historia

Në Itali, që prej më shumë se 600 vjetësh është vendosur dhe jeton një komunitet shqiptar i ardhur përgjatë rrjedhave të kohës nga krahina të ndryshme të Shqipërisë, si dhe nga arvanitasit e Greqisë, kryesisht zona e Peloponezit, Epirit, dhe ishujt e Jonit. Shkaqet kryesore të këtyre dyndjeve të mëdha ishin luftërat midis Lindjes e Krishterimit, luftërat dhe grindjet e brendshme, si dhe gjendja e vështirë ekonomike e popullsisë së këtyre trevave dhe banorëve shqiptarë në rajonin e Ballkanit në epokën paramesjetare dhe Mesjetë.

Në qendrën historike, të prishur rishtazi për të disatën herë në disa vite rradhazi, të Tiranës nuk kuptohet pse qeveria ia doli të ngrinte një bunker, ndërtim nga e para një imitim i origjinalëve të periudhës komuniste. Në sheshin midis Ministrisë së Brendshme dhe asaj të Transportit dhe më afër kësaj të fundit, për muaj me radhë u punua për ngritjen e një bunkeri të betontë që shërben si hyrje në një muze të pretenduar të periudhës komuniste.

Robert Elsie ka publikuar në faqen e tij një punim monografik të Eqrem Vlorës mbi historinë e sundimit Osman në Shqipëri. Ai titullohet: “Kontribute për një histori të sundimit turk në Shqipër” dhe Elsie e sjell në format PDF. Punimi  zgjerohet në 1200 faqe gjermanisht të shtypura në makinë, realizuar në vitet 1955-1956.

Ka ndërruar jetë në moshën 92 vjeçare historiani Arben Puto. I lindur në Gjirokastër në vitin 1924, Puto përfundoi Liceun e Korçës në vitet 1935-39. Ai u diplomua në Universitetin e Moskës për Drejtësi në vitin 1951 dhe mandej nis karrierën si profesor dhe historian i çështjeve të diplomacisë. Në periudhën e para viteve ’90, ishte i njohur libri i tij “Pavarësia shqiptare dhe diplomacia e Fuqive të Mëdha”, i cili trajtonte pavarësimin e Shqipërisë në kontekstin e shthurjes së Perandorisë Osmane dhe antagonizmit të fuqive imperialiste, siç quheshin askohe.

Amerika e ka ndërmjetësuar prezantimin e saj me botën përmes kinemasë. Ky është një rast i rrallë, për të mos thënë krejt i papërsëritshëm kur kinemaja, si një art më vete, kultivon një njohje të tërë sipas disa paradigmave të vetëperceptimit. Revolucioni, lufta civile, segregacioni, lufta e Vietnamit janë popullarizuar nga kinemaja përpara se “bota” të afrohet me të vërtetën e saj përmes mjeteve klasike si letërsia, historia e shkruar, media.

Kryeministri shkruante dje në profilin e vet në Facebook se Akropoli qëndron sot në këmbë edhe për shkak të një negociate që Gjergj Dushmani bëri me Francesco Morosinin, drejtuesin venecian për të mos bombarduar. Shkruante Rama:

Mekja e jehonës së lajmit ndaj dekorimit të ballistëve prej presidentit po pret ngjarjet e radhës që do të ndodhin. Dhe, vendi ynë është kaq i plotë me to, saqë të krijon qenësinë në një karusel të pandalshëm, që kanë harruar ta stakojnë. Me shumë gjasë do plasë diçka e re, që do të lërë në hije ngjarjen e mëparshme, duke krijuar një debat të ri po shterpë.

Vazhdon turi i takimeve të kryeministrit fshatrave. Vazhdon po ashtu edhe tregimi i 1001 netëve të aventurave të tranzicionit, për të cilat Edi Rama u flet njerëzve me versionin "sikur" të historisë. Në fakt, pavarësisht se çfarë ka ndodhur, njerëzit votuan Rilindjen, jo Rikujtimin e asaj që nuk kthehet më. Pastaj, nëse gjërat do të ishin bërë më mirë 20 vjet më parë, kujt do t'i duhej ky reformator?

“Shteti shqiptar të imitojë kishën për rigjykimin e historisë”. Kështu ka deklaruar dje Arqipeshkvi i dioqezës Shkodër Pult, monsinjor Angelo Massafra, gjatë prezantimit të kalendarit të aktiviteteve që do të zhvillohen në kuadër të lumturimit të 38 martirëve nga Vatikani raporton Gazeta Shqiptare.

Media serbe “B92” i ka kushtuar sot një hapësirë një libri të ri që flet për historinë e afërt politike të serbëve në shtetin e përbashkët me sllavët e tjerë të jugut dhe popuj të tjerë. Libri ka për autor Borislav Joviç, ish-president i Jugosllavisë dhe titulli i tij jep mesazhin e qartë: “Si serbët humbën një shekull – fati tragjik i serbëve në shtetin e përbashkët”.