Opinion

Rezultatet e zgjedhjeve të 25 qershorit krijuan një situatë tjetër politike në raport me situatën e katërvjeçarit  të kaluar, duke vendosur balanca të ndryshme nga ato që ishin deri më sot! Votuesit zgjodhën Partinë  Socialiste, zmadhuan LSI-në dhe dërrmuan opozitën. Në përgjithësi forcuan edhe më tepër partitë e  deritanishme në pushtet, në dëm të opozitës.

Në fillim i morëm si ministra vere, d.m.th. si ministra “koti”, një lloj watch dog-u, që “do mbronin” zgjedhjet nga grabitësit e votës së lirë, e pastaj do iknin. Por nuk po ikin. Dhe askush nuk thotë pse nuk po ikin “gardianët e zgjedhjeve”. Nuk po flet as zoti Rama, autori i ujdisë pa vulë e pa firmë të 18 majit. Me sa duket e ka ngrënë edhe kësaj here kokrrën e ullirit, si atëhere kur ia besoi Kushtetutën mballosjeve të zotit Berisha.

Tre individë kanë mundur të sigurojnë 4 mandate në vetëm 3 qarqe; ky mund të konsiderohet një sukses “i paparë” përmes një sistemi proporcional, që duket  shumë rixhid për partitë e reja politike. Kjo ka ndodhur me PDIU-në në Elbasan e Dibër dhe PSD-në në Shkodër .Ndërkohë, tri parti të reja, LIBRA, FRD e SFIDA, s’kanë mundur të fitojnë asnjë mandat, pavarësisht se së bashku kanë grumbulluar rreth 30 mijë vota në shkallë kombëtare.

Beteja e Stalingradit midis forcave sulmuese gjermane dhe atyre sovjetike nga gushti i vitit 1942 deri më shkurt të vitit 1943, mbahet si një nga përleshjet më të përgjakshme të Luftës së Dytë Botërore. Adolf Hitleri, detyrën për të mposhtur Stalingradin, ia kishte ngarkuar gjeneralit Frederik Paulus. Kur Armata e gjashtë e Wehrmacht dhe Njësia e Katërt e Panzerave ndodhej e rrethuar dhe pa asnjë shpresë, Frederik Paulusi iu lut Hitlerit ta lejonte të bënte një përpjekje që të thyente rrethimin e të tërhiqej, por përgjigjja nga Fyhreri ishte e prerë: “Jo”.

Afërsisht 1 miliardë njerëz varen nga tregëtia ndërkkombëtare për të siguruar kërkesat e tyre për ushqim, duke dhënë vlerë jetike sistemit global të ushqimit në sigurinë ushqimore. Më 27 qershor, Catham House publikoi raportin “Pikat Bllokuese dhe Dobësitë në Tregëtinë Botërore të Ushqimit”(Chokepoints and Vulnerabilities in Global Food Trade).

Po, vërtet BE ofroi vërtet diçka më shumë: Do të ketë më shumë fonde madje edhe projekte konkrete në hapësirën infrastrukturore dhe transportit. Po, perspektiva e anëtarësimit u ripërtëri edhe një herë me zë të lartë. Por nuk ka vend për të filluar t'i rrahim shpatullat njëri-tjetrit pas samitit të Ballkanit Perëndimor në Trieste. Sepse problemet e këtyre vendeve brenda tyre e mes njëri-tjetrit janë shumë më të thella, sa të mund të zgjidhen me mjetet që u ofruan aty.

"E ardhmja e Ballkanit Perëndimor ndodhet në Bashkimin Europian" - këtë fjali e kanë nënshkruar krerët e shteteve dhe qeverive europiane në vitin 2003. Premtimi i njohur i Selanikut tingëllon sot kaq i mjegullt, si mitet greke. Sepse që atëherë në BE është pranuar vetëm Kroacia. Me ndarjen e Kosovës nga Serbia u krijua një problematikë e re në rajon. Zgjerim? Askush nuk po e përdor më këtë fjalë. "Zgjerimi është një si pulë që i është prerë koka", tha një diplomat serb kundrejt plaftformës BuzzFeed. "Ajo rend ende, por në të vërtetë është duke ngrodhur."

Në një samit në Selanik në vitin 2003 BE u kishte premtuar të ashtuquajturave shtete të Ballkanit perëndimor anëtarësim në aleancën europiane të shteteve. Si cak kohor përmendej viti shumë i diskutueshëm 2014. 100 vjet pas atentatit serb ndaj trashëgimtarit të fronit austro-hungarez, i cili ndezi Luftën e Parë Botërore, rajoni pritej të paqësohej përfundimisht.

Blerja e votës dhe kërcëni mi i votuesve konsiderohen nga vëzhguesit ndërkombëtarë si disa prej manipulimeve më të vështira për t’u identifikuar dhe faktuar. Pavarësisht kësaj, vëzhguesit ndërkombëtarë të zgjedhjeve të 25 qershorit 2017 kanë pohuar se ka pasur blerje të votës dhe  kërcënim të votuesve në të gjithë vendin.

Gjatë këtyre ditëve të fundit paszgjedhore e kemi hedhur shpesh pyetjen për çështjen se a do të vijë ndonjëherë dita, edhe pse kishim menduar se tashmë ishin pjekur kohët dhe situatat e mbërritjes së saj, kur një parti a koalicion, pasi të humbë zgjedhjet, të gjejë përballë vetes opozitën normale, që të reflektojë për humbjen, t’u gjejë vendin autorëve kryesorë të kësaj humbjeje, të ringrihet me shpejtësi edhe të fillojë menjëherë fortësisht luftën me politikën qeverisëse, të dalë nëpër mitingje,të bëjë beteja me alternativat e saj për çdo implementim ekonomiko-kulturor, politik etj. etj.