kosova

Përballja e fundit mes aktorëve politikë e mediatikë të Kosovës dhe kryeministrit të Shqipërisë Edi Rama, na mëson diçka më shumë, ose bën të njohur mënyrën sesi ky i fundit kalon nga transparenca e gabimeve të tij.

Në fillim foli Berat Buzhala dhe ai u publikua në mediat e ndryshme të Shqipërisë. Buzhala hodhi në fakt një status në Facebook, pra jo një shkrim, por sërish ai u mor si qëndrim publik. Nga Tirana nuk pati ndonjë reagim; heshtje si konveniencë apo ndoshta pse kryeministri ishte në kulmin e suksesit në Beograd.

Janë disa forma se si ne duhet të njihemi me mirë me njëri tjetrin. Njëra prej tyre padyshim qenka edhe kjo e ditëve të fundit. Kjo nuk është e vetmja mënyrë, e as më e mira, por është njëra prej tyre. Pak brutale, por efikase.

Lëvizjet e kryeministrit shqiptar për të imponuar një rol të vetin në raportte shqiptar- serbe si të tilla, nuk ka kaluar pa vërejtje në Kosovë. Është folur shpesh se Tirana zyrtare duhet të heqë dorë nga paternalizmi në marrëdhëniet e Kosoëvës me Beogradin, por duket se përgjithësimi i njëë axhende diplomatike shqiptar-serbe, e lë Kosovë në periferi. Edi Rama foli edhe për Trepçen, por duket se ai është një problem të cilin as Vuçiç, e as dikush në Kosovë, nuk kanë dashur ta ndajnë me Tiranën.

Nuk ka identitet kombëtar kosovar, por ka kosovarizëm. Këtu kosovarizmin e kuptojmë si ligjërim dhe praktika institucionale që kërkojnë krijimin e kombit kosovar si i veçantë nga ai shqiptar, apo që synojnë  “pavarësimin” e Republikës së Kosovës nga varësia e supozuar apo ndikimet që burojnë prej Republikës së Shqipërisë.

Vizita e Edi Ramës në Beograd në kuadër të Forumit për Sigurinë duket se po i shërben vetëm humorit të kryeministrit sesa një axhende serioze politike për marrëdhëniet mes dy vendeve. E para sepse kryeministri Rama prezantohet në Beograd si kryeministër i gjithë shqiptarëve, çka nuk është e vërtetë as në kuptimin simbolik të fjalës. Ai nuk ka negociuar dhe nuk mund të negociojë asgjë në lidhje me Kosovën.

Patriarku serb, Irinej nuk i kursen deklaratat e tij pro serbe, ndërsa i ka mëshuar sërish idesë se Kosova është pjesë e pandashme e Serbisë.
Ai pohoi se ajo çfarë po ndodh në Kosovë dhe “metohi” është një padrejtësi e madhe e të fuqishmëve ndaj një pakice të vogël siç janë serbët. Patriarku serb thekson më tej se Serbia nuk do të lejojë kurrë që Kosova të shkëputet. “Kosova asnjëherë nuk do të ndahet nga ne”, ka thënë për ‘Tanjug’, Irinej.

Të gjitha Serbitë ia kanë mësyrë Kosovës të nxitura nga intenca grabitqare dhe këtë Noel Malcolm e shpreh përmes metaforës së të uriturit përballë vitrinës me ushqime.

Parlamenti i Kosvës miratoi mbrëmë ligjin për kalimin e minierës së Trepçës në shoqëri aksionere.  Ligji përcakton qartë se resurset minerare janë pronë e Republikës së Kosovës. Aksionerë kryesorë do të jenë qeveria me 80% të aksioneve dhe punonjësit me  20%. Mbi këtë bazë përcaktohet e drejta edhe për ndarjen e dividendit ndërmjet aksionarëve, proporcionalisht me pjesëmarrjen e tyre në asete të Trepçës. Fjala është për asetet mbitokësore, jo në rezervat minerale.

Ndarja mes kombëtares shqipëtare të futbollit dhe asaj të Kosovës nuk është një ngjarje thjesht sportive.

Ekipi kombëtar shqipëtar i futbollit, në dhjetëvjeçarin e fundit,  ka qenë kombëtar në kuptimin më të plotë të fjalës. Në përbërjen e tij ka patur e ka lojtarë të lindur ose me origjinë nga Tirana, Prishtina, Korça, Gjakova, Vlora, Kumanova, Shkodra, Tetova, Ulqini, Elbasani, Presheva, etj. etj. Në të njëjtën kohë, ndeshjet e kombëtares shqiptare i kanë përkrahur në mënyrë të organizuar shoqatat e tifozave nga Tirana, Prishtina, Tetova, Shkupi, etj., etj.

Në gjuhën tonë të bukur: shqip

1.Herë pas here shprushen problemet e standardit të sotëm të gjuhës shqipe. Dhe herë pas here dëgjojmë një pohim të përsëritur: gegnishtja s’ka standard.

Diçka të përafërt lexova këto ditë edhe në intervistën e një shkrimtari të ri, që jeton në Perëndim.