Opinion

Zjarri po përhapet sërish në Bosje-Hercegovinë. Arsyet e krizës politike janë të njohura qysh prej 30 vjetësh: e pavarur që nga 1992 njësoj si republikat e vjetra jugosllave, ky vend është preja e dy fqinjëve dominues, Serbisë dhe Kroacisë, që nuk e kanë hequr dorë nga ndarja e territorit të saj në emër të homogjenitetit etnik.

Askush nuk e do atë që po vjen, kështu që askush nuk dëshiron ta shohë. Në prag të luftës së parë civile, njerëzit më inteligjentë, më të informuar, më të përkushtuar në Shtetet e Bashkuara nuk mundën ta shihnin çfarë po vinte. Edhe kur ushtarët e Konfederatës filluan bombardimin e Fort Sumter, askush nuk besonte se konflikti ishte i pashmangshëm. Veriu ishte aq i papërgatitur për luftë sa nuk kishte armë.

Shumica e njerëzve që njoh e kanë kaluar Covid-19. Gjatë fazave të mëparshme të pandemisë, shumica e miqve të mi nuk patën kontakt me virusin. Ishin shumë më të kujdesshëm se tani apo ishin thjesht me fat? Cilado qoftë arsyeja, fati i tyre i mirë tani ka mbaruar. Shtatë miq të ngushtë më thanë kohët e fundit se kishin rezultuar pozitivë. Disa të tjerë dyshojnë fort se kanë COVID, por nuk kanë bërë test. Fatmirësisht, të gjithë kanë simptoma të buta (pa dyshim pjesërisht sepse të gjithë janë të vaksinuar dhe nuk janë në kategoritë me rrezik të lartë).

Fakti që Françesku është vetëm i dyti në listën e papëve që kanë vizituar Athinën, pas Gjon Palit II në 2001, tregon kompleksitetin e marrëdhënieve dhe thellësinë e ndarjes që ndodhi midis dy kishave në vitin 1054.

Dialogu i nisur nga Patriarku Athenagoras dhe Papa Pali VI në vitin 1964 ende ngjall armiqësi në seksione të klerit, manastireve dhe shoqërisë greke. Këtë armiqësi e trashëgoi Patriarku Bartolomeu, i cili ka kontribuar në forcimin e marrëdhënieve midis dy kishave gjatë 30 viteve që ai ka qenë në Fronin Ekumenik.