Billboard

Shqiptarë, bëni si të bëni. Rrini në Shqipëri. Nuk ka punë? Janë shtrenjtësuar çmimet? Mos u mërzisni! Ja prisni sa të vijë shtatori, sa të fillojë punimet parlamenti, sa të nisin debatet televizive dhe me një pjatë me përshesh me kos, mund të shikoni gallatë falas. Po edhe do mësoni ndonjë gjë, do shihni botë me sy, pa patur nevojë të gjezdisni vetë. Do dalë Edi, e do na thotë habere. Do jetë veshur bukur, do jetë nxirë pak, por sidoqoftë Ai do rikthehet për të gjithë Ne. Sepse të flasim hapur: një çikë malli na ka marrë. Do dalë Meta. Likja, siç e njohin shumica.

Fajin e ka Saliu. Të gjithin. Madje fajin e ka edhe “Facebook” që i lejon Saliut të flasë përditë. Vetëm 2 vjet e gjysmë nga ndërrimi i pushtetit, një sërë mediash apo analistësh, po i rikthehen tezës “Saliu”, e cila duhet thënë se ka ndikuar shumë që disa analistë të bëhen ata që njihen sot: pra analistë. Se për çfarë të shkruhet vallë po nuk pati pak Sali të paktën një herë në javë?

Nuk ka të ndalur dyndja e azilkërkuesve nga Shqipëria në Gjermani pavarësisht paralajmërimit të autoriteteve si shqiptare ashtu dhe ato gjermane. E përditshmja gjermane Frankfurter Allgemeine Zeitung shkruan se për muajin korrik, numri i shqiptarëve  që kërkuan azil në Gjermani arriti në 7 mijë.

Shqiptarët po bëhen sërish problem për emigracionin. Janë raste si këto kur të gjithë ne kemi fatin të ndihemi popull i madh numerikisht. Kjo ngase valën e tyre të jashtëzakonshme prej 4% të totalit të kërkesave në të gjithë BE-në po e ndjen edhe një nga vendet në të mëdha në Europë, Gjermania. Aq sa e ka kthyer azilkërkimin e shqiptarëve në një çështje thelbësore në marrëdhëniet dypalëshe.

Tregues domethënës, që Vipat e Shqipërisë i kalojnë pushimet brenda vendit, duke i shpenzuar paratë në atdhe dhe duke dhënë kështu një kontribut për të ardhurat që me zor po kapin një objektiv të pranueshëm. Kjo nuk vlen në rastet kur udhëheqja politike pushon në vilat qeveritare të sistemuara enkas për drejtuesit më të lartë të shtetit, gjithmonë me aprovimin e Drejtorisë së Shërbimeve Qeveritare dhe kuotën e përcaktuar për dieta dhe ushqime, pavarësisht nëse je vegjetarian, mishëngrënës apo hamës ëmbëlsirash.

Para 2 vjetësh zgjodhëm qeverinë e 1 milionë votave që duket se nuk kanë qenë të mjaftueshme për t’i dhënë legjitimitetin e duhur martesës PS-LSI për të na qeverisur me përgjegjësi dhe koherencë me premtimet e dhëna.

Debati i gjerë i nisur vitin e shkuar për gabimet në tekstet e historisë nuk do të marrë fund as këtë vit, sepse nxënësit do të kenë në duar të njëjtat libra. Eksperti i fushës se arsimit, Ndriçim Mehmeti, thotë për “Ora News” se Ministria e Arsimit ka tërhequr udhëzimin për hartimin e teksteve të reja te historisë, i cili do të jetë sërish i diskutueshëm. Mehmeti, bën publik një udhëzim të Ministrisë së Arsimit të 15 prillit të këtij viti ku kërkohej hartimi i teksteve të klasës 4, 9 dhe 12 që kanë ngjallur diskutime për datën e çlirimit, apo rolin e liderve politikë pas viteve ‘90.

Entuziazmi i renditjes në vendin e 22-të në botë të kombëtares sonë të futbollit është i ligjshëm. Por me kusht që të mos harrojmë se nuk jemi realisht në atë nivel futbolli për ta fiksuar atë vend. Nuk jemi më të mirë as se Franca, Suedia e shumë ekipe të tjera. Një renditje provizore e gushtit, mund të na bëjë mirë për të rritur moralin e skuadrës dhe ndjenjën e përgjegjësisë, që tek e fundit duhet përkthyer në mbledhje pikësh për kualifikim në Euro 2016. Ky po që do të ishte sukses real.

Edhe kryebashkiaku i Durrësit Vangjush Dako, u betua në ceremoninë e marrjes së mandatit të ri, duke theksuar se do t’u shërbejë të gjithë qytetarëve pa dallim bindjesh politike. Më parë e dha këtë mesazh Veliaj në Tiranë e të tjerët gjetkë. A duhet vërtet theksuar kjo? A nuk është e padiskutueshme që bashkia do t’u shërbejë të gjithëve, e po kështu qeveria në rang kombëtar? Por fakti që kjo formulë duhet theksuar patjetër publikisht, tregon se në realitet ndodh e kundërta.

Ola Mitre
“Kam dy ditë që jam shtruar në spital, por s’kanë ardhur të më ndërrojnë çarçafët. Jastëku nuk ka këllëf fare,” thotë Mira, një grua që vuan nga diabeti, e shtruar pranë Shërbimit të Endokrinologjisë në Qendrën Spitalore Universitare Nënë Tereza, QSUT.

“I thashë infermieres të më sillte, por më tha ’se nuk kishte’,” shton ajo.

Një tjetër pacient që ka kryer një operacion nëpavijonin e kirurgjisë sëpërgjithshme ka tënjëjtën ankesë.

“Çarçafët na i ndërrojnë një herë në tre ditë,” shprehet burri rreth të 60-ave.