Billboard

Ndoshta shumëkujt ju bë qejfi ditët e fundit kur kryeministri Edi Rama, përsëriti disa herë rresht se sipas tij “edhe shqiptarin më pa shkollë nuk e bën dot për budalla”. Rama tha madje se këtë ua përsërit edhe të huajve, që ndoshta kanë paragjykimet e tyre, apo edhe konstatimet për integritetin e materies gri të popullsisë shqiptare.

Një intervistë e ish-ministrit të Brendshëm, Sajmir Tahiri në emisionin Top Story nuk zbuloi asgjë më shumë nga çështja e shumëpërfolur e deputetit socialist dhe lidhjeve të dyshuara me grupin e Habilajve. 

Kurioziteti nuk lidhej me të vërtetat e Sajmirit, i cili natyrisht është më i lehtësuar pas vetos së parlamenit për të mos e arrestuar, por me titullin e lajmëruar të emisionit "Në shtëpinë e Saimirit". 

Çështja e Sajmir Tahirit i merr me vete të gjitha sëmundjet e shoqërisë shqiptare. Ajo na rrëfen historinë e suksesit të kanabisit, të kthimit të tij në ekonomi kombëtare. Na rrëfen penetrimin e krimit në nivele të larta, për veprime apo mosveprime të policisë, na thotë shumë për dështimin e policisë, e cila edhe nëse nuk është e implikuar në këtë aferë, ka dështuar me faktin se në 4 vjet nuk ka pikasur grupin e Habilajt. Kjo rezulton të paktën nga përgjimet e dorëzuara nga pala italiane.

Përfaqësuesit e Partisë Socialiste në Këshillin e Mandateve votuan kundër heqjes së imunitetit për deputetin Sajmir Tahiri që do t’i hapte rrugën arrestimit të tij. Në vend të kësaj është dhënë dakordësia për hetimin dhe kontrollin e banesës. Në këtë situatë që po i del nga kontrolli politikës, përkatësisht PS-së, ka pak rëndësi aspekti juridik i çështjes. Tahiri vetë pranoi përgjegjësinë morale dhe politike duke dalë dhe pranuar si fakt përgjimin dhe duke u vënë në dispozicion të transparencës.

Ilir Meta është shembulli më i keq për ta sjellë si ilustrim të një politikani në raport me drejtësinë. E megjithatë duhet thënë se në vitin 2011 kur ai u u implikua në videoregjistrimin e Dritan Priftit, Meta iu nënshtrua procesit gjyqësor. 
Sigurisht që krahasimi me situatën e tanishme me Sajmir Tahirin, nuk ngjan shumë teknikisht, por pesha e të dyja ngjarjeve është e njëjtë. 

Ish-ministri i Brendshëm Sajmir Tahiri është shfaqur sot në emisionin “Opinion” për të bërë mbrojtjen e tij para asaj që mund të quhet pretenca e opinionit publik dhe akuzave që janë qarkulluar rreth tij së fundmi. Teksa ka hedhur postë të gjitha akuzat me karakter penal si njohja me Habilajt, bashkëpunimi apo mbrojtja e tyre, çështjen e makinës, Tahiri ka artikuluar mesazhe politike që jo rrallë i kanë shpëtuar përmes luhatjeve të mëdha si person dhe si njeri.

Sajmir Tahiri është vënë në rrethin e kuq të akuzave. Politike, mediatike, por edhe të akuzës që buron nga heshtja me të cilën e rrethuan sot bashkëpunëtorët e vet. Si një njeri pa stof politik, z. Tahiri zgjodhi moralizimin për t’u përballur me përgjimet e disa personave të ndaluar në Itali për trafik droge, të cilin e njohu si çështje që rëndon mbi përgjegjësinë e tij publike.

"Çdo shqiptar që nuk ndikohet nga arsyetimet e PD-së e kupton se ne po bëjmë shtet. Ne do vazhdojmë në këtë drejtim për t’ia arritur këtij qëllimi të madh për të bërë shtetin modern shqiptar".

Ky është një paragraf i marrë nga një fjalim i kryeministrit të Shqipërisë Edi Rama, i cili tani ka kaluar në fazën e vetëkorrigjimit, pra të anatemimit të modelit që u ndërtua në 4 vitet e mandatit të parë, me argumentin e keqqeverisjes që imponoi LSI. Pyetjet që shtrohen janë nëse kryeministri Rama ka patur mundësinë të demostrojë vullnetin për të bërë shtetin që premton këtu e 4 vjet. 

Pak ditë më parë në televizonet kombëtare u shfaq një lajm me rëndësi po të tillë, pra kombëtare. Erjon Veliaj, kryetar i Bashkisë së Tiranës mori një çmim për transparencë në shërbimin ndaj qytetarëve. Autorë të çmimit, një shoqatë, InfoCip, e cila kishte kryer një të ashtuquajtur studim dhe sponsorizohej edhe nga ambasada suedeze. “Studimi” merrte në vëzhgim ndër të tjera edhe përditësimin e faqes online të bashkisë duke konsideruar këtë si shenjë transparence, ndonëse aty mund të shihet edhe një politikë marketingu. Nuk është e rëndësishme që të sjellim këtu fjalën e rastit të z.

Çfarë i bashkon Këlcyrën, Himarën dhe Butrintin? Në pamje të parë asgjë, por në fakt i bashkojnë disa gjëra. Në të trija vendet po ndërtohet. Dhe këto ndërtime kanë sjellë përplasje. Në të trija rastet kërkohet ndërhyrje sipas ligjit dhe në të trija rastet ministrat, që janë disa përfaqësues të emëruar, kanë bërë gjyqtarin e faktit, pa patur asnjë tagër dhe në funksion të presionit mediatik e politik.