serbia

Sekretari amerikan i Mbrojtjes, James Mattis, ka konfirmur mbështetjen për integritetin territorial të Kosovës. Duke vlerësuar se KFOR dhe Kosovën si shembuj të angazhimit ndërkombëtar në mbrojtjen e sigurisë dhe të vlerave ai deklaroi para Senatit amerikan se një tërheqje e mundshme e trupave amerikane nga shteti në fjalë, duhet të marrë në konsideratë për stabilitetin e rajonit. 

Akuzat thujse ekstreme për ndërhyrjet e huaja në zgjedhjet presidenciale amerikane, kanë lënë në hije realitetin e ndërhyrjeve amerikane në botë. Në një intervistë për National Public Radio, Dov Levin nga Carnegie Mellon University, dhënë në dhjetor 2016, thotë se ShBA kanë ndërhyrë në më shumë se 80 raste në zgjedhjet e e vendeve të tjera mes viteve 1946-2000. 

Më interesante, rasti i fundit që përmendet janë zgjedhjet në Serbi në vitin 2000, që sollën largimin nga pushteti të Sllobodan Millosheviçit.

Serbia ka vendosur të bëjë një blerje të dytë të madhe ushtarake në Bjellorusi. Nuk janë zbuluar hollësi, por vetë kryeministri i Serbisë ka folur me një gjuhë që lë të kuptohet se Beogradi,po rri në gatishmëri dhe po përgatitet edhe për ndonjë përballje.

Njerëzit në Serbi duhet të dinë se Serbia nuk është superfuqi por çdokush që mund të mendojë për të sulmuar Serbinë do ta ketë shumë më të vështirë sesa në të shkuarën. Ky është rëzultat i marrëveshjeve tona dhe do të jem në gjendje të flas rreth tyre në hollësi brenda një muajsh apo dy”, citohet kryeministri serb. 

Kam këtë përgjigje për ju që po e kritikoni aq emocionalisht propozimin tim të botuar disa herë, edhe para 30 vjetësh, për shkëmbimin e Mitrovicës Veriore të banuar me serbë me Luginën e Preshevës – me Preshevën, Bujanocin, Medvegjën e fshatrat përreth të banuara me shqiptarë.

Debati për emrin e Maedonisë është zhvendosur edhe në raportet me Serbinë. Pak ditë pasi ministri i Jashtëm serb, Ivica Daçiç deklaroi se “ne me Maqedoninë jemi treguar budallenj”, duke ju referuar pranimit të emrit kushtetues të këtij vendi i cili ka njohur Kosovën, Serbia ka nisur të përdorë emrëtimin Ish-Federata Jugollave e Maqedonisë. Kjo kam sjellë reagimin e Shkupit zyrtar i cili ka përcjellë një notë Beogradit përmes të cilës i kërkon “përdorimin korrekt të emrit kushtetues”. Pra Republika e Maqedonisë. 

Inaugurimi i Donald Trump në krye të presidencës amerikane po hap një mundësi për të parë sesi politika në Ballkan krediton veten me mburojnë e një fuqie të madhe dhe nuk ushqen ndonjë besim të madh në forcën e votës që pretendon se e respekton. Politika shqiptare, për aq sa shohim, ndoshta mban rekordin e kthimit të vasalitetit vulgar në një vlerë legjitimimi. Sot bëhet e ditur se republikani Fatmir Mediu që ndodhet në SHBA bashkë me Lulzim Bashën ka deklaruar se “administrata Trump do të ketë angazhim tjetër për Shqipërinë”. A ka njeri ta besojë këtë?

Kryeministri serb, Aleksandër Vuçiç, deklaron pas takimit me drejtuesen e BE-së për Politikën e Jashtme, Federica Mogherini, se është i gatshëm për çdo kompromis. Agjencia “B92”, raporton se takimi u mbajt me urgjencë në Davos të mërkurën dhe se aty Vuçiç është shprehur se ishte në favor “të paqes dhe stabilitetit me çdo çmim”, por se ai “nuk e pëlqen hipokrizinë”. Po kështu ai ka përcjellë besimin se me shqiptarët e Kosovës do të gjendet një zgjidhje paqësore dhe racionale duke shtuar se “ne kemi kontakte të veçanta me shqiptarët në Kosovë”.

Ditët e fundit nuk kanë munguar deklarata lufte nga Beogradi pas tensioneve me trenin e nisur drejt Mitrovicës. Teorikisht çdo konflikt ushtarak në rajon do të implikonte më shumë se dy palë dhe gjasat për rivendosur ekuilibra përmes forcës duket zgjidhja e fundit dhe më shumë një lojë deklaratash sesa një perspektivë politike. Gjithsesi Serbia dhe Shqipëria janë dy fuqi ushtarake me specifikat e tyre që lidhen si me orientimin strategjik të dy vendeve ashtu edhe me pozitën gjeografike.

Dikush po kërkon të ndezë sërish erën e luftës në Ballkan dhe si përherë karremi është tensioni serbo-shqiptar. Ndalimi dhe lirimi i Haradinajt dhe treni I Mitrovicës kanë shërbyer si detonatorë që po shfrytëzohen politikisht, edhe pse është e qartë se një një luftë në përmasa si ajo e viteve ’90 është gati e pamundur në Ballkan për këtë brez që jeton. Do të ishte me siguri rrënim me kosto gati të pariparueshme. Situata po përshkallëzohet ndërkohë që në SHBA po ndodh rotacioni i pushtetit dhe kur nga BE-ja nuk vjen thuajse asnjë sinajl domethënës.

Incidenti me trenin që u provokua javën e shkuar, ka vënë në provë raportet e Serbisë me SHBA-në. Raporte që në një masë të madhe përcaktojnë sjelljen e Beogradit zyrtar në rajon. Presidenti serb, Tomislav Nikoliç nuk e ka fshehur asnjëherë qëndrimin e vet për sa I përket shqiptarëve dhe Perëndimit: sipas tij edhe në rastin Haradinaj, edhe në rastin e trenit, ka qenë mbështetja e BE-së dhe SHBA-së, që sipas tij ka përcaktuar reagimin e palës shqiptare.