Blloku Politikë

Kryeministri i Shqipërisë ndodhet në një pozitë të vështirë publike. E vështirë në perspektivën e dëmtimit të imazhit, ashtu siç e percepton ai. Kemi të bëjmë me të ashtuquajturën çështje e detit me Greqinë.

Edi Rama mund të jetë ndoshta i vetmi kryeministër që pas thuajse çdo deklarate që ka të bëjë me politikën e jashtme, i duhet të zhvillojë një fushatë sqaruese disa ditore për të shpjeguar atë që ka dashur të thotë. Kjo i ka ndodhur me deklaratat që bëri në fushatën elektorale në ShBA, për deklaratat në Beograd, për Minishengenin, për raportet me Turqinë, për qëndrimet ndaj europarlamentarëve të ndryshëm, për idenë e ndarjes së Kosovës. Dhe tani së fundmi edhe për zgjedhjet në Mal të Zi.

Pas mesazhit që të votojnë Milo Gjukanoviçin, kryeministri Edi Rama ka dalë sot me një mesazh të ri për votuesit shqiptarë: ata duhet të votojnë Listën Shqiptare që ka në fokus një aleancë strategjike me Gjukanoviçin. Zoti Rama ka folur për nevojën që Mali i Zi të ruajë kursin perëndimor dhe të shmangë ato që i quajti “intereferenca nga jashtë botës perëndimore”, duke bërë të qartë kështu investimin e Tiranës zyrtare në linjën politike të Podgoricës.

Lulzim Bashës i dhanë partinë. Ia bënë gati dhe atij i duhej vetëm të qeshte. Sigurisht që fati personal dhe politik i këtij njeriu ka acaruar shumë njerëz, ka prodhuar shumë armiq. E megjithatë ai është konsideruar përherë si dhurata më e mirë për ata që e kalërojnë pushtetin në këtë vend duke vjedhur. Përfshirë njerëz në media që janë fshesa dhe koshi i mbeturinave te politikës. 

Sot media të ndryshme kanë shpërndarë një mesazh prej burrështetasi të Edi Ramës. Që ka dhënë garanci se deti nuk falet. Shqetësimit të një qytetari kryeministri i përgjigjet kështu:

Iliri të rroftë Skendërbeu në balle kur në kokë ke Saliun dhe flet për “falje detesh” sikur flet për falje rrobash! Hajde shqipe hajde! Nuk falen detet e tokat si rroba o mik, prandaj para se të flasesh për tema të tilla, ulu lexo, rri dëgjo, informohu e pastaj shprehu dhe ruhu nga gënjeshtrat e mëdha se po të kapen në gjumë, i hëngre e ike në drejtim të paditur

Në Serbi ka lindur një debat mbi vendosjen në Beograd të monumentit të Stefan Nemanjës, thmelues i dinastisë së Nemanjiçëve që sunduan tokat serbe gjatë dy shekujve në Mesjetë. Monumenti është porositur në Rusi dhe ka për autor skulptorin Alesander Rukavishnikov që siç thuhet do të jetë i pranishëm personalisht në vendosjen e monumentit.

Nëkryetari i Bashkisë së Beogradit, Goran Vesiç ka komentuar me këtë rast edhe sulmet e asaj që i quajti “elita e rreme e Serbisë”.

Nëse lexon Agjencinë Telegrafike Shqiptare – ka që e lexojnë akoma nuk ka pse çuditemi – të përplaset në fytyrë progresi, zhvillimi ekonomik, Shqipëria e bukur, turizmi që nuk ndalet. Mund të mendosh që në fund të fundit kjo është detyra e një agjencie qeveritare, të flasë mirë për punët e qeverisë. Sepse ATSH është e tillë, ajo vetëm emrin ka shqiptare.

Janë publikuar në Fletoren Zyrtare ndryshimet e bëra në ligjin për “Statusin e Punonjësit të Shërbimit Informativ” që parashikon disa ndërhyrje administrative dhe operacionale që miratohen me udhëzim të titullarit. Kështu ndryshimet e reja parashikojnë një kurs bazë për formimin profesional të punonjëve, diçka që thuhet se ka qenë deri më sot, por mesa duket tashmë përfshihet në ligj. Kalimi i kursit është kusht për vijimin e marrëdhënieve me shërbimin, ndërkohë që shkëputja pa arsye ngarkon te kursanti detyrimet financiare.

Kryeministri i Shqipërisë ka gjetur një mënyrë të pazakontë për të deklaruar se si kryesuese e OSBE-së, Tirana zyrtare po bën më të mirën për krizën në Bjellorusi. Zotëria ka preferuar një apelativ rruge për të përmbledhur përgjigjen tij që e jep vërdallë nëpër Facebook: 

Disa shqipe të politikës së madhe që fluturojnë lart, po vrerosen pse nuk kam shkuar në Minsk dhe ia paskam humbur një shans Shqipërisë!
Në Minsk OSBE nuk shkon për selfie në protestë, po për të komunikuar me qeverinë dhe opozitën, çka kërkon aprovimin e të dyja palëve.

Funksionon gjë normalisht në këtë vend? Është një pyetje që e has shpesh. Nëse i referohemi fakteve publike, të paktën qeveria aktuale e Shqipërisë vuan nga një paradoks që vetëm karakteri i Edi Ramës mund ta gjeneronte.

Por cili është paradoksi?