Novak Gjokoviç është nacionalist? Për mua është tenist. Një tenist i madh.

Erjon Veliaj ka bërë një foto me futbollistin malazez, Predrag Mijatoviç. E ka publikuar në profilin e tij në facebook, dhe e ka shoqëruar me shënimin: “Përshëndetje gjithë tifozëve të Realit, Juves e Fiorentinës nga legjenda Mijatoviç”. Ata që janë mbi tridhjetë vjeç e që janë të pasionuar pas futbollit, e njohin mirë Mijatoviçin. Ky i fundit ka luajtur, përveç të tjerash, me Valencian, Realin e Fiorentinën (por jo me Juventusin, siç thotë Veliaj), dhe me kombëtaren e Jugosllavisë, e cila ka ekzistuar si skuadër deri në vitin 2006. Veliaj e quan legjendë, por ky duket një teprim. Ka qenë një nga më të mirët në Europë në një periudhë 2-3 vjeçare. Ndërsa legjendat janë tjetër gjë.

Vini re: Veliaj flet veç për futbollistin Mijatoviç. Por disa gazeta (nuk janë të shumta, dhe kjo është shenjë e mirë) e kanë raportuar këtë ngjarje në faqet e tyre, dhe nuk janë ndalur tek pasaktësitë e natyrës sportive të shënimit të Veliajt. Kanë shkuar më tej. Kanë parë tek kjo foto një mendjelehtësi të Erjon Veliajt. Ndonjëra sosh ka parë më shumë se sa kaq. Ka parë një grackë të nacionalistëve serbë, në të cilën ka rënë ministri ynë (“siç e kanë zakon socialistët”, thosh ‘Bota Sot’). Dhe këtë reagim e motivojnë me faktin që Mijatoviçi ka shprehur urrejtje kundër shqiptarëve të Kosovës dhe ka qenë kundër bombardimeve të NATO-s në Serbi.

Në fakt, ai ka qenë në mbështetje të regjimit të Milosheviçit, por kjo nuk ka pse të përkthehet me pohimin se “ai i ka urryer shqiptarët”. Nuk është çudi edhe t’na ketë urryer, apo edhe t’na urrejë edhe sot e kësaj dite, por nuk ka prova që ai ta ketë shprehur këtë urrejtje (do duhej të hynim në kokën e tij për ta ditur). Nga ana tjetër, “një serb kundër bombardimeve të NATO-s në vitin 1999” nuk është një gjë e rrallë dhe tronditëse. Di ndonjëri të na thotë se sa është numri i serbëve që kanë qenë pro atyre bombardimeve? Mbaj mend se atëmot, gjatë bombardimeve, lexoja në ‘La Repubblica’ ditarin e luftës të Biljana Serbljanoviçit, e cila ish shumë kritike ndaj Millosheviçit, por në të njëjtën kohë nuk dukej se ishte e lumtur që Beogradi, ku ajo jetonte, ish nën shiun e bombave.

Shkurt, reagimi ndaj fotos e shënimit të Erjon Veliajt është një pesë me hiç. Është një gjest që e ka burimin tek një patriotizëm banal e njëzet qindarkësh, të cilin kujtonim se e kishim hedhur pas shpine, por nuk qenka e thënë. Ka ende njerëz këtejpari që duan të na marrin erzin, ndoshta dhe më shumë se erzin, pse kemi fuqinë e gatishmërinë që, fjala vjen, te tenisti serb Novak Gjokoviç të shohim tenistin, e të magjepsemi prej talentit të tij. Do donin që të shihnim veç serbin. Dhe për rrjedhojë dhe ta urrenim, siç do duhej të urrenim dhe Predrag Mijatoviçin, Sinisha Mihajlloviçin, Dejan Stankoviçin, Emir Kusturicën, Goran Bregoviç, etj.

Dita