Opinion

Pasi rrëzuan monarkinë me grusht shteti në korrik 1952, pushtetarët e rinj ushtarakë të Egjiptit riformuan identitetin e saj. Mbretëria e Egjiptit u bë Republika Arabe e Egjiptit, duke hedhur një hap tjetër drejt panarabizmit. Kjo përqafim i identitetit panarab pati efekte të kundërta në terma afatgjatë, që penguan përparimin e vendit, ndërsa ndikuan në mënyrë drastike në mënyrën se si egjiptianët e shohin veten, fqinjët e tyre dhe botën.

Unë jam egjiptian dhe kam disa pyetje që mund të krijojnë siklet.

Kur lexoj që disa mësues shkollash të mesme, disa fundërrina që nuk meritojnë të jetojnë mbi këtë tokë, flasin e flirtojnë, e pervertojnë me nxënëset e tyre, si të ishin prostituta, më ngjethet mishi dhe më ndizet gjaku. Si mundet të gjarpërojë në çdo pore të shoqërisë tonë krejt të sëmurë, një fëlliqësi e tillë e pandëshkuar?

Në historinë tonë të shkurtër (të bërë lëmsh nga një mungesë e plotë e respektit për të vërtetën dhe nga një polarizim i skajshëm politik që nuk lejon tregime dhe analiza realiste të ngjarjeve), në shkurt kujtojmë dy krime të bëra nga shqiptarët ndaj shqiptarëve, të interpretuara në mënyra krejt të ndryshme nga pole të kundërta ideologjike. 

Ndoshta ka ardhur koha të fillojmë të mësohemi me realitete të reja. Konferenca e Sigurisë e Mynihut, forumi kryesor për debatin mbi politikën ndërkombëtare të sigurisë, publikon një raport vjetor që diskutohet gjerësisht nga zyrtarë dhe ekspertë të vendeve të ndryshme. Titulli që mban këtë vit Raporti i Mynihut për Sigurinë është i habitshëm dhe deri diku alarmues. Ai i  referohet fenomenit të "pa - Perëndimit" - ose ndryshe një botë më pak "perëndimore".