opozita

Opozita serbe i ka vënë ultimatum qeverisë dhe presidentit Aleksandër Vuçiç, ndaj të cilëve kërkon dorëheqjen deri në datën 13 prill. Në një dalje për mediat, kryeministra e Serbisë, Ana Brnabiç, ka hedhur poshtë kërkesën duke shtuar se ajo nuk do t’i nënshtrohet ultimatumeve.

Kryeministri është shfaqur sot i sigurtë në vete kur ka folur në monologun video për shëndetin e tij dhe përpjekjet titanike që po bën për t’i hequr baltën e opozitës Shqipërisë. Me këtë rast, z. Rama ka rikonfirmuar se njeh si opozitë ata që i konsideron si jopopozitë në ndonjë dalje tjetër, duke na bërë të qartë të gjithëve se situata është më komplekse sesa ajo që do të rrëfejë pushteti.

Mazhoranca është duke krijuar lojën e përshtypjeve se mundësia e bojkotit të zgjedhjeve nga opozita nuk dëmton procesin e aq më tepër legjitimitetin e tij.  Mosdorëzimi nga PD e LSI i listave për komisionerët zonalë të Administrimit Zgjedhor është sinjal i qartë se opozita me shumë gjasë do të bojkotojë zgjedhjet vendore të 30 qershorit. 
Mesa duket e entusiazmuar edhe nga garancitë e kreut të OSBE-së, mazhoranca përpiqet te shfaqet e relaksuar në raport me hapësirat që i lejon ligji. 

Kryeministri i Maqedonisë së Veriut, Zoran Zaev, i cili para pak ditësh ishte në Tiranë, deklaroi se  nëse kandidati për president i koalicionit qevrisës, Stevo Pendarovski humbet përballë kandidates së mbështetur nga opozita,  Gordana Siljanovska-Dankova, atëherë  ai do ta çojë vendin në zgjedhje të parakohshme.

Disa prej pjesëtarëve në listat shumëemërore të dy partive opozitare, PD dhe LSI, kanë pranuar të marrin mandatin e deputetit. Deri këtu nuk ka ndojë çudi, ndonëse të dyja partitë revokuan listën, një procedurë që ha diskutim sesa mund të ketë vlerë.

Kur opozita dorëzoi mandatet parlamentare, nga Partia Socialiste doli lajmi se kryeministri kishte përcjellë direktivën që askush të mos replikonte më me ish-deputetët e PD-së dhe LSI-së, meqenëse ata nuk përfaqësonin më ndonjë gjë. Ishte një përpjekje për të mohuar me çdo kusht krizën.

Kur protesta e parë dhe e dytë patën suksesin që opozita priste, z. Rama vuri në lëvizje miqtë e vet ndërkombëtarë. Të cilët këmbëngulën në dy mesazhe: së pari se opozita nuk duhet të dalë nga parlamenti dhe se protesta është e drejtë demokratike, por jo kur është e dhunshme.

Deklaratave të ndërkombëtarëve mbi situatën në Shqipëri iu shtua edhe ajo e ambasadores gjermane në Tiranë, Susanne Schütz. Mesazhi është i qartë; Qeveria Federale sipas ambasadores njeh legjitimitetin e qeverisë si dhe të parlamentit që po rikonfigurohet pas djegies së mandateve nga opozita. 

Opozita mbylli një tjetër protestë në vazhdën e përpjekjeve për të detyruar zotin Rama të pranojë zgjedhjet e parakohshme me një qeveri teknike. Pjesëmarrja tregoi se PD, LSI e parti të tjera të vogla mund të mobilizojnë numra përtej mbështetësve tradicionalë edhe pse janë jashtë parlamentit. Sa i takon mesazheve të zotit Basha, ato ishin për ndërkombëtarët, në veccanti ambasadave të SHBA e BE që kanë mbajtur dukshëm krahun e qeverisë.

Si ta komentojmë protestën e sotme? 

Së pari duhet të shquajmë rrezikun e dëmtimit të saj së pari nga paqartësia e drejtuesve. Por ky është rrezik minimal pasi në fund të fudnit opozita ja doli që të sigurojë pjesëmarrje masive dhe të dëshmojë qëndresë.

Së dyti duhet ta ruajmë protestën – për hir të mirë leximit jo si të tillë në vetvete – nga përpjekja për ta paraqitur si pa vlerë dhe aspektet banale të saj.

Në Wikipedia, termi Diplomaci përkufizohet kështu:

Arti dhe praktika e drejtimit të negociatave mes përfaqësuesve të shteteve. I referohet zakonisht diplomacisë ndërkombëtare, drejtimit të marrëdhënieve ndërkombëtare përmes përballjes së diplomatëve profesionistë

Në Enciklopedinë Britanike i njëjti term gjen këtë shtjellim: