imigracioni

Është folur shumë vetëm për Gjermaninë, por së fundmi edhe Holanda, parashikon ashpërsimin e masave kundër azilkërkimit. Në planin e qeverisë është menduar edhe heqja e ushqimit apo shtretërve për ata që nuk klasifikohen si refugjatë dhe kjo do të ndodhë brenda disa javësh. “Reuters” shkruan se nismën për këtë plan e ka marrë kryeministri, Mark Rutte, që ka ndërmend të mbyllë 30 qendra rajonale të strehimit të azilkërkuesve duke nisur nga muaji nëntor. Kushtet elementare të jetës do të ofrohen në gjashtë qendra kokbëtare, por për ata njërëz që pranojnë të largohen. Të tjerët do të dëbohen.

Franca dhe Gjermani kanë ndërmend të rishikojnë politikën në rang BE-je për imigracionin. Presidenti Holande dhe kancelarja gjermane, Angela Merkel, kanë diskutuar në takimin e Berlinit për atë që e kanë quajtur situatë të jashtëzakonshme. “Ka momente në historinë evropiane, ku ndodhemi para situatave të jashtëzakonshme. Sot kemi një situatë të tillë të jashtëzakonshme, e cila do të zgjasë për aq kohë sa nuk janë zgjidhur krizat. Evropanuk mund të presë dhe të përpiqet çdo ditë të përshtatet me situatën. Duhet të organizohemi dhe ta rakordojmë politikën tonë", tha Holande.

Presidenti i Komisionit Europian, Jean Claude Junkcer, ka deklaruar sot se asnjë shtet nuk mund të përballë çështjen e emigracionit i vetëm. Ndaj për këtë nevojitet një përgjigje në shkallë europiane dhe ajo duhet përpunuar tani. Junkcer thotë se nuk përbëjnë zgjidhje as mbyllja me mure dhe kordone, as edhe hapja e plotë. Dilema të tilla vijnë në një moment kur edhe BE-ja po përjeton një krizë të vetën.

U bënë muaj tashmë që Gjermania ankohet dhe paralajmëron për emergjencën e imigracionit. Dhe ndonëse vala migratore në masë është nga zonat e luftës, Berlini zyrtar flet për rikthim të regjimit të vizave me vendet e Ballkanit Perëndimor. E pashpjegueshme është se për cilat aryse po kërcënohet të penalizohen vende që përfaqësojnë një pikë në ujë, në “oqeanin” e lëvizjeve migratore. Berlini ka folur për imigracion të organizuar, me kriterin e profesioneve, por nëse u besojmë shifrave që sillen nga Komisioni Europian, shqetësimi që po pompohet me kaq forcë është thjesht Gënjeshtër.

Kush do t'i bëjë të interesohen për njëri-tjetrin njerëz që nuk njihen dhe nuk kanë të bëjnë asgjë fare me njëri-tjetrin, duhet të mendojë diçka. Sepse shumica e njerëzve duan të jetojnë në grupe të qarta si familja, fshati, provinca. Çdo gjë që shkon përtej këtyre është për ta mjaft larg. Këtë gjë e mësuan ata politikanë gjermanë që donin të bashkonin në gjysmën e dytë të shekullit XIX principatat gjermane në një shtet të përbashkët. Shumica e bashkatdhetarëve të tyre, konstatuan se e kishin shumë të vështirë idenë e një Gjermanie të bashkuar.

25 vjet më parë, vendet e Bashkimit Evropian ranë dakord për të ashtuquajturat rregulla të Dublinit për pranimin e azilkërkuesve. Qëllimi ishte që shtetet e BE-së të mos ia hidhinin përgjegjësinë për azilkërkuesit reciprokisht njëri-tjetrit. Rregullorja e parë e Dublinit nuk kishte hyrë ende në fuqi, kur nisi një debat i madh nëse shpërndarja e refugjatëve është me të vërtetë e drejtë dhe e përballueshme. Ndërkohë ekzistojnë rregullat e Dublinit III.