Billboard

Shkrimtari i njohur nga Kosova, Rexhep Qosja ka bërë një parashtrim të gjatë lidhur me zhvillimet politike në Shqipëri duke dhënë disa konsiderata për çadrën e opozitës dhe duke përkrahur kryministrin në detyrë Edi Rama po ashtu edhe bashkëqeverisjen e tij me Ilir Metën.Logjika e gjithë parashtrimit është se nëse në Shqipëria e Edi Ramës ka drogë, e tillë ka qenë edhe në kohën e Berishës, nëse Shqipëria e Edi Ramës ka vjedhje votash e tillë ka qenë edhe në kohën e Sali Berishës.

Në prill të vitit 2013 u tha se koalicioni me Ilir Metën u bë në emër të nxjerrjes nga skena politike të Sali Berishës. Pa pyetur shumë mendimin njerëzve, Edi Rama, pranoi pazarin e ndërmjetësuar dhe mandej eci përpara. Në politikë njësoj si në çdo sipërmarrje duhet pak guxim, pabesi, marrje rreziku që të ecësh. Kjo e Edi Ramës në fakt ishte dorëzim dhe dëshpërim në kushtet kur Sali Berisha e kishte dhunuar rëndë në planin psikologjik kreun e PS-së.

Negociatat me ndërmjetësimin e dy negociatorëve europiane prodhuan një realitet të ri politik që do ta detyrojë qeverinë të lëvizë nga llogorja në raport me çështje që deri dje  refuzonte t'i pranonte. Pranimi i problemeve me dekriminalizmin, narkotrafikun, implikimin e policisë dhe shitblerjen e votës shënoi një fitore të vogël të opozitës dhe një goditje për imazhin e qeverisë. 

Në vitin 2007, kur Edi Rama arriti fitoren e parë elektorale(jo si shumicë) në cilësinë e kryetarit të Partisë Socialiste, deklaroi ndër të tjera se “ne fituam në Shqipërinë që paguan taksa”. Ky ishte një eufemizëm i goditur, elegant, që shmangte fyerjen që sjellin frazat direkt apo ironitë e lexueshme, për Shqipërinë e qyteteteve, pse jo qytetare, të civilizuar, të legalizuar, atë që njeh dhe zabton ligjin.

Së fundmi në portale të ndryshme online, por edhe në faqet e televizioneve vihet re një praktikë “gazetarie” që sugjeron për lexuesin bisedat që kryeministri zhvillon me komentues të ndryshëm në profilin e tij në Facebook. Përveç ndonjë rasti kur thuhet ndonjë gjë me vlerë, apo përcillet ndonjë mesazh, kjo praktikë “pune” nuk justifikohet as për interesin publik dhe as për kriterin profesional. Së pari shumica e portaleve që transmetojnë këto qyfyre politike qëndrojnë në klikime poshtë numrit të ndjekësve të kryeministrit Rama në Facebook. I cili ka sot më shumë se 1 milionë ndjekës.

Dje Petrit Vasili, alter egoja e Ilir Metës, deklaroi se qeveria dhe Edi Rama në krye të saj po ecin drejt autokracisë dhe diktaturës. Vasili është ministër i qeverisë, ndërkohë që grupi parlamentar i LSI-së votoi njësoj si PS-ja në seancën e fundit të parlamentit. Mund të vazhdohet pa ndalur të bëhet pyetja të cilës LSI-ja nuk i përgjigjet: Pse qëndron në këtë rrugë Ilir Meta? Pse nuk i shërben ai Shqipërisë duke u larguar dhe duke imponuar zgjidhjen politike demokratike? Dhe më tej: si ka mundësi që ai sërish ofrohet për aleancë me Ramën, ndonëse vendos ca kushte? 

Ka një lloj konstatimi se kryetari i ri i Bashkisë, Erion Veliaj pamvarësisht retorikës shumë herë të tepruar që përdor në daljet publike po kryen disa punë që kontrastojnë dukshëm me “gjumin” e ish-kryebashkut Lulzim Basha. Në më shumë se 1 vit që drejton bashkinë e kryeqytetit Erion Veliaj ka rritur koston e transportit publik, ka taksuar parkimin e automjeteve dhe ka marrë autorësinë e të paktën 2 veprave të mëdha publike, Bulevardit të Ri të Tiranës dhe Pazarit të Ri, për të cilat Partia Demokratike thotë se janë projekte të nisura nga ish-kryetari Basha.

Ajo çfarë po ndodh aktualisht me PD-në dhe sidomos kreun e saj Lulzim Basha provon se zotëria në fjalë nuk është në gjendje dhe në lartësinë e detyrës që i është dhënë. Për më tepër që drejtimi i opozitës është parë përherë si mision më shumë sesa detyrë, duke invokuar këtu nevojën e përmbajtjes ndaj parimeve në politikë si prerogativë bazë dhe premisa për kultivimin e cilësive të liderit dhe suksesin afatgjatë të Politikave. Përgjigja e tij pozitive sot ndaj “ofertës” dinake të Ilir Metës, e cila është më shumë diversion ndaj Ramës, na jep një ilustrim të ri të faktit se z.

Çadra e PD-së është nën sulm frontal që nga dita që nisi jetën e saj. Protesta e ndrydhur në kufijtë horizontalë dhe vertikalë të saj përfaqësojnë një histori politike të ndërlikuar, por që kompromentohet keqaz nga kronika e veprimeve të partisë dhe krerëve të saj.

Kemi ardhur në një pikë ku qeveria kërkon të flitet për të edhe në marrëdhëniet me Zotin. Kryeministri i dha dje trajta satire dorëzimit një leje legalizimi për Kishën e Shën Athanasit në Selenicë. Një humor i pa vend që u ngjan batutave të ish-Kinostudios për të cilat sot ka një debat tejet të rëndësishëm. Kryeministri ndoshta i pëlqen të duket si një prej atyre personazheve duke kënaqur egon e spektatorëve që votojnë edhe për arsye që lidhen me "vlerat" kulturore dhe kombëtare të ish-Kinostudios.