Slideri Kryesor

Edhe sot jemi dëshmitarë të një metode të re të gazetarisë. Mund ta quajmë edhe ”gazetari e helikopterit”. Është kjo një gazetari e largët, e distancuar. Një raportim nga jashtë – brenda, ku burimet dhe informatat vendore nuk kanë vlerën e lajmit, apo këto informata dhe lajme janë të pakta ose nuk ekzistojnë fare.

Në këtë lloj gazetarie nuk ka gjuhë dhe, për më tepër, ajo sqaron shumë pak. Në tragjedinë e Tsunamit është edhe një fenomen tjetër që të bie në sy. Ky është preokupimi i mediave për viktimat e vendit të vet, të bashkëkombësve të tyre.

S’i tëm votoni mue, popëll i dashtun e i paharrueshëm, kam me investue plot 500 euro prej xhepit tem n’intelegjencë artficiale. Jo pi buxhetit. Atë nuk e preki kurrë me dorë.

Kshtu, çytetari e katunari i Kosovës, s’ka mô nevojë me u lodhë e me menue vetë; veç mun me nejtë n’fëbë e tak-tuk: knaquni, shani njerin e Serbisë, keshni me tô, shpërndani fotografitë e Institutit për me shitue mashtrusin. 

Sot kryeministri I vendit Edi Rama, deklaron në rrjetin “X” se:

S’ka mundësi”, më shkruajnë disa, lidhur me kërkesën e gjyqtarëve për ta rritur pagën me 1600 Euro mbi aktualen!

Jo vetëm që ka mundësi, po 1600 Euro është rritja që kërkojnë magjistratët e këshilltarët e zakonshëm, se mes rritjekërkuesve janë edhe specialët, pra ata të GJKKO dhe SPAK-ut, të cilët kanë pagat më të larta në republikë, por kërkojnë edhe një rritje prej 3100 Eurosh!

Ish-kryeministri britanik, Tony Blair, është përjashtuar nga emrat e mundshëm që do të administrojnë Gazën. Lajmi raportohet nga media të ndryshme, sipas të cilave kundërshtitë kryesore kanë ardhur nga vendet arabe dhe myslimane.

Emri i Blair doli në sipërfaqe pasi presidenti amerikan, Donald Trump, publikoi planin me 20 pika për paqen në rajon, dhe ai u cilësua si “një njeri i guximshëm dhe inteligjent”.

Në studion e MCN TV, analisti Mustafa Nano u ndal te liderët e dy partive më të mëdha politike. I pyetur në lidhje me angazhimin e tyre në lëvizjet e para demokratike, Nano analizoi ku ndryshojnë Rama dhe Berisha.

Kryetarja e Parlamentit të Serbisë, Ana Brnabiç, ka deklaruar se një ndër sukseset më të mëdha të vitit 2025 për Serbinë, ishte shmangia e luftës civile. Sipas saj, kjo u arrit falë politikës së mençur të Presidentit Alekander Vuçiç.

Pse nuk u ngritën akuza ndaj bllokuesve? Është e pabesueshme, por kjo realisht tregon se suksesi më i madh, absolutisht më i madhi i Republikës Serbe, falë Presidentit Vuçiç dhe politikës së tij të mençur, është ne kemi ruajtur paqen dhe parandaluar konfliktin dhe luftën civile

I shihni këta? Janë viktima të sulmeve të koordinuara. Kështu po thonë. Djemtë  më të mirë u është vënë syri i armiqve. Arsyeja: shkuan në Izrael dhe kaluan bukur. U shanë e u neveritën(gazetarët) se bënë sikur nuk e dinë që Izraeli ka vrarē fëmijë në Gaza, ka rrafshuar çdo gjë. Prisnin lule vallë? Ja se i pret në takim Bajram Begaj që kujton se është presidenti. 

Liria nuk ka vetëm emër të përveçëm, por emër kolektiv shqiptar dhe emra të përveçëm si Bill Clinton, Madeleine Albright dhe Tony Blair. Mosmirënjohja shkatërron aleanca e miqësi! 

Bibla thotë: në fillim ishte fjala. Unë them: për ne, në fillim ishte Amerika, pastaj fjala. 

Gjermania, në çdo festë përkujtimore, e falënderon Amerikën për çlirimin nga fashizmi dhe ndihmën pas luftës. Tek ne, sekuestruesit e lirisë e kanë reduktuar atë në një fjalë demagogjike: aleat.

Në foton lart janë ca punëtorë të medias në Shqipëri dhe Kosovë që kanë vizituar Izraelin në përkujtim të 7 tetorit. Sigurisht që një udhëtim në Izrael, qyl, të gjitha të hequra e të paguara, shpjegon më shumë këtë foto sesa ndonjë prapavijë politike në kokën e këtyre. Kështu që e kotë të lodhesh e të akuzosh papërgjegjshmëri këtë kuzhinë gazetareske.

Por nga ana tjetër, duhet pranojmë se ndoshta për genocidin në Gaza ka mendime të ndryshme edhe mes nesh, pavarësisht faktit publik. Këta të krijojnë përshtypjen se mundet edhe të regjistrohen si hebrenj në Censin e ardhshëm.

Lëvizjet e fundit të Greqisë për krijimin e mundëisve efektive për kërkime gazi në Kretë dhe Peleoponez, në bashkëpunim me kompani amerikane, vendos një situatë të re në Mesdheun Lindor.

Jo vetëm në raport me Turqinë si aktor me tendenca të shpallura revizioniste, por edhe për afirmimin dhe kuptimin që palë të treta duhet të kenë për interesat greke. Një ndër palët e treta është edhe Shqipëria, e cila vazhdon që nga viti 2010 të luajë përrallën e të qenit pikë strategjike nga çdo kënd i vrojtueshëm.