identiteti

Me ose pa planifikim, Talha Uğurluel, i sojit të rrëfimtarëve të turbo-historisë, mori famë si historian në botën virtuale shqiptare, e natyrisht si turk, falë një videoje të xhiruar pranë varrit të Skënderbeut, veprimet e të cilit interpretohen me njësitë matëse të një historiografie të sakralizuar, që, duke pretenduar përcaktimin e të Mirës dhe e të Keqes, e ndan të shkuarën në funksion të raportit Ne/Ata, jo thjesht me personazhe, por me heronj e tradhtarë.

Ali Ahmad Said Esber, i njohur ndërkombëtarisht si Adonis, konsiderohet si një ndër poetët më më ndikim të letërsisë moderne arabe. Vendi i tij, Siria, është sot epiqendra e krizës kryesore globale, shoqëruar me një tragjedi vrasjesh dhe shpërnguljesh të jashtëzakonshme. Përmes një interviste për Jonathan Guyer në “The New York Review of Books”, poeti në fjalë flet për atë që e cilëson si krizë e thellë identiteti tek arabët. Është një krizë e cila siç thotë ai vjen me barrën e pesëmbëdhjetë shekujve.

Islami e ka përkufizuar në mënyrë thelbësore Europën. Dhe Islami po e ripërkufzon atë sërish.Për shekuj me radhë, në antikitetin e hershëm dhe të mesëm, Europë do të thoshte bota që qarkonte Mesdheun, apo “Mare Nostrum”(Deti Ynë), emri me të cilin e bënë të famshëm romakët. Përfshinte edhe Afrikën e Veriut. Në të vërtetë, në fillim të shekullit V e.s, kur Shën Augustini jetone në atë që është sot Algjeria, Afrika e Veriut ishte qendër e Kristianizmit shumë më tepër sesa Italia apo Greqia.

Akademia Franceze i ka caktuar shkrimtarit libanez, Amin Maalouf numrin 29, që më parë e mbante antropologu i famshëm, Claude Lévi-Strauss, që siç nënvizon “Avvenire”, “më shumë se kushdo tjetër e udhëhoqi Europën drejt njohjes dhe kuptimit të kulturave të tjera”. Maalouf kosniderohet si zëdhënës i një mentaliteti kozmopolit që nuk e mohon konceptin e identitetit, por të cilin e ripërpunon në mënyrë dinamike. “Identiteti konstituhet përmes akumulimit, jo diskriminimit”, thotë shkrimtari që ndodhet në Itali me rastin e festivalit venecian “Kryqzimi i Qytetërimeve”.

Sociologu polak Zygmunt Bauman sapo ka festuar 90 vjetorin dhe ka kryer dy fluturime nga shtëpia e tij në qytetin verior britanik Leeds për të marrë pjesë në një ngjarje në Burgos, në Spanjën veriore. Ai e pranon që është i lodhur ndërsa fillojmë intervistën, por sërish ia del t’i shprehë idetë e tij me qartësi dhe qetësi, duke marrë kohë për çdo përgjigje, sepse ai e urren të japë përgjigje të thjeshta për pyetje të ndërlikuara.

Mesha e fundit në kalanë e Rozafës regjistroi aktin e radhës (e njëmbëdhjeta thuhet) të melodramës së konfrontimit, e cila, ndryshe nga telenovela Ertoğrul, ka esencë ekskluzivisht fetare, aktorë që reklamohen si edukatorë grigjash, publik të njësuar me aktrimin, buron nga përplasja dhe shfaqet në një monument kulture (hibrid por gjithmonë res-publica) jo në pronësi të ndonjë privati apo komuniteti fetar.

Diçka më shumë se një muaj nga jehona e tifozerisë ndaj erdoğanizmit për triumfin e AKP-së në ndeshjen e fundit politike dhe ja ku, paralelisht me bombat ruse në Siri e veçanërisht me incidentin ajror ruso-turk, gjarpëron mes shqiptarëve një putinofili jo e rastësishme, natyrisht më pak teatrale dhe pjesërisht e maskuar me përpjekjen për t’u identifikuar me rolin e gjykatësve të paanshëm në veprimet e fuqive ndërkombëtare, sikur përcaktimi i itinerarit të fluturimit të avionit rus të rrëzuar nga turqit të përmbante një detyrim etik pozicionimi për këtë kategori shqiptarësh dhe sikur Putini

Me regjisorin Luan Kryeziu, në një bisedë për filmin “Heroi” dhe si e sheh sot kinematografinë në hapësirën shqiptare

Filmi juaj provokon një dramë. Historia e Shkëmbit, sa i ngjason jetës së mijëra djemve kosovarë që iu bashkuan luftës?

Kryeministri i Hungarisë, Viktor Orban, e gjykon fluksin e refugjatëve në Evropë, që janë në shumicë myslimanë, si një kërcënim për identitetin kristian të Evropës, në një artikull të publikuar sot, një vizion i hedhur poshtë nga kancelarja gjermane Angela Merkel.  “Nuk duhet haruar se ata që po vijnë… janë përfaqësues të një kulture krejtësisht ndryshe”, thekson Orban në këtë artikull të publikuar në të përditshmen gjermane “Frankfurter Allgemeine Zeitung” . “Në shumicë, ata nuk janë kristian por myslimanë.

Besimi në rolin nacionalist të Kishës së Romës shkakton paqartësi doktrinale, nëse pretenduesit e këtij fakti do të lexonin mësimet e Mesias: “Nëse ndokush vjen tek unë e do më tepër babain, nënën, gruan, fëmijët, vëllezërit, motrat, madje edhe jetën e vet se sa mua, nuk mund të jetë nxënësi im”, apo “Kush e do të jatin e të jëmën më shumë se mua […] Kush e do djalin apo vajzën më shumë se mua, nuk është i denjë për mua”.