mediat

1.Një femre që herë pas here shfaqet nëpër ekrane – ani pse nuk i sjell ndonjë vlerë estetike ose intelektuale shikuesit shqiptar – i paska ngordhur qeni. Na vjen keq. Gjithsesi nuk di sa përbën lajm kjo ndodhi, të cilën një e përditshme e jep në faqe të parë me titull të dukshëm, duke paralajmëruar për fjalët “prekëse” të gruas.

Titujt me cilësorët “prekëse” e “tronditëse” janë aq të përhapur në shtypin tonë sa edhe titujt me “Ja e vërteta për”. Lexuesi i gjen çdo ditë me lopatë.

Varfëri gjuhësore.

Shkreti mendimi.

Çadra e PD-së është nën sulm frontal që nga dita që nisi jetën e saj. Protesta e ndrydhur në kufijtë horizontalë dhe vertikalë të saj përfaqësojnë një histori politike të ndërlikuar, por që kompromentohet keqaz nga kronika e veprimeve të partisë dhe krerëve të saj.

Vendimi i presidentit amerikan, Donald Tramp, për t’u shpallur luftë mediave nuk është mirëpritur nga ish-presidenti Xhorxh W Bush. Në një intervistë televizive, ai tha se shtypi i lirë është i domosdoshëm për demokracinë.“Unë e konsideroj median si të domosdoshme për demokracinë. Ne kemi nevojë për media të pavarur pasi pushteti mund të kthehet në një fiksim dhe mund të bëhet gërryes. Është e rendësishme që mediat t’u kërkojnë llogari njerëzve që abuzojnë me pushtetin.

Vdekja e ambasadorit rus në OKB, Vitaly Churkin ka hapur një diskutim mediatik mbi mundësinë e helmimit të tij. Kanë qenë disa media, kryesisht në SHBA që kanë lënë shteg të mendohet se nga autopsia e kryer, Churkin mund të mos ketë patur vdekje natyrale. Sipas televizionit filipinas, “abs-cbn”, raporti i ekzaminimit mjekësor fliste për “ushqimin e dyshuar” duke spekulluar se helmi ka dhënë efekt në veshka.

Sot u publikua një shkrim marrë nga “Courrier des Balkans” që akuzon kryeministrin shqiptar Edi Rama se po eliminon gazetarinë e pavarur. Të lexohet me kujdes termi i përdorur: Gazetarinë e Pavarur.

Tashmë është fakt i njohur botërisht:  institucionet kryesore amerikane nuk kanë arritur të garantojnë një proces të besueshëm zgjedhor. Skandali i e-maileve të Hillary Clinton, përpjekja për ta mbuluar atë, kundërveprimi i demokratëve dhe krahut ekzekutiv në Shtëpinë e Bardhë për të mbuluar këtë dështim me alibinë ruse, konstituojnë thyerje të mëdha në sistem. Disa media dhe zëra autoritarë arritën deri aty sa të vinin në diskutim vlerën e Kolegjit Elektoral e ndërkohë që beteja e inatit vazhdon, Donald Trump duket se nuk sfidohet më në rrugën e tij për t’u zgjedhir President.

Media ka rolin e vet në demonizimin e pushtetit, në stigmatizimin e skajshëm të disa politikanëve, duke u rrekur të krijojë klishetë e të mirës dhe të keqes në një vend, si parakusht për çlirimin e energjive të reja te elektorati. Nga ky rol nuk përjashtohet as media shqiptare, e cila ka ndikuar jo gjithnjë për mirë në përpunimin e opinionit.

Çfarë kanë të përbashkët atentatorët e Würzburgut, të djathtët e revoltuar në Bautzen, gjermanët e Rusisë që protestuan kundër zhdukjes së 13-vjeçares Lisa dhe mbështetësit e "Lëvizjes Identitare"? Në vështrim të parë jo shumë. Por në të vërtetë, të gjithë ata i marrin informacionet e tyre nga interneti, lidhen, e mbështesin njëri-tjetrin dhe radikalizohen atje.

Një vit më parë ishim në Pallatin e Brigadave. Ashtu si dhe në fundvitin paraardhës. Edi Rama shtronte darkë për gazetarët, në tavolina të stiluara me shijen e hollë e evokiimit të të kaluarës së ndritur të shtypit shqiptar që nga fillimi i shekullit të kaluar. Me fjalimet “surprizë” që mbanin të zgjedhurit nga stafi i kryeministrisë, ku parakaloheshin sukseset dhe arritjet, por edhe cimbisej aty ku i dhimbte më pak shefit të qeverisë dhe ministrave të tij. Kryeministri ndalonte tavolinë më tavolinë, bisedonte fiks në tryezat e rrumbullakta.