opozita

Aq rutinë sjell muaji gusht në Shqipëri, sa nganjëherë ngjan sikur dikush e ka rregulluar me dorë rrjedhën e punëve në këtë vend. Gushti është muaji ku zakonisht nuk ndodh asgjë, me përjashtim të ndonjë provokimi me natyrë patriotike folklorike në Himarë apo në ndonjë areal tjetër. Gushti e bën gjithçka më të squllur, më pa jetë. Por korriku dhe gushti i sivjetmë, me të nxehtin më të madh në dhjetë vjetët e fundit, vërtet na kanë bërë të gjithëve gati si të përhumbur.

Kryeminstri irritoi dje shumëkënd me thirrjen për mospagimin e qerave. Në mbrëmje doli dhe sqaroi atë që kishte ndërmend sipas mënyrë së tij. Sot paradite mediat vunë re se aktit normativ i ishte shtuar një pjesë plotësuese që rregullon detyrimin me këste, jo faljen e tij. Pyetja që shtrohet këtu është se ky hyn qeveria me aktet e veta në një detyrim kontraktor mes palëve të pavarura? Por ta lëmë mënjanë këtë dhe të shohim se çfarë thotë kryeministri sot:

Sot në media ka rrjedhur një pasazh nga opinioni fillestar i Komisionit të Venecias për debatin mes Presidentit të Republikës dhe Këshillit të Emërimeve në Drejtësi për vakancën në Gjykatën Kushtetuese. Nga sa lexohet në atë pasazh Komisioni i Venencias vlerëson se Presidenti i Republikës ka ndjekur një interepretim të arsyeshëm të Kushtetutës në qasjen e tij. 

Opozita deligjitimoi Parlamentin. Kjo është mbrojtja nga kampi i Lulzim Bashës. Në këtë ditë që opozita artikuloi këto alibi në media u shfaq Damian Gjiknuri, duke folur për bashkim dhe bashkëpunim. 

Unë vetëm jam mësuar me akuza. Nuk është gjë e mirë. Akuza politike ka mbi çdo politikan. Më gjej një që nuk është i akuzuar. Në rastin tim, nuk kam akuzë penale, nëse fjala tërmet përbën vepër penale. Mua nuk më bën përshtypje, jam i gatshëm të ndërtoj ura kompromisi. Kam dëshirë të punoj me të gjithë kolegët, pavarësisht akuzave politike.

Në një takim me gazetarët sot, kryetarja e Lëvizjes Socialiste për Integrim, Monika Kryemadhi është pyetur edhe për arsyet e heshtjes së opozitës për ndryshimin e sistemit zgjedhor.

Përgjigja e zonjës është origjinale: Ndryshimi i sistemit zgjedhor nuk ishte në kushtet e Bundestagut.

Partia Demokratike e drejtuar nga Lulzim Basha ka pranuar të hyjë në zgjedhje me kuadrin aktual ligjor për zgjedhjet. Më konkretisht, z. Basha nuk ka asnjë vërejtje për sistemin zgjedhor në fuqi duke këmbëngulur te dekriminalizimi dhe nevoja për garanci të mosshkeljes së ligjit. Paralelisht me këtë qëndrim, në mediat pranë PD-së ka nisur një sulm “analistësh” kundër idesë së listave të hapura. Arsyeja kryesore është kriminalizimi dhe korrupsioni që sjell aplikimi i listave të hapura përmes shndërrimit të garës në obsesion për rizgjedhje.

Mediat pranë Partisë Demokratike kanë qarkulluar së fundmi një tip analize titulluar “Coup de Grace” nën autorësi të paqartë. Mesazhi i kësaj analize është i thjeshtë: Në ndryshim nga sa thuhet, opozita shqiptare i ka rregulluar punët me administratën Trump. Si ia ka dalë kësaj? Përmes ish-kryeministrit Berisha që ka premtuar të njohë grupimin MEK si qeveri në ekzil të Iranit dhe të ndërpresë marrëdhëniet diplomatike me Teheranin zyrtar. 

Jorida Tabaku, një ndër njerëzit më afër kryetarit të Partisë Demokratike, Lulzim Basha publikonte dje në facebook një shënim të titulluar: Ligji i shpronësimeve, akti i 10 kundër pronës. Në këtë shënim, zonja në fjalë, që pëshpëritet si një kandidaturë e mundshme për minister Financash në qeverinë e panjohur hije të z. Basha, rendit disa akte të qeverisë së z. Rama, që sipas saj përbëjnë shkelje dhe dhunim të të drejtave të qytetarëve në raport me pronën. Zonja përmend transferime pronash, miratime ligjesh, vendime të ndryshme të Këshillit të Ministrave, apo edhe ligjet speciale.

Ka një lloj përpjekjeje komike të disa mediave apo gazetarëve pranë opozitës për të krijuar profile të opozitarit të duhur për opinionin. Njëherë është Ilir Meta që përpiqet përditë të tejkalojë veten, duke mos fshehur ambicien e vet për të qenë edhe tip i modës.

Politika i është futur punës me kokë për të bërë detyrat e shtëpisë që ka u ka lënë në tavolinë “zyshë” Merkeli me shpresën e një pikëtakimi që mban në lojë të dyja palët, të diskretituara sipas mënyrës së tyre.