Billboard

Nëpërmjet një komenti në Facebook deputeti socialist Erjon Braçe ka reaguar mbi gafën e shënimit të gabuar të afatit 10 vjeçar në pasaportat e fëmijëve, afat që duhej të ishte 5 vjet. Braçe nuk e quan një gabim teknik, por një shkelje ligji që sipas tij u kushton shqiptarëve 11.6 milionë euro. Braçe thotë se kjo çështje, e cila po trajtohet si gabim teknik, ka ndodhur në harkun kohor Prill 2009-Korrik 2010, kur Ministrinë e Brendshme e drejtonte Lulzim Basha.

Rasti më i fundit i raportuar, ai i konçesionit të përmbarimit të gjobave, i shtohet listës së gjatë të çudirave që ka prodhuar kjo qeveri.

Në përfundim të librit të tij “Shqipëria Moderne – Tranzicioni nga Diktatura nw Demokraci”, Fred C. Abrahams shkruan për Edi Ramën se gjakon për të mbajtur çdo gjë nën kontrollin e tij të drejtpërdrejtë.

Imigracioni nga Ballkani Perëndimor mbetet çështje dite për Gjermaninë. Agjencia shtetërore e lajmeve, “Deutsche Welle”, e cila u drejtohet sidomos audiencave jashtë Gjermanisë, shkruan përditë për këtë çështje, duke mbajtur një fokus të veçantë edhe për shqiptarët. Problemi po shihet në funksion të qëllimit sesi të ulet numri i azilkërkuesve, si të dekurajohet lëvizja e njerëzve drejt Gjermanisë, me shpresën se kjo do t’i hapë rrugën imigracionit të organizuar për punësim.

Të gjithë e shohim dhe e prekim kohën që po jetojmë, qeverinë që zgjedh gushtin për të bërë pushime në grup, kryeministrin që lahet dhe fotografohet në det, ministrat që dalin në suplemente duke u kremosur nga gratë në plazh, vohën e djersës dhe radhët e gjata  për të marrë një pasaportë në zyrat e shtetit shqiptar, infermieren që pret t’i fusësh 5-mijëshen në xhep për çdo barrë lindjeje apo vaksinë që nuk gjendet në raft, gjyqtarët që ndryshojnë vendimin nga darka në mëngjes, policin që del vend e pa vend për të të ndëshkuar me gjobë apo siç e thonë tani  me termin "penalitet", kryetarin e

Që një shtet të zbatojë nisma të ndryshme në shërbim të qytetarëve, njëherë duhet të përgatisë një plan dhe të sigurojë bashkërendimin e punës ndëristitucionale si edhe ndërmjet pushtetit qëndror dhe atij vendor. Kështu në fundvitin 2013 dhe fillimvitin 2014, një nga çështjet, tek të cilat qeveria u përqendrua së tepërmi, ishte siguria rrugore. Për këtë qëllim u hartua edhe propozimi i një pakete masash nga ana e 3 dikastereve: Ministria e Transportit dhe Infrastruturës, Ministria e Punëve të Brendshme dhe Ministria e Drejtësisë.

Jetoj në Shqipëri prej rreth dy vitesh, dhe kam vënë re se po aq sa të huajt dashurojnë plazhet e mrekullueshme të Sarandës, kalatë e Beratit dhe Gjirokastrës apo kishat dhe katedralet e Korçës dhe Shkodrës, po aq të zhgënjyer mbeten ata kur vizitojnë kryeqytetin. Arsyeja është më komplekse se trafiku apo cilësia e rrugëve, dy nga gjërat e para që të vijnë menjëherë në mendje kur flasim për Tiranën. Për mendimin tim, problemi qëndron në mungesën e planifikimit urbanistiko-arkitekturor në kombinim me mungesën e gjerave te vecanta të qytetit.

Në kulmin e debatit për azilkërkuesit shqiptarë që po tentojnë të gjejnë mundësi punësimi në Europë dhe refuzimit që po hasin nga vende si Gjermania apo Belgjika, Greqia hap dyert për 600 barinj nga Shqipëria, të cilët do të pajisen me leje të rregullt punësimi dhe nuk do të kenë asnjë kokëçarje nga policia. Vendimi erdhi pas krizës që po kalon sektori i blegtorisë kryesisht në zonën e Epirit, ku ka një mungesë të theksuar barinjsh. Kërkesat e grekëve që zotërojnë bagëti në zonën e Epirit janë për barinj nga Shqipëria, pasi sipas tyre e njohin mirë zanatin dhe janë afër vendit të tyre.

Para disa ditësh, gjatë diskutimit në Parlament të projektligjin “Për Turizmin”, ministri i Ekonomisë, Arben Ahmetaj, debatoi me deputetët për disa pika. Një ishte heqja e kompetencave të pushtetit vendor në menaxhimin e pasurive të paluajtshme në zonat me përparësi turizmin. Një dispozitë kjo shumë problematike krahas asaj për shpronësimin që buron nga ligji “Për investimet strategjike”. Ministri në fjalë kishte një argument origjinal për të mbrojtur përqendrimin e kompetencave, ndonëse ligji tanimë është kthyer nga Presidenti.

A ka ardhur koha që gjuha shqipe, ajo e normuar, standarde apo letrare quajtur ndryshe, të mos mbahet më e presuar nga vendimet e Kongresit të Drejtshkrimit që u zhvillua 43 vite më parë? Kësaj pyetje mund t’i japin përgjigje vetëm gjuhëtarët, madje jo dokushdo prej tyre, por ata që janë marrë prej vitesh me një punë thellësisht shkencore në këtë lëmë. E meqenëse gjuha cilësohet dhe si pasuri kombëtare, çdo gjë që bëhet mbi shpinën e saj ka një kosto jo të vogël...