Tradhëtia e fundit..!

Postuar në 10 Tetor, 2019 12:45

Njoftimi i Presidentit amerikan Donald Trump për tërheqjen e trupave amerikane nga Siria dhe lajmet për pushtimin turk të rajonin kurd zemëruan nga kurdët. E gjithë kjo lëvizje shihet si një "thikë pas shpine" e SHBA-ve për aleatët e tyre në luftën kundër Shtetit Islamik, pasi është e qartë se operacionet ushtarake të Turqisë kanë për qëllim goditjen e kurdëve.

Por kjo nuk është hera e parë që amerikanët kanë tradhtuar kurdët. Gazetari John Swartz detajon shtatë herë të tjera që SH.B.A-të "i shitën" kurdët, pasi së pari i armatosën dhe i përdorën kundër armiqve të tyre në Lindjen e Mesme.

1. Nacionalizmi kurd u zhvillua rreth fundit të shekullit të 18-të. Me rënien e Perandorisë Osmane, kurdët menduan se ishte koha e duhur për të pretenduar krijimin e një shteti të pavarur. Traktati i Sevres, me ndryshimet e tij, la hapësirë ​​për krijimin e Kurdistanit. Turqit reaguan fuqimisht dhe me ndihmën e SHBA-ve , kur u nënshkrua Traktati i Lozanës në 1923, gjërat ndryshuan. Duke vepruar në bazë të interesave të tyre në Lindjen e Mesme, francezët dhe anglezët u kujdesën për krijimin e Sirisë dhe Irakut, siç i njohim ne sot, por çdo "dritare" për krijimin e një Kurdistan të pavarur u zhduk.

Kjo ishte tradhtia e parë dhe më e vogla e SH.B.A.-ve kundër kurdëve, me britanikët që shkatërruan mbretërinë jetëshkurtër të Kurdistanit në Irak në fillim të viteve 1920.  Ata fillimisht mbështetën krijimin e "Republikës së Araratit" kurd brenda territorit turk, por më voni doli që turqit ishin më të rëndësishëm për britanikët, kështu që Mbretëria e Bashkuar i dha dritën jeshile Ankarasë për të shuar nga harta e Republikën e re.

2. Pas Luftës së Dytë Botërore, ishin SH.B.A-të që lëvizën fijet në Lindjen e Mesme. Ata armatosën kurdët e Irakut kundër Abdel Karim Kassem (1958-1963) sepse ai nuk u shërbeu interesave të tyre. Uashingtoni atëherë dha mbështetje për grushtin e shtetit të vitit 1963, kur emri i të riut, Saddam Hussein, filloi të dëgjohej me zë të lartë për herë të parë. Kassem u hoq nga pushteti, por kurdët nuk u shpërblyen. Ndihma amerikane u ndërpre dhe ishin SHBA-të që i dhanë regjimit të ri bomba napalmi, të cilat  sipas gazetarit kanadez Barry Lado u përdorën kundër kurdëve.

3. Në vitet 1970, qeveria Irakiene kishte hyrë në sferën e ndikimit të Bashkimit Sovjetik. Qeveria e Nixon (në kohën kur Henry Kissinger ishte Sekretar i Shtetit dhe këshilltar i sigurisë kombëtare të SHBA) hartoi një plan bashkëpunimi me Iranin (asokohe aleat i SH.B.A. dhe nën sundimin e Shahut) dhe ri-armatosi kurdët e Irakut. Qëllimi, natyrisht, nuk ishte që kurdët të fitonin asgjë, pasi do të ekzistonte rreziku që bashkatdhetarët e tyre që jetojnë në Iran të ngriheshin. Qëllimi ishte vetëm për të dëmtuar qeverinë e Irakut. Edhe në kontekstin e një veprimi të fshehtë, ishte përfundimisht një ndërmarrje cinike”

Shtetet e Bashkuara më pas nënshkruan marrëveshje me Shahun dhe Saddam Husein duke u zotuar të tërhiqeshin  nga ndihma për kurdët. Ushtria irakene u zhvendos në pjesët veriore të vendit, ku ende jetojnë popullsi të forta kurde. Pasoi një masakër me mijëra viktima ndërsa SHBA injoruan kërkesat e dëshpëruara për ndihmë nga aleatët e tyre kurdë. I pyetur, Kissinger shpjegoi qëndrimin e SHBA me një frazë: "veprimet e fshehta nuk duhet të ngatërrohet me punët misionare."

4. Në vitet 1980, qeveria irakiane filloi operacione të reja spastrimi kundër kurdëve ku ka patur raportime për përdorimin e armëve kimike. Administrata e Regan ishte e vetëdijshme se Saddam po përdorte gaz nervor, por për shkak se i shërbente interesave amerikane, qëndrimi i Bagdadit ndaj Teheranit ishte kundër çdo përpjekjeje të Kongresit për të vendosur sanksione ndaj Irakut.

