iraku

Lufta e Irakut vazhdon të prodhojë lajme që japin të kuptojnë se ky vend i Lindjes së Mesme, përveç destabilizimit, i është nënshtruar edhe eksperimentimeve të luftës psikologjike dhe shpëlarjes së trurit.

Kështu një OJF e cila është e angazhuar në gazetarinë investigative, “The Bureau of Investigative Journalism” zbulon se Pentagoni ka shpenzuar 540 milionë dollarë nga viti 2007 deri në vitin 2011 për të manipuluar përmes medias opinionin iraken dhe atë të rajonit.

Paul Wolfowitz, ish-këshilltar i Presidentit Bush dhe një nga njerëzit e akuzuar si planfikues i luftës në Irak, ka dhënë një intervistë për gjermanen “Der Spiegel”, përmes së cilës ka bërë disa vlerësime edhe për situatën e sotme.

Wolfowitz hedh poshtë akuzën se ai është autor i luftës në Irak, ndërkohë që pranon se goidtja ndaj regjimit të Saddam Hussein, u bë jo mbi prova, por mbi bindje të përgjithshme. Ky është ndoshat edhe qëndrimi më skandaloz përderisa pranohet se një shtet u shkatërrua për nevoja imediate sigurie të një shteti tjetër dhe mbi bazë perceptimi.

Irani është i përfshirë aktualisht në tre fronte ku zhvillohen luftime: Irak, Siri dhe Jemen. Për të përmbushur objektivat e vet, Teherani zyrtar ka konceptuar strategjinë e Ushtrisë Çlirimtare, e cila ngrihet mbi trupat vendase në vendet ku ka kriza. Gjithnjë Irani operon në vendet myslimane ku tensionet për pushtet mes shiitëve dhe sunitëve janë aktive. Ushtria është krijuar nga Garda Revolucionare, e cila sipas kreut të saj, Mohammad Ali Al Falaki, në Siri operon nën komandën e Qassem Soleimani.

Tony Blair është vënë nën akuzën për mashtrim lidhur me nisjen e luftës në Irak në vitin 2003. Njeriu të cilin shqiptarët, ata të Kosovës të paktën, e njohin si kontribues të çështjes së tyre me Serbinë, ka ndjekur një politikë shumë cinike në raport me Irakun. Ai është personi që qëndron pas ndërhyrjes e cila prodhoi atë që shohim sot në Lindjen e Mesme dhe që në thelb ka shkatërruar në mënyrë të pariparueshme Irakun. Hetimi i kryer nga komisioni Chilcot ka konkluduar ndër të tjera se:

“Britania shkoi në luftë përpara se opsionet e paqes të ishin ezauruar...

Raghad Hussein, vajza më e madhe e ish-diktatorit iraken, Saddam Hussein, jeton në Amman si mikeshë e shtëpisë mbretërore që nga viti 2003, kur e detyrua të lërë vendin. Por qeveria aktuale në Bagdad kërkon ekstradimin dhe për këtë ministri i Jashtëm, Ibrahim al-Jaafar ka depozituar një kërkesë. Bagdadi kërkon vajzën e Saddamit për ta gjykuar si financuese të lëvizjeve terroriste dhe grupeve që lugtojnë për përmbysjen e qeverisë aktuale. Ajo ka dalë hapur në mbështetje të ISIS dhe ka edhe një urdhër arresti nga Interpol.

Shteti Islamik dhe aktorët që qëndrojnë pas tij kanë arritur të imponojnë një momentum për të dalë në skenarë të rinj me pasoja strategjike për Lindjen e Mesme. Sot njoftohet se pas disa sulmeve që ISIS kreu në zonat fqinj me Bagdadin, duke vrarë rreth 90 persona, reagimi nga rajoni kurd i Kirkukut sinjalizon ndryshime të mëdha. Guvernatori i këtij rajoni të dominuar nga kurdët, dr. Najmaldin Karim, deklaroi para disa reporterëve në zyrën e Qeverisë Rajonale të Kurdistanit në Uashington se “Kirkuk duhet të shkëputet nga Bagdadi”.

Irani dhe Rusia janë bashkuar së fundmi në përpjekjen për të zgjidhur çështjen siriane që po çon në një konfrontim mes tyre dhe Turqisë. Të paktën deri më sot, Ankaraja zyrtare duket të jetë kundërshtari direkt në fushën e betejës dhe përveç rrëzimit të avionit rus Su 24 nga forcat turke, dje është shënuar një zhvillim i ri në terren. Një regjiment i blinduar i ushtrisë turke i përbërë nga 20-25 tanke shoqëruar nga 150 ushtarë, kanë hyrë në provincën irakene të Nineveh pa lejen e autoriteteve irakene.

Në Shqipëri ka disa dekada që Perandoria Osmane predikohet si e keqja jonë historike. Qoftë për interesa politike, apo për pragmatizëm, ky vështrim i thjeshtuar dhe nihilist, është kthyer në një klishe. Por në kushtet kur bota e sotme përballet me një shpërthim të paprecedentë dhune në një prej rajonet ku ekuilibri fetar dhe demografik ruan ende fizionominë e sundimit osman, pra në Lindjen e Mesme, tradita osmane mbetet e vlefshme dhe instruktive.

"Lufta e Irakut ishte një gabim shumë i madh dhe me pasoja. Largimi brutal i Muhamer Gedafit ishte një gabim që e ktheu Libinë në një shtet të falimentuar...".

Aksionet e qeverisë kundër informalitetit në ekonomi kanë sjellë në vëmendje edhe një debat që ndoshta është krucial për ekonominë dhe tregun e kapitalit. Hapjen e një burse ku mund të kuotohen aksionet jo vetëm të kapitali shtetëror, por dhe atij privat. Ky është dhe një nga shqetësimet që përcjell ish-drejtori  i Bursës së Tiranës, Elvin Meka sipas të cilit është absurde që Shqipëria funksionon pa bursë, ndërkohë që këtë institucion e kanë vende në luftë si Iraku e Palestina.