PS-LSI, Dritëro Agolli pro, Daut Gumeni përmend amerikanët

E përditshmja DITA, që njihet për kopertinat e saj provokative - (numri i sotëm ka kopertinën e mësipërme me një gjysëm-Metë të puthur dhe gjysmën tjetër synxirë) - ka botuar në numrin e sotëm një forum të zgjeruar me autorë brenda dhe jashtë vendit që komentojnë aleancën PS-LSI. Me tyre janë Dritëro Agolli i cili shprehet pro

dhe Daut Gumeni i cili është kundër.

Shkruan Agolli, ndër të tjera: “Unë e quaj normale një marrëveshje të tillë midis dy partive të majta. Nuk kemi pse të çuditemi. E kam thënë që në Konventën e LSI-së në tetor të vitit të kaluar. U drejtova përshëndetje me “të dashur miq” dhe thashë mund të ju isha drejtuar edhe me fjalën “të dashur shokë”. Por meqë fjala shokë, e përdorur nga rilindasit dhe parademokratikasit, ka marrë kuptim klasor, përdora, të dashur miq. Atë përshëndetje unë e mbyllja me këto fjalë:... Do të kthehem te Naim Frashëri: Ejani këtu o shokë, mblidhuni kokë më kokë. Dhe unë do të ju them: Rrofshi, nuk do të ju them ju bekoftë Zoti. Pasi Zotin ne e kemi bërë nëpunës me rrogë”.

Ndërsa Gumeni: “Më duket se fitoren e zgjedhjeve, e majta që ka qëndruar më afër rrënjës e ka pasur përherë të sigurt, por e ka lënë vetë të fitojë kundërshtari… Mua më duket se opozita e kishte fitoren edhe ashtu siç ishte, e bashkuar me ca partiçka e dhe me ca "udhëheqës" pa parti, që qasen sa herë që bie erë kërmë pushteti. Se pse e bëri këtë lloj aleance, duke humbur të paktën moralin për t'u shkuar te varri të vrarëve "kokëpalarë" të 21 janarit, këtë e dinë autorët e aleancës në fjalë. Unë dua vetëm të shpresoj që mungesa e një fije morali në politikë të mos shkojë deri aty sa të falen krimet e të mos lejohet drejtësia të bëjë punën e saj, sikurse shtrëngohet nga ky pushtet të mbajë... Mbase kjo aleancë ka qenë dhe një detyrim i kërkuar nga miqtë tanë të mëdhenj të Amerikës e të BE-së, që e dinë mirë se sa i mund t'i pengojë morali politikanët tanë. Ndoshta është reagimi i miqve tanë strategjikë ndaj rëndimit të sëmundjes së brigadierit të pushtetit aktual aq sa të kuturiste si ai kapotribuja i filmit të njohur, i cili sulmoi Amerikën me shigjeta bambuje dhe e zunë të gjallë me këmbë të ngjitur në një çamçakëz që shkeli në bulevardin e Nju-Jorkut...” Re.Pu.