ne. 

Në mediet pranë opozitës dhe nga vetë partia kryesore e saj, ajo Demokratike, ka nisur një presion i madh, gati i përditshëm ndaj qeverisë, për situatën e krijuar në shkolla.

U bënë muaj që bota mbarë jeton e detyruar në kushtet e pandemisë së provokuar nga CoVid-19, e cila përveç numrit të vdekjeve ka krijuar kushtet e një sifde të hapur ndaj të gjithë raportit të besimit ndaj institucioneve.

Ne po shohim përditësim protokollesh dhe vlerësimesh mbi vetë virusin. Do të duhet të mbahet parasysh se vetë sistemi shëndetësor i vendeve kryesor ndryshoi klasifikimin e sëmundshmërisë së virusit që nuk quhet më mirëfilli respirator. Ky është një dallim shumë i rëndësishëm që përcakton jetën e pacientit, mjekimin e tij dhe pasojat.

Ish-ministri i Drejtësisë Ylli Manjani citohet sot nga disa media të jetë shprehur ndër të tjera se:

Respektoj të gjithë ata që kritikojnë Lulin dhe opozitën, aq sa ç’respektoj dhe veten time që e bëj këtë gjë. Por e keqja më e madhe nuk është te opozita.

Shigjetimi ndaj opozitës është justifikimi për të bërë lojën e Ramës

Është e “çuditshme” ngjashmëria mes atyre që mbrojnë dhe promovojnë cilësitë e Lulzim Bashës me ata që bënin të njëjtën gjë dikur me Edi Ramën. Puna e këtyre është e njëjta: si ta mbrojmë kryetarin sa herë dështon? 

Të bësh opozitarin në Shqipëri duhet të jetë punë e lehtë. Në çdo kohë e ke të lehtë të ndërtosh imazhin e një qeverie që vetëm vjedh dhe plaçkit, për shkak se kjo gjë i afrohet shumë të vërtetës. Në çdo kohë e ke të lehtë të shfaqesh si i mençur e të kapësh gabime përditë, të propozosh korrigjime etj., pra të bësh zhurmë opozitare.

Kryeministri i vendit Edi Rama ndau me Top-Channel sqarimin e vet se nuk i kishte propozuar Lulzim Bashës pazarin kryeministër ai, president për vete. Me një inskenim fare bajat, kryeministri nuk mendoi të shkruante apo fliste në vetë të parë, qoftë edhe në ERTV, por zgjodhi një media të preferuar. Të njëjtën gjë bën sot ambasada amerikane në Tiranë, që përmes burimeve anonime që merren vesh kush janë, njofton popullin përmes këtij televizioni se: