skerdilajd zaimi

Donald Trump ndërpreu fondet dhe tani SPAK iku. Kjo është teza e re që shtë hedhur në qarkullim nga politika. Nga Edi Rama dhe Sali Berisha, nga të gjithë ata që i kanë vënë kularin këtij vendi mes të cilëve edhe gazetarë që po bëjnë tashmë 30 vjet që zhvasin nga të gjitha drejtimet.

T’i vihemi edhe SPAK-ut sepse u ngrit ca si shumë!

Në një diskutim në studion e Euro News në Tiranë, Ylli Manjani, shprehej ndër të tjera se sot njerëzit në Shqipëri kanë më shumë interes për ndëshkim sesa për drejtësi. Për ta ilustruar z. Manjani sillte një shembull në cilësinë e avokatit nga një seancë gjyqësore. Padyshim që kjo ndjesi ekziston dhe është dominuese. Por sa kompromenton kuptimin e njërës fjalë apo term, tjetra kur vjen pun ate trajtimi i një figure të politikës?

Duket se opozitarizmi në Ballkanin Perëndimor ka ende shpresë. Shpresa sot është strehuar në Serbi. Nuk po hyjmë në kualifikimin e pikëpamjeve politike apo ideoogjike të opozitës së atjeshme, por për aftësinë e dëshmuar në galvanizimin e një fryme që po e detyron Aleksander Vucic, këtë akrobat të dy botëve, këtë realist të duruar të të gjitha punëve që përtej suksesit në rehabilitimin e pozicionit ndërkombëtar të Serbisë, ritmit ekonomik dhe rivlerësimit të saj gjeopolitik, ka gozhduar frymëmarrjen e shpresës se gjërat mund të ndryshojnë.

Në fund të dhjetorit të vitit që lamë pas qeveria shqiptare miratoi me propozim të ministrit të Brendshëm një vendim të titulluar: “Për përcaktimin e kritereve, dokumentacionit dhe procedurave për mbledhjen e të dhënave për identifikimin e personave që u përkasin pakicave kombëtare”.

Sot paradite u njoftua një deklaratë e kryeministrit Rama, e cila nuk kishte ndonjë arsye politike për t’u mbajtur. Si një njeri i shumë punëve dhe edhe i më shumë interesave, z. Rama nuk ia ka më ngenë, por as midenë konferencave me gazetarë. Ai ka zhdukuar nga qarkullimi pozicionin e Zëdhënësit, këshilltarit dhe zhvillon mitin personal përmes aurës së gjithëpushtetit dhe podcasteve në të cilat i shkon kushdo.

Në një intervistë për “Kyiv Indipendent” shahisti i mirënjohur Gary Kasparov përpiqet të japë disa përgjigje rreth ideve bazë ruse për shtetin, territorin dhe mesianizmin. Duke cilësuar se në Rusi nuk ka një opozitë morale ndaj luftës së Putin në Ukrainë, Kasparov ndër të tjera flet për një mishelë konsistente nacionalizmi, imperializmi, mesianizmi në identitetin rus që nuk mundëson asgjë krijuese.

Arrestohet një 38 vjeçar pasi goditi dy të tjerë në sende të forta për motive të dobëta.

Motive të dobëta. Drejtim i paditur. Grupi hetimor po kryen veprimet.

Janë këto disa fraza që kanë zëmë vendin e tyre në jetën tonë e të cilat në të vërtetë nuk kanë patur atë kuptim që pretendojnë të kumtojnë.

Erjon Veliaj është thirrur në Prokurorinë e Posaçme. Ka dëshmuar për pesë orë. Pasi e shtyu disa herë lajmin e dalë se ai do të thirrej, shtetasi në fjalë ka bërë atë që i shkon më shumë: doli nga SPAK dhe e mbajti mbyllur buçen.

Ka llapur shumë dhe gjatë kjo qelbësirë e jetës publike. Shqipja e tij e nekrotizuar në fraza bajate i ka shërbyer vetëm pozave të pamundshme për një anatomi politike aq rakitike. Në fund, atë buçe e ka mbyllur e vërteta që ndryhet nëpër dosje penale, pavarësisht sa mirë apo saktë gjenerojnë akuza penale ato.

Oshvieçim. Kështu shqiptohet nga polakët. Është forma polake për Aushvicin. Një emër përmbi të gjithë emrat e tjerë të shekullit të 20-të. Një emër që është ngjarje, vendndodhje, histori, kujtesë. E ardhme ndoshta. Vetë viktimat e kanë quajtur Rezidenca e Vdekjes. Është shumë afër me Katovicën – një emër ky i mbingarkuar me imagjinatë politike në Shqipërinë e pas ’90-s, e ku siç na thuhet diçka e djallëzuar u vendos edhe për ne. 

Ajo që ndodhi më 7 tetor në Izrael dhe çfarë pasoi nxori në pah dallime të thella në debatin intelektual në Perëndim, dallime që kanë zënë fill në premisa idelogjike, apo më mirë ideologjizuese të një lloj kaste të së mjatës progresiste.