Ndërsa Samantha Poëer, një ish ambasadore amerikane në KB, shkruan në librin e saj "Një problem nga ferri", kur një gazetare nga Ëashington Post u përpoq të bindte menaxherin e gazetës për të botuar një foto të një kurdi të vdekur nga armët kimike. Përgjigjja që mori ishte: "Kujt i bëhet vonë?"

5. Kur SHBA bombardoi Irakun në 1991, gjatë Luftës së Parë të Gjirit, Presidenti George Ë. Bush i bëri thirrje ushtrisë irakiane dhe civilëve që të marrin fatin në duart e tyre dhe "të detyrojnë diktatorin Saddam Hussein të dorëzojë i pushtetit ". Si shiitët e Irakut ashtu edhe kurdët u përgjigjën. Por Bush nuk ishte aq i sinqertë. Sepse kur ushtria irakene dekriptoi ata që ishin kundër regjimit, përfshirë kurdët, ushtria amerikane mbeti joaktive.

Sipas kolumnistit të Neë York Times, Thomas Freeman, "Bush kurrë nuk e mbështeti revolucionin Kurd kundër Sadamit, pasi asnjë lëvizje tjetër demokratike në Irak në përgjithësi nuk e mbështeti" sepse "grushti i hekurt i Saddam mbante të bashkuar vendin, për kënaqësinë e SHBA-ve, Turqisë dhe aleatëve të Arabisë Saudite ".

6. Kurdët e Irakut, megjithatë, duke duke luftuar makinën ushtarake të Sadamit, fituan terren. Mbi të gjitha, lufta, me ndihmën e televizionit, tani kishte hyrë në çdo shtëpi. Bush duhej të bënte diçka. Përfundimisht, SHBA mbështeti një iniciativë britanike për të mbrojtur kurdët në Irak.

Gjithashtu nën presidencën e Bill Klintonit në vitet 1990, kurdët irakenë ishin "kurdët e mirë". Sepse ata u persekutuan nga regjimi irakian, një armik i Shteteve të Bashkuara që meritonte simpatinë e amerikanëve. Por kurdët në anën tjetër të kufirit, në Turqi, të cilët gjithashtu kishin filluar të revoltoheshin, nuk u simpatizuan nga SH.B.A.-të, pasi ata përbënin një kërcënim për aleatin e tyre, Ankaranë. Kështu që SHBA-të dërguan pajisje të rënda ushtarake në Turqi, të cilat u përdorën, me vetëdije nga Uashingtoni, kundër kurdëve. Mijëra u vranë, fshatra dhe qytete u shkatërruan. Disa flisnin në atë kohë për një nga spastrimet më të këqija etnike të dekadës.

7. Para luftës së dytë në Irak në vitin 2003, filluan të shfaqen zëra që thanë se Perëndimi duhet të ndihmojë kurdët. Korrespondenti i Pentagon Paper,  Daniel Elsberg argumentoi se kurdët "kanë çdo arsye të besojnë se ata do të tradhtohen nga Shtetet e Bashkuara, siç kishte ndodhur në të kaluarën. Elberg kishte të drejtë. Gjysmë-autonomia e kurdëve të Irakut pas luftës shkaktoi nervozizëm të fortë në Turqi. Në vitin 2007, SH.B.A-të. ata i lejuan Ankarasë të kryente një seri bombardimesh kundër kurdëve të Irakut.

Dhe tani kurdët e Sirisë dhe Irakut, Pejgamberët legjendar ("ata që shohin vdekjen") që së pari u rezistuan forcave të Shtetit Islamik kur Perëndimi ishte indiferent ndaj rrezikut, ata që ishin aleati më i besueshëm në SH.B.A. duke bërë një betejë e përgjakshme për t’i dhënë fund Kalifatit u tradhtuan edhe një herë nga Shtetet e Bashkuara të Donald Trump.  

https://theintercept.com/2019/10/07/kurds-syria-turkey-trump-betrayal/?fbclid=IwAR22bE_pKuEy6yLHVhXl150Fqvgd_U56GAhsFmXx6nTTd_Vr8PAr8b5jmUA

Comments

Submitted by Anonymous (not verified) on

Ketyre tradhetive iu bashkua edhe qeveria greke e Karamalisit para 15-20 vjeteve, duke ua dorezuar Ocalanin turqeve!

Submitted by Taras (not verified) on

Ocalanin nuk e dorezoi qeveria greke por e kapi MIT turk ne Kenia. I pajisur me dokumenta falco nga Ambasada Qipriote. Greqia nuk kishte se cfare te bente me te. ITALIA e deboi pas presionit turk

Submitted by Anonymous (not verified) on

Ndonje gje per Turqine do te shkruani sepse loja e saj per te vrare kurdet eshte e dukshme

Add new comment

Plain text

  • No HTML tags allowed.
  • Web page addresses and e-mail addresses turn into links automatically.
  • Lines and paragraphs break automatically.