mediat

Sot në media është publikuar një shënim i President të Konferencës Ipeshkvnore të Shqipërisë dhe Kryetar i Këshillit Ndërfetar të Shqipërisë, Mons. George Frendo. Tema e shënimit është ngjarja e bujshme e Kombinatit ku humbën jetën nënë e bijë dhe në të lakohet keqraportimi i mediave përmes disa vërjetjeve me shumë vend.  

Ngjarja e fundit me protagoniste nënë e bijë ka provokuar një seri raportimesh kontradiktore dhe ngritjen e akuzave publike për sekte fetare dhe rolin e tyre. Në lojë hyjnë klerikë, gazetarë e gjithfarë prekovidarësh që prononcohen për arsyet e vdekjes që shpallet vetëvrajse, për të supozuarat rite makabre të së ëmës, lyerjen e trupit etj.. Një ndërtim imagjinar dhe spekullativ i një ngjarjeje që duhet të jetë private. Ajo i takon autoriteteve ta zbardhin por autoritete që duhet të kenë minimumin e njerëzillëkut për të mos lëshuar në media lloj-lloj deklarimesh anonime.

Sot media të ndryshme kanë interpretuar zhvillimet e fundit përmes optikës së një manovre të kryeministrit përmes së cilës ai ka nxjerrë bllof synimet e presidentit Ilir Meta për paqe me shumicën. Në themel qëndron reforma në drejtësi dhe opsionet e deformimit apo frenimit të saj dhe këtu Rama, sipas këtyre interepretimeve, i ka qëndruar angazhimit të vet për vazhdimin e saj. Kjo është politikë proamerikane. 

Robert Ndrenika është një monument. Kadareja është tempull. Kadri Roshi është korife

Lista e të mëdhenjve në këtë vend të vogël mund të vazhdojë gjatë. Janë të mëdhenj për veprën e tyre dhe për kompleksin tonë si të vegjël, shpallen si të paprekshëm.Duhet t'i bashkohesh me ulërimën tënde këtyre parrullave, pasi përndryshe vvvvvzzzt, një vizë e kuqe.

Mediat pranë kryeministrit janë hedhur në një sulm të dëshpëruar për të bindur nuk dihet se kë, se godina e Teatrit Kombëtar duhet shembur. Media që rëndom shtrojnë pyetje, pretendojë se bëjnë investigime, që kapin probleme ligjore, kësaj radhe janë dakord me apelin e qeverisë dhe duket sikur po bërtasin me thirrjen: Prisheni, prisheni. 

Sot ishte dita e Lirisë së Shtypit. Kush e dinte vallë se ka edhe një ditë të tillë? Ja që e paskan vendosur një të tillë, si mundësi për të bërë protagonistin sezonal. Çfarë do të thotë dita e Lirisë së Shtypit? Askush nuk e di me siguri. Me siguri dihet mënyra si kujtohet kjo ditë në Shqipëri. 
Me deklarata, mesazhe, shënime, intervista të gazetarëve të rracës, zërave të fuqishëm të mendimit kritik me honorare, titanëve të paepur të luftës për pakëz dritë në këtë vend. 

Kryeministri Edi  Rama ka dhënë përgjigje negative për subvencionimin e mediave. Më poshtë përgjigja e tij në një lidhje televizive sot:

Të marrësh seriozisht Shqipërinë duket një nga sipërmarrjet më të vështira. Ndoshta këtë e kanë kuptuar edhe këta që qeverisin në këtë vend, të cilin në fakt e e leqendisin. Përvoja jonë me pandeminë nuk ka nevojë për mësues. As modele. Sepse ajo është e njëkohshme me të gjitha vendet që u kapën në befasi, aq sa sot dëgjojmë lajme që mund të dukeshin dje të pabesueshme si p.sh SHBA nuk ka maska. Apo nuk ka kite testimi etj.

Qeveria e Albin Kurtit u rrëzua në Parlamentin e Kosovës, por duket sikur debati kryesor për pasojat e këtij akti po zhvillohet në Tiranë. Kaq shumë e ka provokuar rehatinë publike të Edi Ramës Kurti, saqë nuk po mbetet më kush pa shkruar. Kurti portretizohet si i rrezikshëm, për shtetin, demokracinë, të ardhmen, si aventurier, marksist. Gjithë arsenali i termave të vëna në punë pavarësisht nëse u dihet apo jo kuptimi. 

Shqipëria ndodhet në prag epidemie, pra ende jo në epidemi. Deri më tani ka vetëm 33 raste të konfirmuar se janë prekur nga CoVid19 dhe janë kryer disa qindra teste. Vendi është në karantinë, ndonëse me vonesë, por po aplikon kufizimin masiv të lëvizjeve dhe kontakteve me shpresën se virusi do të kontrollohet.