Bota

Dje u njoftua në media vrasja e një prej njerëzve kryesorë të Hezbollahut në Liban, Faruk Shukr, për të cilin Izraeli pranoi se “ishte objektiv i një eleminimi të bazuar mbi kërkimin e shërbimeve sekrete”. Sipas palës izraelite Shukr mbahej përgjegjës për një sulm me rakte në Lartësitë Golan gjatë të cilit vdiqën 12 fëmijë.

Ndërkohë pak më vonë në Teheran u likujdua kreu i grupit palestinez Hamas, Ismail Haniyeh, një akt që nuk është marrë përsipër nga TelAvivi, por që në çdo eventualitet lidhet me të.

Qeveria e Giorgia Melonit në Itali ka nisur një riformatim të drejtimit të institucioneve kulturore në vend. Synimi është largimi i drejtuesve të huaj.

Ndër të parët që u larguan janë Eike Schmidt, me origjinë gjermane, që u largua nga drejtimi i Galerive Uffizi në Firence dhe britaniko-kanadezi James Bradburne, i cili ka drejtuar Pinacoteca di Brera në Milano.

Tërheqjen e Joe Biden nga gara për kreun e Shtëpisë së Bardhë, rivali i tij republikan e sheh si grushtin e parë të shtetit në historinë e SHBA-ve. Sipas Donald Trump, përgjegjësia është e demokratëve dhe jo e vetë Biden-it.

"Ata [demokratët] organizuan një grusht shteti kundër presidentit të Shteteve të Bashkuara. Ata shkuan tek ai dhe i thanë: "Ti duhet të largohesh. Ti je shumë poshtë në sondazhe", tha ai për Fox News.

Kreu i Autoritetit Palestinez, Mahmud Abbas, do të vizitojë Turqinë. Lajmi u bë i ditur nga Partia për Drejtësi dhe Zhvillim e presidentit Erdogan.

Zëdhënësi i AKP-së, Ömer Çelik, tha gjatë një konference për shtyp se Abbas nuk ka përcaktuar datë për shkak të problemeve shëndetësore.

Deklarata erdhi pasi presidenti turk, Rexhep Tajip, u shpreh se priste ndjesën e Abass pasi ai refuzoi një ftesë për të vizituar Turqinë.

Franca ka ndryshuar qasjen në raport me planin e autonomisë së Marokut për Saharanë Perëndimore.

Në një letër drejtuar Mbretit Mohammed VI, Presidenti i Francës Emmanuel Macron e quajti planin që Maroku propozoi në 2007 për t'i ofruar rajonit autonomi të kufizuar nën sovranitetin e tij, "bazën e vetme" për zgjidhjen e konfliktit. Ndryshimi i jep një goditje Frontit Polisario pro-pavarësisë, i cili për dekada ka pretenduar se është përfaqësuesi legjitim i popullit indigjen saharawi.

Një marrëveshje e BE-së me Ruandën po nxit krizë në Kongon fqinje. Uria e Evropës për minerale për makinat e saj elektrike dhe mikroçipat po është shtuar edhe më shumë për shkak të garës me Kinën për pasuritë e burimeve të Afrikës Qendrore.

Kongoja lindore, një vend i cili ka njohur një nga krizat më të këqija humanitare në botë, ku janë vrarë 6 milionë njerëz gjatë dekadave të fundit, kufizohet me Ruandën.

Për BE-në, marrëveshja është një mundësi për të fituar akses në elementët që i nevojiten për “objektivat e saj të energjisë së gjelbër dhe të pastër”.

Në sabotimin që iu bë rrjetit hekurudhor SNC në Paris, sulm që përkoi me ceremoninë e hapjes së Lojërave Olimpike Verore, mund të ketë gisht ekstremi i majtë.  

Ministri i Brendshëm francez, Gérald Darmanin, tha për France 2 TV se hetimet kanë identifikuar profilet e disa personave.

Çështja “Jadar” në Serbi ilustron me një forcë të re të aktualitetit demokratik se interesi mbetet i pandryshueshëm dhe se negocimi i tij nuk përfill shumë konsideratat e tipit zviceran që “duhet pyetur populli”. Mediat opozitare serbe po bëjnë çmos që të ekspozojnë marrëveshjes serbo-gjermane si një aferë të errët, e cila pavarësisht interesave që çliron është negociuar në kundërshtim me atë që është kriteri i transparencës.

Ministri i Brendshëm i Francës nuk e përjashton përfshirjen e një fuqie të huaj në një sulm që sabotoi stacionet e sinjalit dhe kabllot në rrjetin hekurudhor të shpejtësisë së lartë të vendit, duke shkaktuar kaos udhëtimesh në ditën e hapjes së Lojërave Olimpike.

Sulmet e së premtes dëmtuan infrastrukturën përgjatë linjave që lidhin Parisin me qytete të tilla si Lille në veri, Bordeaux në perëndim dhe Strasburg në lindje. Një tjetër sulm në linjën Paris-Marsejë dështoi.

Duket se divorci i kryeministrit hungarez Victor Orban me ekipin drejtues të Bashkimit Europian po hyn në një fazë politike thuajse pa kthim. Ato që më herët ishin sinjale episodike dhe të izoluara konfrontimi janë tashmë agjendë politike e Orban që nuk e sheh interesin e vendit të tij me një Europë që përjashton e mandej vazhdon një luftë të armatosur me Rusinë.