kina

Mediat serbe po flasin së fundmi për zgjedhje të reja nisur nga vala e protatestave që kanë nisur kundër presidentit aktual, Aleksandër Vuçiç. Opozitarizmi ndaj Vuçiç ka një karakteristikë të vetën: ai nuk udhëhiqet detyrimisht nga kredoja filoperëndimore, as edhe e asocion veten me Perëndimin.

Në një prononcim të vetin, ish-ministri i Jashtëm Vuk Jeremiç, një prej organizatorëve të protestës ka deklaruar ndër të tjera se:

Duket se asgjë nuk i shpëton politikës dhe interesit. As edhe “arti” që sot është ndërlidhur dhe kushtëzuar nga audienca dhe paraja.

Në një shkrim të publikuar në “South Morning Herald” parashtrohet një prej temave më interesante që kanë të bëjnë me rolin e kinemasë në portretizimin e vendeve të ndryshme apo regjimeve politike. Dhe Kina e sotme duket se ushtron ndikim shumë të madh në ndryshimin e skenarëve në filmat holluvidianë, qoftë edhe në ata që risjellin filma të vjetër të ripunuar.

Kina me gjasë ka kryer sulmin më të madh teknologjik ndaj SHBA-së ndonëse një gjë e tillë është mbajtur larg vëmendjes së publikut. Rasti në fjalë raportohet nga “Bloomberg” që shkruan se sulmi ka qenë i ndryshëm nga hakerimet e zakonshme në nivel softuerik.

Për të siguruar të ardhura të larta për investimet e tyre, kinezët kanë hyrë fuqishëm në Evropën Juglindore gjatë dekadës së fundit. Sipas Deutsche ëelle kjo shihet si shqetësuese për Ballkanin, që paralelisht me investimet të bjerë nën ndikimin politik të Pekinit, i cili vijim të rrisë investimet dhe fitimet.

Investimi i parë i madh i kinezëve në Ballkan u u bë në 2009 në Greqi kur Cosco investoj më shumë se 650 milion euro për të shfrytëzuar portin e Pireut për një periudhë 35-vjeçare. Shtatë vjet më vonë, kinezët siguruan shumicën e aksioneve të Autoritetit Portual të Pireut,

Kina  rriti shpejtësinë maksimale të trenave në hekurudhën me shpejtësi të lartë Pekin-Tianjin deri në 350 km në orë, duke zvogëluar kohën e udhëtimit.

Modeli më i ri i trenave i zhvilluar në Kinë do të shkurtojë kohën e udhëtimit midis stacionit hekurudhor të Pekinit Jugor dhe stacionit hekurudhor të Tianjin nga 35 minuta në 30 minuta, pa ndikuar te çmimi i biletës.

Agjencia gjermane e lajmeve, Deutsche Welle ka publikuar sot një intervistë me Moritz Rudolf, të cilin e quan ekspert për çështjet e Kinës. Gjermania është një ndër vendet më aktive në emfatizimin e rrezikut kinez, nëse mund të flasim kështu, në fushën ekonomike. Përfaqësues gjermanë ishin ndër të parët që e vlerësuan me shqetësim edhe nismën “16+1” që përcakton formatin e bashkëpunimit të Kinës me Europën Qendrore dhe atë Lindore. Rudolf e vijon këtë “traditë” duke propozuar që Europa të dalë me një qëndrim të vetëm ndaj idesë kineze të Rrugës së Mëndafshit. 

Qeveria e Malit të Zi e ka futur vendin në atë që mund të quhet eksperimenti shqiptar i infrastrukturës. Agjencia “Reuters” raportonte dje në mënyrë kritike projektin e ndërtimit të rrigës 165 km të gjatë që lidh portin e Tivarit me Serbinë, rrugë që kalon nëpër ura të mëdha dhe tunele.

Politika e jashtme e regjimit të Enver Hoxhës pas prishjes me sovjetikët, duket se udhëhiqej nga disa aspekte pragmatiste, të mbijetesës, por edhe të një lloj strategjie më afatgjatë. Kjo mund të shpjegojë deri diku edhe lidhjen e vendit tonë me Kinën e Mao Zedong, lidhje e cila zgjati jo pak dhe solli një frymëmarrje ekonomike për Shqipërinë.

Pekini kapi në befasi tregjet ndërkombëtar të naftës, duke kërcënuar me vendosjen e  tarifave për produketet eneregjetike bruto që importon nga SHBA si nafta, gazin natyror, edhe pse Kina renditet e para në listën e vendeve importuese të naftës amerikane. Për analistët një vendim i tillë do të jetë me pasoja për tregjet ndërkombëtare.