be

Ikja e shqiptarëve nga vendi i tyre është një dukuri që shqetëson të gjithë rajonin tonë. Në konferencën e 16-të parlamentare rajonale për integrimin europian të shteteve pjesëmarrëse në Procesin e Stabilizimit dhe Asocimit të Evropës Juglindore është vënë në dukje ky problem që është injoruar nga qeveria shqiptare.

Sekretarja e Përgjithshme e Këshillit të Bashkëpunimit Rajonal, Majlinda Bregu, deklaroi ndër të tjera se 1/3 e popullsisë është larguar.

Mesazhet e rigjallëruara pro hapjes së negociatave me BE-në për Shqipërinë dhe Maqedoninë e Veriut po evokojnë përherë e më shumë arsye të sigurisë si alibi të objektivitetit të tyre. Liderë vendesh të ndryshme, ekspertë sigurie apo të politikës ndërkombëtare po flasin përherë e më shumë për një rrezik rus, turk, islamik, për kaosin etj., që e pret Ballkanin nëse perspektiva europiane dështon. Hapja e negociatave po profilizohet si kursi i duhur i historisë, si shpresa e fundit dhe e vetme e ballkanasve. Një lloj fundi i lumtur i historisë për këtë rajon.

Ministri i Jashtëm sllovak, Miroslav Lajçak ka deklaruar se Bashkimi Europian duhet të gjejë gjuhën e përbashkët për t’i hapur derën e negociatave Maqedonisë së Veriut dhe Shqipërisë.

Është e nevojshme që të gjendet një konsensus i ri për hapjen e negociatave me Shqipërinë dhe Maqedoninë e Veriut për të përmirësuar politikën e zgjerimit dhe të përgatisim samitin BE-Ballkan Perëndimore në muajin maj. Ne shpesh bazohemi në strategji komunikimi, por mesa duket harrojmë se njerëzit në Ballkanin Perëndimor po lexojnë nuancat e sinjaleve që ne dërgojmë

Shqipëria ka shpenzuar shumë energji dhe ka cenuar stabilitetin e vet me reformën në drejtësi, por kjo përpjekje nuk mjafton. Edhe pse, për aq sa na kanë thënë këtë reformë e kanë mbështetur, madje urdhëruar SHBA dhe BE. Hollanda ka një tjetër mendim.

Tashmë është e qartë se nisma e Minishengenti Ballkanik e ka ndarë politikisht botën shqiptare. Një tregues për këtë është edhe alibia e zakonshme e kryeministrit të Shqipërisë Edi Rama, që e shet këtë si një nismë që ka mbështetjen e SHBA dhe BE-së. Duke theksuar paraprakisht se një njeri i lirë, por edhe një shoqëri që është e lirë, ka të drejtën të mendojë dhe të mos bjerë dakord as me SHBA dhe as me BE-në, le të shohim sa e vërtetë është një gjë e tillë duke iu përmbajtur qëndrimeve publike.

Ka një nxitim dhe shqetësim të madh në qarqet e pushtetit në Tiranë për të korrigjuar perceptimin publik mbi atë që po ndodh me nismën e Shengenit ballkanik. Përpjekja tinzare synon ta shndërrojë izolimin e Kosovës në vetëizolim dhe politikë qorre të Prishtinës zyrtare. Komedia po arrin deri aty saqë i sugjerohet në mënyrë arrogante palës kosovare të shohë se sa herë që Kosova mungon në nisma rajonale, kjo i jep mundësi Serbisë të deklarojë se Kosovën e përfaqson ajo. Një gjë krejt e pavërtetë. 

Gazeta serbe “Vecernja Novosti” shkruan se Bashkimi Europian po mendon caktimin e një të dërguari të Posaçëm për Ballkanin Prëndimor. Dhe sipas kësaj gazete kandidati më i mundshëm është diplomati sllovak Miroslav Lajçak. 
Një ndër arsyet e kësaj lëvizjeje është ulja e ndikimit amerikan në rajon dhe trajtimi i posaçëm në kushtet e ngadalësimit të procesit të zgjerimit.

Hapja e bisedimeve për të bërë Shqipërinë dhe Maqedoninë e Veriut pjesë të Bashkimit Evropian do të jetë e shpejtë. Kështu shprehet për “TemA TV”, ish ambasadori i Italisë në Shqipëri, Mario Bova, teksa flet për çeljen e negociatave dhe rëndësinë e Ballkanit Perëndimor në politikat europiane.

Naiv dhe më pak diskret nga sa duhet kryeministri i Maqedonisë së Veriut, Zoran Zaev përforcon dyshimet se as vetë Bashkimi Europian nuk kishte garanci për suksesin e reformës në drejtësi që ka nisur zbatimin në Shqipëri. Ai pranoi ne nje interviste per A2 CNN se ishte Brukseli që e frenoi në nisjen e këtij procesi në Maqedoninë e Veriut për shkak të skepticizmit mbi ecurinë e kësaj reforme në Shqipëri.

Banka Europiane e Investimeve ka vendosur së fundmi të ndalë çdo financim për karburantet si nafta, qymyri apo gazi. Bllokimi i financimit nis që nga viti 2021 datë që u përcaktua nga presioni i Gjermanisë dhe Italisë që ishin skeptike për këtë vendim. 
Ky vendim nxjerr nga tregu eurpoian një vlerë investimi prej miliarda eurosh, mjafton të merret parasysh se mes viteve 2013-2018 janë akorduar 13.5 miliardë euro.