Blloku Opinion

Grafitët, sharjet në stadiume, sloganet ‘pakuptim’, komentet dhe reagimet në blogje janë simptomat e para të sëmundjes së një turme, që ka filluar t’i përshfaqë hapur. Por, ndërsa sociologët po përpiqen të merren me shkakun, politikanët vazhdojnë të merren me pasojat dhe sidomos anën sipërfaqësore të gjërave.

Aq rutinë sjell muaji gusht në Shqipëri, sa nganjëherë ngjan sikur dikush e ka rregulluar me dorë rrjedhën e punëve në këtë vend. Gushti është muaji ku zakonisht nuk ndodh asgjë, me përjashtim të ndonjë provokimi me natyrë patriotike folklorike në Himarë apo në ndonjë areal tjetër. Gushti e bën gjithçka më të squllur, më pa jetë. Por korriku dhe gushti i sivjetmë, me të nxehtin më të madh në dhjetë vjetët e fundit, vërtet na kanë bërë të gjithëve gati si të përhumbur.

Për herë të katërt, populli foli — ose të paktën nuk kundërshtoi, por shpërbleu. Me mbi 52% dashuri, zgjodhëm integrimin e sigurt në BE, jo si shtet, por si komb. Zhvendosje! Urime udhëheqësit tonë të përjetshëm, që na mëson në çdo mandat se demokracia është një formalitet dhe se opozita është thjesht zbukurim. Një trëndafil plot gjemba, i vyshkur, në sfond. Lavdi kutive që mbushen më mirë se frigoriferët!

Gëzuar Shqipëri që mbetesh një eksperiment midis durimit dhe dëshpërimit

Zgjedhjet parlamentare të 11 majit po afrojnë. Po si është situata ekonomike. Së pari le të analizojmë borxhin publik apo borxhin qeveritar. Sipas të dhënave të Fondit Monetar Ndërkombëtar, Shqipëria e ka të dytin më të lartë në rajon, në nivelin 54.3% të Prodhimit të Brendshëm Bruto (PBB). Një borxh i lartë publik ndikon në inflacion, pra rritjen e çmimeve, dhe gjithashtu ul investimet.

Më 30 prill 2025, presidenti serb Aleksandar Vuçiç pat deklaruar se do të udhëtonte në SHBA për t'u takuar dy herë me presidentin amerikan Donald Trump. Jo një, por dy herë. Megjithatë, mediat serbe raportuan për këtë udhëtim me spekulime të ndryshme, duke ngritur pikëpyetje mbi arsyet e vërteta të vizitës.

Një tjetër mendim i përhapur ishte se Vuçiç kërkonte njëfarë "leje" nga Trump për të shkuar në Moskë, sepse BE ishte kundër asaj vizite. Ai vetë pat deklaruar se Serbia nuk mund t’i urdhërohet dhe se ai, do të shkojë atje.

Sot në mëngjes lexova një shkrim në "Albania Post“. Autori, në fund, uroi shërim të shpejtë për presidentin e Serbisë, Aleksandar Vuçiç, ashtu si edhe për kryeministrin sllovak, Robert Fiko.

Aty ndjeva një kundërshti të brendshme dhe thashë me vete: „A është e moralshme t’i urosh shërim një njeriu që ka shkaktuar aq shumë vuajtje?“

Si do të kishte reaguar një kundërshtar i stalinizmit, nëse dikush do t’i uronte shërim të shpejtë “xhaxhit”?