Ballkani

Geni njerëzor mund të ketë nisur rrugën e evolucionit në Ballkan. Ky konkluzion, gjithësesi në formën e një hipoteze, pason disa vlerësime të gjetjeve fosile në Greqi në vitin 1944 dhe mandej në Bullgari në vitin 2009. Krijesa e quajtur Graecopithecus freybergi mendohet se është pjesëtari më i vjetër i homininëve, karakteristikat e të cilit bazuar në gjetjet fosile, e inkuadrojnë atë te njerëzit dhe jo të majmunët. Pra kemi të bëjmë me individin më të afërt me majmunët, por që hyn në linjën njerëzore, datuar 7.2 milionë vjet më parë.

Karta nacionaliste në Ballkan luan përherë një rol kryesor në skenën politike. Por ajo nis e merr përmasa të reja kur miratohet si ide apo si skicë veprimi edhe në qarqet diplomatike të vendeve të mëdha. Paradoksi i nacionalizmit ballkanas qëndron pikërisht në këtë pikë: ai realizon objektivat e veta me miratim ndërkombëëtar dhe kjo vlen për të gjitha programet nacionale.

Shaban Murati vijon edhe sot në një opinion në “Gazeta Shqiptare” me idenë e depërtimit rus në Ballkan. Duke e artikuluar këtë tezë në kufijtë e një obsesioni, Murati, diplomat dhe publicist i njohur, shkruan se kësaj radhe kemi të bëjmë me një etapë të re të angazhimit të Rusisë në Ballkan. Ai e merr spunton nga një deklaratë e ambasadorit rus në BE, Vladimir Chizhov, sipas të cilit “Rusia ofron alternativën ruse në vend të integrimit euroatlantik për Maqedoninë dhe shtetet e tjera të Ballkanit”.

Në Ballkan ka shenja të përkeqësimit të marrëdhenieve midis vendeve. Eshtë ky alarmi  që jep ministri i Jashtëm italian, Angelino Alfano teksa ka njoftuar se pikërisht për shkak të këtyre tensioneve do të zhvillojë një takim të ministrave të Jashtëm të Ballkanit në 27 maj. “Zhvillimet shqetësuese në Maqedoni dhe kriza e zgjatur politike në Shqiperi janë shenja serioze të përkeqësimit të marrëdhënieve ndërmjet vendeve të Ballkanit Perendimor”- deklaroi Alfano.

Politika deklarative e Shqipërisë zyrtare dhe Prishtinës, klima destabilizuese në Kroaci dhe ajo që po ndodh në Maqedoni, nuk janë çëhstje të brendshme të tyret. Kështu mendon ministri i Jashtëm i Serbisë, Ivica Daçiç, i cili në një intervistë për RTS, televizioni serb, ka theksuar se në këtë kontekst të paqëndrueshëm ballkanik, Serbia mbetet stabël dhe me një qeveri që po di të reagojë me maturi.

Me normën e lartë të papunësisë, korrupsionit, erozionit i shtetit të demokracisë dhe sundimit të ligjit, shpesh me ndërhyrjen e Rusisë në punët e shtetit, Ballkani Perëndimor duhet të mbështetet fuqishëm në integrimin e tij euroatlantik”-thuhet në draft raportin e fundit të Asamblesë Parlamentare të NATO-s.Komiteti i Ekonomisë dhe Sigurisë së Asamblesë Parlamentare të NATO-s ka hartuar draft raportin me titull "Tranzicioni ekonomik në Ballkanin Perëndimor. Një vlerësim në prill të vitit 2017”,  i shkruar nga Richard Benyon, raportues për Mbretërinë e Bashkuar nga Partia Konservatore.

Kryeministri i Serbisë, Aleksandër Vuçic, ndërkohë president i zgjedhur i këtij vendi, ka shprehur një mendim të vetin për ato që ai i quajti si deklarata për Shqipërinë e Madhe nga Edi Rama, Hashim Thaçi dhe Jonuz Musliu. Duke folur në Leskovac, Vçiç tha se dekkarimet e Ramës dhe drejtuesve të tjerë në Prishtinë dhe Preshevë janë të koordinuara, çka sipas tij shtrojnë disa çështje:

A janë duke e bërë shqiptarët këtë vetë apo në koordinim me dikë tjetër – ndoshta dikush në një kontinent tjetër – pse tani dhe cilat janë qëllimet e tyre?

Justin McCarthy, “Vdekje dhe dëbim-Spastrimi etnik i myslimanëve osmanë, 1821-1922”, ALSAR, Tiranë, 2015

Fitorja e Erdoganit në referendumin e së djelës së kaluar mund të inkurajojë politikanë të ndryshëm në Ballkan që të adoptojnë politikën e dorës së fortë. Vuçiç, kryeministri – president I Serbisë është ndër më të goditurit në këtë drejtim dhe edhe ai po përballet me protesta pas fitores në zgjedhjet presidenciale. Gruevski që akuzohej deri edhe për diktator ra me votë dhe pak gjasa ka të kthehet me forcën që kishte. Në çdo rast modeli turk mund të ngjisë në proporcion me ndikimin e Turqisë në rajon, mbi të cilin spekullohet shumë.

Çfarë ka mbetur sot nga Alexis Tsipras? Kryeministri i të majtës ekstreme(!), i cili erdhi me premtimin kundër projekteve ekonomike të të djathtëve të Antonis Samaras, kundër konçesioneve, privatizmeve, kundër kursimit dhe sot ndodhet në pozitën e atij që i promovon ato? Ka mbetur me siguri mësimi se ata që premtojnë çdo gjë, janë ata që të braktisin të parët edhe kur kanë me vete forcën për të qëndruar, siç është rasti i Tsipras. I cili me një votë referendare nuk ja doli dot të thotë atë që premtonte.