Ja çfarë duhet të bëjë Edi Rama në Beograd

Vizita e pritur e Kryeministrit të Shqipërisë në Beograd do të ndodhë pas afro 7 dekadash. Mu për këtë edhe ka rëndësi historike, dhe simbolika luan rol të madh. Edi Rama nuk duhet ta përsërisë gabimin e Ilir Metës, i cili kur shkoi në Beograd si ministër i Jashtëm vuri kurorë lulesh mbi varrin e ish-kryeministrit Zoran Gjingjiç. Gjingjiçi vërtet ishte njëri ndër kryeministrat më të zotë e më pro-perëndimorë në historinë e Serbisë, por ai njihet si politikani serb që deshi ta ndante Kosovën mbi baza etnike, dhe respekti për Gjingjiçin simbolizonte pajtimin e Shqipërisë që Kosova të ndahet në baza etnike mes Shqipërisë e Serbisë. Është e sigurt që Ilir Meta nuk do ta ketë menduar kështu aspak këtë punë, por çështja është si e pa gjestin e tij opinioni publik në Beograd.

Kurorë lulesh te përmendorja e Dimitrije Tucoviçit

Edi Rama duhet të vërë kurorë te përmendorja e Dimitrije Tucoviçit (1881-1914) në qendër të Beogradit. Dhe ai duhet ta thotë arsyen përse. Tucoviçi ishte politikani i parë serb që kundërshtoi ushtrinë serbe për pushtimin e tokave shqiptare dhe përshkroi masakrat ndaj shqiptarëve. Kur pas luftës së fundit në Kosovë (1999), emrat e rrugëve dhe shesheve të Prishtinës u zëvendësuan me emra shqiptarë, edhe pse dominonte frymë ekstremisht nacionaliste, autoritetet lokale të Prishtinës e panë të udhës që emrin e Dimitrije Tucoviçit edhe më tutje ta bartë një rrugë e Prishtinës. Fatkeqësisht, në Tiranë nuk ka një rrugë me emër të tillë. Do të ishte mirë të kishte. Do të shprehte kulturë e respekt për autorin e veprës monumentale “Serbia e Shqipëria”.

Ceremoni fetare në Kishën e Shën Savës në Beograd

Edi Rama do të duhej të vizitonte Kishën e Shën Savës në Beograd dhe të bënte kryqin sipas ritualit ortodoks. Kjo do të kishte jehonë tejet pozitive në opinionin serb dhe do të tregonte kulturë e respekt që do të shkrinte shumë paragjykime. Paraprakisht Edi duhet ta praktikojë këtë në kishën ortodokse në Tiranë që, si fëmijë i komunizmit ateist, të mos bëjë ndonjë gafë gjatë ritualit dhe kësisoj të arrijë kundërefekt. Këtë ceremoni duhet ta zhvillojë jo për hir të bindjeve të tij fetare (sepse Edi ka të drejtë të jetë edhe ateist, tek e fundit është e drejtë personale e secilit), por pse si Kryeministër i Shqipërisë përfaqëson edhe një komunitet të madh të krishterësh ortodoksë.

Vizitë Xhamisë në Beograd

Edi Rama do bënte mirë ta vizitonte edhe Xhaminë e Beogradit, për të treguar se si Kryeministër i Shqipërisë përfaqëson një komb myslimano-kristian. Natyrisht, në xhami nuk ka nevojë të kryejë ceremoni fetare, sepse do ishte qesharake që një Kryeministër të bëjë edhe kryq, edhe namaz. Thjesht, Edi Rama në Beograd duhet të tregohet si një i krishterë, por që qeverisë me një komb që është myslimano-kristian. Me këtë ai do të tregonte superioritet duke qenë se serbët janë një komb ekskluziv monofetar (ortodoks) përballë kombit shqiptar si komb multifetar.

Takim me artistë, por jo nga ata të kohës kur Shqipëria ishte inferiore e Serbia (Jugosllavia) superiore

Edi Rama bën mirë të takohet me artistë serbë, pasi edhe vetë është artist, por bën mirë t’u shmanget takimeve me artistë serbë që krijuan famë në kohën kur Shqipëria ishte e izoluar. Pra Edi bën mirë t’u shmanget takimeve me Goran Bregoviçin, Emir Kusturicën, Zdravko Çoliçin etj., për asgjë tjetër përveçse për arsyen se takimet me këto personalitete të artit e kulturës serbe përkujtojnë kohën kur Shqipëria ishte inferiore karshi Serbisë (Jugosllavisë). Mund të takohet me artistë që kanë bërë emër viteve të fundit, kohë kjo që nuk ngjall kujtime të kohës së kaluar, kur Shqipëria ishte inferiore karshi superioritetit të Serbisë (Jugosllavisë).

Intensifikimi i marrëdhënieve ekonomike, autostrada Durrës-Nish

Pasi të ketë treguar superioritet kulturor përmes simbolikës që përmenda më lart (kurora lulesh te permendorja e Tucoviçit, kryqimi në kishë, vizita në xhami), pozicioni i tij do të jetë krejtësisht solid. Atëherë ka mundësinë të flasë i relaksuar për marrëdhëniet ekonomike që duhen intensifikuar, ku theksi duhet vënë në ndërtimin e autostradës prej Nishi deri te kufiri me Kosovën, ku sërish ka rastin të tregojë superioritet pasi pjesa shqiptare dhe ajo kosovare e autostradës tashmë kanë përfunduar.

Jo duarthatë për shqiptarët e Luginës së Preshevës

Kryeministrit shqiptar nuk i ka hije të shkojë duarthatë te komuniteti shqiptar që qeveriset nga shteti serb. Do të ishte mirë që në emër të qeverisë shqiptare të bënte ndonjë donacion për ndonjë shkollë, çerdhe të fëmijëve, shtëpi kulture apo çfarëdo qoftë që të ketë nevojë në Luginë të Preshevës.

Kërkesa për njohje të pavarësisë së Kosovës

Pika mbi shkronjën “i” vihet në fund me kërkesën ndaj qeverisë serbe që ta njohë sa më parë pavarësinë e Kosovës, duke theksuar këtu se qeveria e Shqipërisë mbështet plotësisht dialogun Prishtinë-Beograd. Gjatë deklaratave publike e jopublike duhet të shmangen lajkat, por edhe tonet e ashpra, si kundërpërgjigje e toneve nga pala serbe.

Kombi shqiptar si fitues i konfliktit 140-vjeçar

Pozicionimi i Kryeministrit shqiptar gjatë gjithë qëndrimit në Beogradi duhet të jetë i tillë që të dëshmojë se kombi shqiptar dhe ai serb ishin në konflikt 140-vjeçar, por ky konflikt ka përfunduar me fitoren e kombit shqiptar dhe aleatëve të tij, dhe si komb fitimtar nuk sillet me arrogancë e përçmim, po sillet me urtësi e respekt për humbësin. Natyrisht, punën e fituesit e të humbësit nuk duhet ta thotë shprehimisht, por veprimet e tij në Beograd duhet ta manifestojnë këtë.

"Panorama"