Blloku Opinion

Metapolitefsi, momentet më të rëndësishme të 50 viteve që pasuan

Pyetjes që shtron “Kathimerini” mund t'i jepet përgjigje në të paktën në dy mënyra: “Objektivisht”, duke iu referuar ngjarjeve kryesore që kanë hyrë në histori si emblematike të periudhës 50-vjeçare, si miratimi i Kushtetutës, pranimi i Greqisë në KEE, premtimi i PASOK-ut për “ndryshim” në 1981 apo ngritjen e Sistemit Shëndetësor Kombëtar; ose “subjektivisht”, duke theksuar “momentet” që kanë pasur ndikim tek i padituri, pavarësisht nga zhvillimet historike.

Aq shumë është shkruar për Metapolitefsin muajt e fundit, saqë zgjodha qasjen e dytë.

Iluzioni i pushtetit "të shpërndarë" dhe realiteti i oligarkisë së zakonshme

Qeveria i bëri shqiptarët më të pasur në letra, duke i përzënë nga vendi

Vota e emigrantëve dhe proporcionali kombëtar, domosdoshmëri për demokracinë në Shqipëri

“Emigranti lind ne një vend, plaket në një vend tjetër dhe pastaj rrezikon të jetë i huaj për të dy vendet”, shprehej shkrimtari i shquar M. Tuein. Ndërsa rreziku për të qenë i huaj në vendin ku jeton varet nga vendi pritës, në vendin ku ka lindur dhe është rritur nuk ka pse të ndihet kurrë i huaj. Emigrantët kanë qenë jo vetëm të dobishëm për vendin e tyre, por të domosdoshëm. Ata ndihmuan familjet e tyre e njëkohësisht dhe vendin me investime e me eksperiencë të re. Ata janë të domosdoshëm dhe për demokracinë në Shqipëri.

Urrejtja pasionante e francezëve për presidentin e tyre tekanjoz

I ulur me Emmanuel Macron në ndarjen luksoze në bordin e Air Force One të Francës, e pyeta atë se kujt i beson. Me kë i ndan ndjenjat e tij më të thella kur e rëndon barra e detyrës?

Në fillim, nuk m’u duk se po e kuptonte pyetjen time. Për ta ndihmuar, i sugjerova ndoshta gruan e tij dhe ish-mësuesen e dramës në shkollën e mesme, Brigitte? Këshilltarit të tij për median, i ulur përballë nesh, i pëlqeu kjo ide dhe e inkurajoi me padurim presidentin ta mbështeste.

Apeli i 1 mijë historianëve francezë: Republika është nën kërcënim

Për herë të parë që nga Lufta e Dytë Botërore, e djathta ekstreme është pranë portës së pushtetit në Francë. Si historianë me prejardhje të ndryshme politike që ndajnë një lidhje me vlerat demokratike dhe shtetin e së drejtës, ne nuk mund të heshtim përballë një perspektive alarmante, të cilës kemi ende kapacitetin për t'i rezistuar.

Pavarësisht një ndryshimi sipërfaqësor, Bashkimi Kombëtar (RN) mbetet në thelb pasardhësi dhe trashëgimtari i Frontit Kombëtar, i themeluar në 1972 nga njerëz nostalgjikë për Vichy dhe Algjerinë Franceze.

A mund të shkojmë edhe më djathtas sesa jemi?

Stetoskopi i mjekut, apo çekiçi e gjyqtarit?

Le të jemi pak më të sinqertë kur flasim për 'identitetin evropian'

Zyrtarët evropianë janë të prirur të pohojnë se shuma e institucioneve të tyre është më shumë se pjesët e tyre. BE, sipas tyre, nuk është vetëm një grup rregullash të standardizuara, një bashkim doganor dhe një treg i brendshëm. Blloku ka “vlera” si demokracia, liria, dinjiteti.

Për zyrtarët e saj, Evropa është një "aspiratë", një "ide" dhe, më e rëndësishmja, një "identitet".