Hipokrizia me tezën e "kryeshërbëtorëve" të emëruar nga kryeministri, që ndryshe njihen si “pronarë vilajetesh”

Dje dëgjuam kryeministrin në Mat që i cilësonte kryebashkiakët e mazhorancës, pra kandidatët, si kryeshërbëtorë të komuniteteve ku garojnë. Një hipokrizi që i jep fushatës devizën e vërtetë: Ne themi çfarë të duam, Ju votoni kë të doni, Ne do fitojmë. Pyetja që i duhet shtruar këtij kryeministri që nuk ka ditë që nuk fyen njerëzit, është nëse Vangjush Dako, Qazim Sejdini, Viktor Tushe, apo Erion Veliaj janë shërbëtorë të komuniteteve, apo kalërues të denjë të buxheteve dhe koniunkturave partiake që ia ka vendosur aty? Absurdi shkon edhe më tej, kur edhe në zona ku PS-ja ka qeverisur deri më tani, por kandidon emra të tjera nga kryebashkiakët aktualë, si në Sarandë, Vlorë, Fier, apo edhe Gjirokastër, flitet për Rilindje, drejtim të duhur etj.. Çfarë e bën më të mirë ta zëmë Vangjush Dakon apo Qazim Sejdinin nga Shpëtim Gjika? Asgjë e perceptueshme. Ka edhe një problem të natyrës juridike që sillet sërish në vëmendje nga Iir Yzeiri në një opinion të tijin në gazetën “Shqip”. Yzeiri shtron çështjen e ligjit për të zgjedhurit vendorë që nuk i është përshtatur ligjit të ri për ndarjen territoriale. “Ligji i ri i administrimit vendor pritet që të jetë një sfidë e vërtetë për të zgjedhurit e rinj, por deri tani ne ende nuk e dimë se çfarë fuqie do të kenë këta pronarë vilajetesh siç quhen tani me ironi disa bashkiakë të njësive vendore të mëdha. Po sjell ndonjë shembull. Prej shumë vjetësh, Elbasani po vuan nga mungesa e një landfilli për grumbullimin dhe përpunimin e mbetjeve urbane, ashtu siç vuan po të njëjtën ndotje nga Metalurgjiku për shkak të mosrespektimit të protokolleve të vënies në punë të filtrave të thithjes së tymrave. Këto dy probleme madhore të pazgjidhura e zhvlerësojnë çdo performancë të asaj bashkie. Edhe investimet e fundit u bënë me dashjen e qeverisë. Realisht lind pyetja, po qeverisja vendore çfarë roli ka dhe çfarë pune mund të bëjë? Kjo varësi e ngushtë e qeverisjes vendore me qeverisjen qendrore i ka bërë bashkiakët jo autoritete të pushtetit vendor, por zgjatime të qeverisë qendrore dhe performanca e tyre nuk ka rast të shfaqet ashtu siç duhet. Ndaj edhe kandidimi i tyre për herë të tretë apo të katërt e ka bërë të lodhshme këtë fushatë”, shkruan Yzeiri. Shembulli vlen ta zëmë edhe për Vlorën; mbajmë mend që në vitin 2005 Sazan Guri e ndonjë tjetër nuk përmbaheshin në protestat kundër TEC-it, me idenë e ndotjes. Vitet ikën, TEC mbeti aty, Shpëtim Gjika fitonte rregullisht. Më keq; sot flitet për ndërtimin e një kantieri ku do të copëtohen anije që do të vijnë nga jashtë dhe askush nuk bën zë. Arsyeja? Edhe mjedisi shihet me syzet e teserës partiake. Mirëpo këto të dyja janë probleme të komunitetit, që ndihet ose nuk ndihet sipas variablave që vë në punë partia. Çfarë kërkohet pra, në kushte të këtilla, dhe kur ne e dimë që këta gënjejnë, por edhe këta e dinë që ne e dimë që ata gënjejnë, është një komunikim më i drejtpërdrejtë, një natyralizim i termave në fushatë: Votoni për atë që e keni bërë zakon të votoni! Është të paktën më e ndershme.

s.z