Shpipëri Hesapi

Grupi HomeLand Justice ka publikuar këto momente të dhënat bankare të hollësishme të qindra qytetarëve dhe subjekteve shqiptare. Mes të dhënave figurojnë edhe llogaritë korente, gjendja e tyre me degët përkatëse. Një skandal ky i jashtëzakonshëm që tregon se depërtimi në të dhënat tashmë është kapilar dhe thuajse përfundimtar.

Këto ditë në rrjetet sociale janë parë qeveritarë të kombësisë shqiptare të festojnë të lumtur – në dukje – një festë hebreje: Hanukah. 

Rëndësi shtetërore i ka kushtuar Kosova, por edhe mund të kuptohet kjo për shkak të njohjes që Izraeli i dha shtetit në kuadër të marrëveshjes së Uashingtonit. 

Tv Klan ka postuar në Youtube pjesë të arkivës së vet të dixhitalizuar, përmes së cilës të jepet mundësia të shohësh me sy tjetër Shqipërinë e afërt të para disa viteve, por që duket kaq e largët dhe të kuptosh sesi gënjehet e mbarë kjo shoqëri përherë. Duke e përqafuar gënjeshtrën si inovacion dhe gjetje origjinale të modernitetit tonë të iluzionuar.

Partia Demokratike ka reaguar sot me një deklaratë kundër asaj që i quan pretendime për ta shpallur Himarën minoritet.

Duke e quajtur një abasurditet historik një pretendim të tillë, PD-ja kalon në deklarimin se:

As mikstura, as gjuha nuk e bëjnë Himarën gjë tjetër veçse bastion i shqiptarizmës

Iku kjo.

Është turp për këdo që ju shikon. Merret masa e përjashtimit për Flamur Nokën nga seanca plenare pasi po zaptoni Foltoren

Kështu është shprehur apo citohe të jetë shprehur kryetarja e Kuvendit Lindita Nikolla, pas një sherri në Parlament mes disa deputetëve të dy PD-ve që janë aty.

Në sherr kanë qenë Flamur Noka, Gazmend Bardhi, Luan Baçi dhe Enkelejd Alibeaj. Për ata që nuk e dinë, këta janë deputetë. Kanë edhe imunitet.

Sot u mbajt një ceremoni e pazakontë. Karakteristike për rrumpallhanen që qeveris këtë vend. U ngritën e shkuan si qeveri dhe bashki në nisjen e punimeve për ndërtimin e Teatrit të Ri Kombëtar, mbi rrënojat e të vjetrit që u prish, pavarësisht se prishja ka muaj që ka ndodhur.

Para disa vitesh, duke kaluar në lagjen Çair në Shkup, një zyrtare mesa duket sllave, e Bashkisë apo e Ministrisë së Kulturës, po i kërkonte, duke bërë me shenjë me këmbë, një tregtari shqiptar që të hiqte një copë hekur që kishte ngulur në kalldrëm. Biseda zhvillohej në gjuhën sllave dhe nga aq sa kuptoje nga shenjat merrej me mend se huri i ngulur në kalldrëm ishte në fakt një lloj sinori i vënë në kokë dhe hesap të vet prej dikujt që publiken ia brendashkruan personales.

Në një editorial të sotshëm në gazetën “Tema” shkruhet se dosjet e Sali Berishës në SHBA datojnë që nga viti 1994 dhe ato janë përpiluar nga “një proces i gjatë disavjeçar i qeverisë amerikane për gjithë veprimtarinë e tij dhe familjes së tij, si një familje e korruptuar dhe si një politikan që ka minuar demokracinë në Shqipëri”. Të zë ankthi kur lexon këtë komplot të një familjeje ndaj demokracisë shqiptare dhe politikës së pakorruptuar "të shtetasve me emrin Taulant".

Tani do merren me syzet e Saliut që ndoshta kalojnë atletet dhe tumanet e kryeministrit.

Disa njerëz të njohur të medias, pasi u bënë të njohur si gazetarë, shkruajnë sot për incidentin e protestës së opozitës, po flasin për “rrahjen e Berishës”. Ndoshta janë titujt e gazetave prestigjoze si “Tema” që po i bëjnë transfuzion raportimit me termin "rrahje". Kur në fakt është vetëm një goditje.

Rrahja është goditje e përsëritur, në rrethanat e një ndeshjeje apo pusie prej dikujt apo disave me synim neutralizimin fizik apo lëndimin. P.sh agresorin e Berishës e rrahën duke e goditur disa herë.