Opinion

Gjatë muajve të fundit dihotomia ‘kriminalizim – dekriminalizim’ është shndërruar në një serë pjellore për ligjërimin publik. Problemi është i mprehtë. Diskutimi rreth tij mbetet jetik për një shoqëri si kjo jona, që ka lidhje të shumfishta me krimin.

Por të vjen keq kur vë re se partitë dhe, pas tyre edhe shumica e mediave, po e shndërrojnë edhe këtë temë në politikë ose, thënë më qartë: votoni për ne se ata përballë janë të korruptuar, të kriminalizuar, etj. Po i kthehen avazit ’djaj dhe engjëj’, sipas melodisë së vjetër biblike.

Kohët e fundit, socialistë të rëndësishëm shqiptarë po përmendin shpesh një shifër, që sipas tyre,  tregon se premtimi për hapjen e 300 mijë vendeve të reja të punës në 4 vjet po realizohet – 170 mijë vende pune të reja janë hapur deri tani, thonë ata.

Thirrjes së Sali Berishës të së enjtes në Kuvend “Shqiptarë armatosuni!” i parapriu postimi në Facebook-un e tij një ditë më parë. Të mërkurën, pra, ai e nis kështu publikimin e tij: “Më tha një burrë nga katundet e Durrësit se i ka thënë një kushërira e tij...”.

Sondazhi që shpalli Instituti Demokratik Amerikan nuk ishte as i befasishëm dhe as i papritur.

Rreth 25 vjet më parë nisi jeta parlamentare pluraliste. Me një ndalesë të brishtë 3-4 vjeçare në vitet ’20 shqiptarët nuk kishin provuar përgjatë 9 dekadash një periudhë tjetër demokratike.

Në daljet e fundit publike, Ministri i Financës, Arben Ahmetaj, ka pretenduar se politikat ekonomike të qeverisë kanë dhënë rezultat. Për të mbështetur këtë pretendim, ai ka cituar faktin se rritja e Prodhimit të Brendshëm Bruto (PBB) u ngjit tek niveli 2.6% në 2015-ën, nga 2.1% që ishte në 2014-ën (në vitin e parë të plotë të qeverisjes socialiste). Gjithashtu, Ahmetaj ka cituar faktin se janë shtuar 173 mijë vende pune qysh kur socialistët rierdhën në pushtet, duke iu afruar kështu premtimit për 300 mijë vende pune të reja.

(Mbi nevojën e futjes së mësimit të historisë së feve në shkollat tona)

E çfarë nuk është mirë të mësojë e të dijë njeriu?! Edhe historinë e Indisë së Lashtë, edhe atë të Kinës dhe Japonisë, edhe bujqësinë, edhe mjekësinë, edhe muzikën, edhe vizatimin, edhe kompjuterin, edhe filozofinë edhe ekonominë, edhe moralin, edhe latinishten, edhe greqishten e vjetër, edhe ndryshimet e klimës, edhe jogën, edhe karatenë, edhe... edhe çdo gjë.

Në artikullin e tij të fundit tek Lapsi.al, Andi Bushati e ka përmbledhur që në titull thelbin e rastit “Shullazi” – “Mos u zini, Shullazi është i të gjithëve!”, shkruan ai. Në fakt, Bushati e kufizon përgjegjësinë vetëm tek partitë politike, të cilat e kanë mbrojtur Emiliano Shullazin, sipas rradhës së të qënit në pushtet. Por përgjegjësia nuk është vetëm e partive – është e të gjithë shqiptarëve që kanë mundësuar përmes votës së tyre, që partitë që kanë mbrojtur Emilianon dhe shumë “Shullazë” të tjerë thjesht të ndërrojnë karriget e pushtetit në këto 25 vjet.

Asnjë argument bindës nuk gjendet për çdo prezantim shtesë të fesë në shkollë. Nuk i shërbejnë progresit as pritja me entusiazëm e këtij lajmi të qeverisë shqiptare nga Obama, nuk qëndron as justifikimi se kjo lëndë do mbrojë fëmijët nga viktimizimi xhihadist, i theksuar nga Rama; as ngërçet e stërkëmbsheve të krijuara nga besimet, nuk zgjidhen me këtë përkedhelje të re politike të tyre.

Në mediat shqiptare online, binte sot në sy një lajm që njoftonte se ka patur një rënie drastike të konsumit privat në 2015-ën me …0.15%! Vetë kjo shifër nuk sugjeron që të përdoret cilësori “drastike” për rënien, por më e rëndësishme është që, në këtë rast, është përdorur një statistikë e ngurtë, që nuk merr parasysh dinamikën e konsumit privat përgjatë tremujorëve të ndryshëm të vitit.