Lajme

Shqipëria e para në botë për kërkesat e larta për azil në BE dhe në Mbretërinë e Bashkuar.

Ky është një titull që mediat në Tiranë e referojnë sipas revistës “Monitor” që përpunon sipas tyre të dhënat e marra nga burimet zyrtare britanike.

Në Shqipëri, për çdo 1000 banorë kanë aplikuar për azil gati 5 banorë (2.4 në vendet e Bashkimit Europian dhe 2.6 në Mbretërinë e Bashkuar)

citojnë këto media të dhënat.

Kryeministri Edi Rama ka akuzuar sot Top-Channel se tenton të vendosë gjoba përmes lajmeve të stisura apo me karakter pezhorativ. Z. Rama ka sjellë një kërkesë-aplikim të kompanisë në fjalë përmes së cilës kërkohej financim prej 12 000 000 lekësh të reja për mbulimin e materialeve promocionale apo gazetareske për bujqësinë që po shkon shumë mirë.

Me të marrë një JO nga AZHBR-ja, Top-Channel ka ndërruar kurs dhe me lajmet e veta ka nisur sulmin për fondet që gllabërohen.

“Projektojmë së bashku”, aktiviteti ku janë mbledhur arkitektë, urbanistë e të rinj për të dëgjuar leksionet elektorale të Zdromsit që punon si kryetar bashkie në Tiranë. Zdromsi ka menduar të ballafaqohet me temën më diskredituese për të në fushatë: kullëzimin e Tiranës prej dikujt që edhe e përdorin, por edhe deklaroi moratorium ndërtimesh.

Por siç dihet, demagogjia e tij, ndonëse deri diku efikase pse sintonohet me logon e partisë në pushtet, është bajate deri në neveri. Ndër të tjera Zdromsi tha: 

Yildiz Technical Unkversity në Turqi është bërë universiteti i parë që ofron leksionet në realitet virtual. Starverse është platforma e zhvilluar nga pjesëtarë te fakuktetit dhe studentët, përmes së cilës lekskonet ndiqen prej nga çdo destinacion përmes avatarëve. 

Leksionin e parë e ka dhënë rektori Tamer Yilmaz titulli i të cilit ishte “Inovacioni dhe Sipërmarrja”. 

Lindur më 1935 në një familje shumë të varfër në Luisiana, në moshën 9 vjeçare “zbulon” pianon, familja hipotekon fermën për të blerë instrumentin. Dhe kështu, alla amerikana, nis rrugën e kësaj bote një legjendë si Jerry Lee Lewis.

Ai nuk luan rock’n roll, ai është rock’n roll

do të thoshte për të Bruce Springsteen.

Deri më dje lexonim se Meta dhe Berisha kanë një konflikt mes tyre, se Berisha e injoroi, madje sabotoi protestën e kreut të PL-së në Sharrë. Madje madje, Meta po izolonte Berishën ca kohë. 

Sot, teza ka ndryshuar, sot opozita u bashkua por na u përça Partia Demokratike. Sipas analistëve të PS-së Sali Berisha braktisi Enkelejd Alibeajn dhe Agron Gjekmarkajn për Petrit Vasilin. Këtë të fundit e dimë si hyri në politikë, edhe në Parlament. Gjekmarkajn jo, edhe pse ky i fundit ka ndërruar qëndrime sa herë. Pra Berisha mori në qafë PD-në sapo u bashkua me Metën. 

“La Civiltà Cattolica” publikonte disa kohë më parë një ekspoze të Enrico Cattaneo për leksionet e Papa Gregorit të Madh për Komunikimin. Shkruar shekuj më parë, në kushtet e një komunikimi direkt, pa ndërmjetësinë e teknologjisë, leksionet veprojnë edhe sot si një udhëzues i përkryer për të ndarë nevojën e edukimit të audiencës përtej nevojës për të krijuar tubime.

Në një intervistë për Zërin e Amerikës, zv.ndihmës Sekretari i Shtetit për Euroazinë, Gabriel Escobar, ka shpjeguar se pse ish-kryeministri Sali Berisha u shpall non grata. 

Vendimi për ta përcaktuar atë ishte një vendim institucional. Nuk ishte një vendim individual dhe nuk ishte një vendim politik. Ishte një vendim që ne e morëm për shkak të korrupsionit që gjetëm. Unë do t’u bëja thirrje institucioneve në Shqipëri ta shqyrtojnë këtë. 

Enkelejd Alibeaj, detyra e të cilit është tashmë misterioze dhe hyn në preferencat e dosjeve që duhen hapur, ka zhvilluar një takim me ata që quhen aktivistë të shoqërisë civile me të cilët ka folur për hapjen e dosjeve të Sigurimit të Shtetit. Ka interes edhe psikologjik të vihet në dukje ajo që ka thënë ky zotëri, një çirak i vjetër administrate i Sali Berishës, me të cilin sot ndodhet në betejë parimore. Siç di vetëm ai.

Në një intervistë për gazetën “Kathimerini”, Kryepeshkopi i Athinës dhe Greqisë, Jeronimi, ka folur për nevojën e një “ri-evangjelizmi” në shekullin e konsumizmit. Ai ka folur për një dekadencë të madhe përkundrejt të cilës lind nevoja për të vepruar bashkarisht.

Për të kuptuar se deri ku ka mbërritur shoqëria në përgjithësi, Jeronimi ka treguar një histori personale.