perendimi

Thomas Piketty është një nga ekonomistët më të famshëm në botë. Librat e tij me peshë mbi pabarazinë dhe pasojat e saj të rrezikshme për kapitalizmin global janë vlerësuar gjerësisht nga yje të tjerë si Paul Krugman dhe Robert Solow. "Kapitali në shekullin XXI”  është shitur në miliona kopje dhe mund të gjendet në raftet e librave të kujtdo që dëshiron të konsiderohet i aftë në debatin modern të ekonomisë politike.

Lufta në Ukrainë po trumbetohet si eventualitet emergjent në Europë aq sa presidenti amerikan Joe Biden foli për një sulm rus në muajin shkurt. Mirëpo ajo që disa media në Perëndim po vënë në dukje është fakti se Kievi zyrtar po e përcjell me qetësi këtë situatë duke shprehur madje mosdakordësi të mëdha për mënyrën sesi po menaxhohet kriza nga SHBA. Përveç presidentit Volodymyr Zelenskiy, një sërë zyrtarësh të lartë ukranias po flasin me një gjuhë krejt tjetër nga ajo që cilësohet si histeria mediatike e një lufte në Ukrainë.

Situata e krijuar së fundmi në Lindje të Europës është një provë e mirë për brezin tonë për të kuptuar se cilën lloj politike ndjek i ashtuquajturi Perëndim. Ta lëmë mënjanë integrimin që u bë si pëlhura e Penelopës, e që i iku përherë konsideratës strategjike për Ballkanin, një rajon me jo më shumë se 20 milionë banorë në aq sa ka mbetur pa hyrë në BE.

Presidenti i Rusëisë, Vladimir Putin, ka kërkuar nga kryeministri britanik, Boris Johnson, bisedime të menjëhershme për të realizuar arritjen e një marrëveshjeje legales me NATO-n përmes së cilës të zyrtarizohet zotimi se Aleanca nuk do të zgjerohet në Lindje. Kërkesa vjen pas pretendimeve të Moskës se Ukraina po rrit në mënyrë të qëllimshme provokimet në linjën e kontaktit me Rusinë duke kërkuar ndërhyrjen e Perëndimit.

Lideri serb i Bosnjës sfidon sanksionet për të cilat e ka paralajmëruar Perëndimi, duke i kujtuar këtij të fundit se mund të gjejë aleatë te Rusia dhe Kina. I akuzuar së fundmi se mund të provokojë luftën në vendin e tij, Milorad Dodik, lë të kuptohet se së shpejti mund të ketë një takim me Putin.

Tërheqja e Perëndimit filloi me rënien e komunizmit në 1989. Elitat tona triumfale humbën sensin e realitetit dhe në një sërë përpjekjesh për të ribërë botën sipas imazhit të tyre vazhduan të lëshojnë disa nga rajonet më vendimtare strategjike të planetit. Rezultati përfundimtar i përpjekjes për të eksportuar sistemin e tyre të qeverisjes është se shtetet perëndimore janë më të dobëta dhe më të rrezikuara sesa ishin në çdo moment të Luftës së Ftohtë.

Rrëzimi i fundit nga anëtarët e BE-së i propozimit franko – gjerman për një samit me Rusinë, reflekton për të disatën herë se strategjia ruse në kufijtë e Europës po shndërrohet në kriter interpretimi për strategjinë e Perëndimit ndaj Rusisë. Dhe ky kriter po e ndan në mes Perëndimin që nuk po di të formulojë një doktrinë të unifikuar për atë se çfarë duhet të bëjë dhe sesi duhet të pozicionohet në një botë që po sfidon rendin ndërkombëtar të deritanishëm dhe vlerat që e mbajnë në këmbë atë.

Ish-ekonomisti i lartë i Bankës Botërore, Branko Milanoviç, thotë se pandemia e koronavirusit mund të ketë thelluar ndarjen ekonomike. Sipas tij, ata që kanë përfituar më shumë nga kriza kanë thyer premtimin për të ndihmuar vendet në nevojë.

Z. Milanović, vendet në zhvillim si India dhe Brazili po vuajnë nga pandemia, ndërsa një numër i vogël vaksinash po mbërrin në vendet e varfëra. A po e zgjeron pandemia e koronavirusit hendekun midis të pasurve dhe të varfërve?