Blloku Opinion

Grafitët, sharjet në stadiume, sloganet ‘pakuptim’, komentet dhe reagimet në blogje janë simptomat e para të sëmundjes së një turme, që ka filluar t’i përshfaqë hapur. Por, ndërsa sociologët po përpiqen të merren me shkakun, politikanët vazhdojnë të merren me pasojat dhe sidomos anën sipërfaqësore të gjërave.

Aq rutinë sjell muaji gusht në Shqipëri, sa nganjëherë ngjan sikur dikush e ka rregulluar me dorë rrjedhën e punëve në këtë vend. Gushti është muaji ku zakonisht nuk ndodh asgjë, me përjashtim të ndonjë provokimi me natyrë patriotike folklorike në Himarë apo në ndonjë areal tjetër. Gushti e bën gjithçka më të squllur, më pa jetë. Por korriku dhe gushti i sivjetmë, me të nxehtin më të madh në dhjetë vjetët e fundit, vërtet na kanë bërë të gjithëve gati si të përhumbur.

30 vite kritikë ndaj lajmit serb në mediat shqiptare. Sa keq, sot kjo kritikë u argumentua dhe është alarm kombëtar.

Si t’ju besojmë juve, (pa) kryeredaktorë, që për dekada si "burim" informacioni e keni pasur çiftin e Fatmir Shehollit dhe Mehmet Locit; figura të lidhura me UDB-ën, spiunazhin dhe propagandën serbe? Apo jo, AGK.

Shpesh mendoj për rolin e BQE-së si mbrojtëse e euros. Euro është më shumë sesa thjesht një monedhë. Është një angazhim, një angazhim për stabilitet, për unitet dhe për një fat të përbashkët evropian. Një fat i ndërtuar mbi paqen dhe prosperitetin. Megjithatë, ndërsa shikojmë kufijtë e Evropës jo shumë larg nga këtu, sfidat për paqen dhe prosperitetin janë shumë të dukshme.

I kanë mbetur pak më shumë se dhjetë javë si kryetar bashkie, megjithatë Eric Adams me sa duket ka vendosur të heqë edhe një vend nga lista e vendeve që dëshiron të vizitojë ndërsa është ende në detyrë: Shqipërinë. Z. Adams fluturoi për në vendin ballkanik të dielën për ato që një ndihmës i tha se ishin bisedime mbi biznesin dhe turizmin. Ai gjithashtu do të takohej me kryeministrin e vendit, Edi Rama, i cili luajti një rol të spikatur në ndjekjen penale të suksesshme për korrupsion të një ish-agjenti të lartë të FBI-së, në vitin 2023.

Ndonjëherë, kur nuk kam ndonjë gjë më të mirë për të bërë, kthehem pas dhe mendoj për zgjedhjet e mëparëshme – kur të themi Mitt Romney garoi kundër Barack Obamës, apo John Kerry kundër George W. Bush. Përpiqem të kuptoj se pse politika dhe shoqëria në përgjithësi ndiheshin kaq ndryshe atëherë. Nuk është se nuk kishim mosmarrëveshje. Lufta e Irakut nxori në sipërfaqe disa argumente të helmëta. Nuk është as se nuk ishim të polarizuar. Ekspertët shkruanin për polarizimin politik që të patën në vitin 2000 dhe ndoshta edhe më herët.

Tashmë mund të thuhet lirisht se demonizimi i Albin Kurtit është bërë sport nacional ndër shqiptarë. Ngado që të sillesh, kudo që të shkosh, nuk dëgjon gjë tjetër veçse sharje e mallkime për kryetarin e Lëvizjes Vetëvendosje! dhe kryeministrin e Republikës së Kosovës, tani në detyrë, Albin Kurtin.

Lëshon radion, ndez televizorin, hap kompjuterin, merr në dorë celularin, kudo i njëjti avaz!

Në diskursin politik dhe sportiv të fundit është përhapur shprehja “Kombëtarja e Kosovës”. Ky term, i paraqitur shpesh si i natyrshëm dhe i vetëkuptueshëm, në fakt ngërthen një kundërthënie konceptuale dhe një sforcim politik.

Shkrimtari norvegjez, Torkel Brekke, në librin e tij «Fundamentalisme» e përkufizon fundamentalizmin si një reagim ndaj frikës nga moderniteti dhe pluralizmi:  

Fundamentalizmi nuk është thjesht nostalgji për të kaluarën; ai është një reagim ndaj pasigurisë për të ardhmen, një mënyrë për të ruajtur kontrollin mbi identitetin dhe rendin e vjetër