Turqia

Me hyrjen e Malit të Zi në NATO dhe rrëzimin nga pushteti të Nikolla Gruevskit, duket se Rusia po tërhiqet nga Ballkani. Në një shkrim të publikuar dje në gazetën ruse online, “Pravda”, e njohur si media me qëndrime radikale kundër Perëndimit dhe që trajton shpesh teori konspiracioni, pohohet kjo gjë, duke vlerësuar se Ballkani do të mbetet ai që ka qenë: problematik dhe një patate e nxehtë për të gjithë që duan ndikim në të.

Ballkani Perëndimor ka nisur të fitojë vëmendjen e mediave të njohura dhe Europës për shkak se ai qëndron si xhep pasigurie në kufij të kontinentit. Në fakt perspektiva e leximit të realiteteve të këtij rajoni vaarion: dikush flet për radikalizmin, një tjetër për nacionalizmin, ka edhe që përmendin rrezikun rus dhe atë turk. Të gjitha analiza të njëanshme, pasi të gjithë këta elementë nuk janë të rinj në këtë zonë.

Po kërkoni një njeri që është tallur zyrtarisht me Europën, pra Bashkimin Europian? Duket se përgjigja është e thjeshtë: presidenti turk, Reccep Tayyip Erdogan. Muaj më parë doli në sipërfaqe një konflikt mes Turqisë dhe BE-së, për arsye të sundimit të ligjit, standardeve dhe sjelljes së autoriteteve turke pas grushtit të shtetit. Mirëpo Erdogan ia ka marrë dorën llafazanëve të BE-së: nxori përpara kartën e refugjatëve, 3 milionë siç tha ai – dhe menjëherë, kancelarja gjermane Merkel kërkoi marrëveshje.

Pas shumë kohëve tensione dhe përplasje, Ankaraja zyrtare ka ndërmarrë iniciativën diplomatike me Greqinë. Mediat greke raportojnë se kryeministri turk, Binali Yildirim ka përcjellë ndaj presidentit grek, Prokopis Pavlopoulos, kërkesën e presidenti turk, Reccep Tayyip Erdogan për një vizitë në Greqi.

Sipas mediave, Pavlopoulos ka pranuar kërkesën duke marrë nga Yildirim edhe konsideratat turke për vizitën e tij të fundit në Stamboll, e para e një presidenti grek në 65 vjet.

Presidenti turk, Reçep Tayyip Erdogan ka dhënë sot një intervistë për Top-Channel, që është qartazi një ndërhyrje elektorale në ndihmë të Edi Ramës. Nuk kuptohet se përse një president si Erdogan duhet të flasë për mediat shqip në këto kohë, ndërkohë që ka folur hapur në mbështetje të kryeministrit turk. Më tej akoma Erdogan ka deklaruar se ka faktorë që duan të përçajnë Shqipërinë, ndërkohë që kjo përgjigje kalon pa pyetjen se kush janë këta aktorë.

Turqia ka përfunduar ndërtimin e një muri 700 km të gjatë në kufirin me Sirinë. Sipas ministrit turk të mbrojtjes, Fikri Işık, një mur i ngjashëm do të ndërtohet edhe në kufirin me Iranin në lindje të vendit dhe ai synon ndalimin e penetrimit të terroristëve. Muret janë pjesë e asaj që ministri e quajti sistem i integruar mbrojtjeje që përfshin mure, sistem ndriçimi, kamerash dhe përdorim dronesh dhe sistemesh më të gjera mbikëqyrjeje.

Turqia përfshihet në mënyrë direkte në krizën e Gjirit Persik. Gazeta “Hurriyet” shkruan se Parlamenti turk do të miratojë sot një ligj për vendosjen e trupave në një bazë turke në Katar, vend i cili po përjeton një izolim diplomatic nga disa vende të Gjirit me në krye Arabinë Saudite. Akuza për ndërprerjen e marrëdhënieve diplomatike është se Katari finacon terrorizmin, por analiza të shumta thonë se sauditët e me gjasë edhe të tjerë më të fuqishëm pas tyre, janë të irrituar nga lidhjet e Katarit me Iranin.

Gjermania është duke konsiderurar tërheqjen nga baza turke e Incirlikut pasi Ankaraja zyrtare nuk u lejoi disa deputetëve gjermanë që të vizitonin trupat gjermane të stacionuara aty. Presioni rreth kësaj çështjeje po rritet dhe agjencia e lajmeve Deutesche Welle shkruan se përpjekja e ministrit të Jashtëm, Gabriel për të gjetur një zgjidhje me mirëkuptim, dështoi.  Disa përfaqësues të Partisë Ekologjike në Gjermani po thonë se Gjermania dhe qeveria e saj kanë lejuar që të tallen nga Turqia dhe në humor të prishur ngjan të jetë edhe kancelarja Angela Merkel.

***

Urdhërat fetarë dhe politika turke nga Erbakan tek Erdogan

Gjatë dy dekadave të kaluara, Turqia është afirmuar në skenën globale. Ajo ka përjetuar një rritje ekonomike të shpejtë që e ka katapultuar në klubin ekskluziv G20 të ekonomive kryesore dhe nën drejtimin e Recep Tayyip Erdogan dhe Partisë së tij Drejtësi dhe Zhvillim(AKP), Turqia ka përjetuar një stabilitet politik të paprecedentë. Në 15 vitet e fundit(17) ka krijuar një qeveri me një parti të vetme, një tipar i rëndësishëm nisur nga politika e zhurmshme e Turqisë.