Billboard

Sot kanë dëshmuar në Gjykatën e Lartë efektivët e policisë që kanë qenë prezent gjatë konfliktit mes fiseve Cali e Prenga për Lagunën e Patokut. Është fjala për ngjarjen që çoi deputetin e PS-së, Armando Prenga drejt përleshjes me armë dhe arrestimin e tij. Kuptohet deri sa të lirohej sërish e sot të jetë një deputet si gjithë të tjerët në Parlamentin shqiptar.

Është viti 2016 dhe me gjasë kanë mbetur vetëm dy persona që vijojnë të mbajnë fjalë nga tribunat që nga viti 1991: Sali Berisha dhe Gramoz Ruçi. Të gjithë të tjerët, që nisën rrugën politike 25 vite më parë, ose janë spostuar, ose janë tërhequr, ose kanë humbur rëndësinë që kanë patur. Kjo sidomos në Partinë Socialiste që ka kaluar disa trauma të brendshme, të etiketuara shpesh si reforma dhe zhvillim demokratik i brendshëm.

Ajo që vihet re në diskursin publik të opozitës ditët e fundit është heqja nga fjalori politik i emrit të Ilir Metës. Basha dhe të tijtë kanë stopuar çdo etiketim dhe sulm ndaj kryetarit të LSI-së duke e përqëndruar retorikën politike tek emri i kryeministrit si autorin kryesor të keqqeverisjes së vendit. Në njoftimet e përcjella nga zyra për shtyp e Partisë Demokratike, ku pasqyrohen deklaratat e kryetarit dhe folësve të tjerë të opozitës, kreu i kuvendit Ilir Meta nuk figuron në asnjë rrjesht dhe togfjalëshi Rama-Meta është zëvendësuar me sulmin frontal ndaj Edi Ramës.

Dje në emisionin e Rudina Xhungës u shfaq një intervistë me Guy Lawson, gazetar, i cili ka shkruar një libër për ngjarjen e Gërdecit të vitit 2008. Gazetari në fjalë bëri të ditur se ka gjetur informacione që implikonin në ngjarjet e Gërdecit, ku nga shpërthimi i një fabrike demontimi municionesh gjetën vdekjen 26 njerëz, ish-kryeministrin Sali Berisha, ministrin e dikurshëm të Mbrojtjes Fatmir Mediu, por edhe ish-zyrtarë të ambasadës amerikane, që sipas tij “mbyllën njërin sy”.

Duket se reforma në drejtësi ka dështuar në përmbushjen e objektivave që politika i vuri vetes përmes saj. Rruga e vetme që ka mbetur është kompromis, fshehur pas konsensusit dhe dialogut. Shenjat për këtë janë të qarta: debati për Byronë Kombëtare të Hetimit ka marrë tjetër drejtim. Nëse deri më dje, kryeministri dhe qeveritarët që i shkojnë nga pas, bënin autikun duke thënë se “kjo është reformë ekspertësh”, sot është Ilir Meta me Sali Berishën që po flasin.

Sot u përcoll në mediat kryesore një deklaratë e ministrit grek të Mbrojtjes, Dimitris Vitsas, sipas të cilit mbyllja e kufirit për refugjatët sirianë që ndodhen në Greqi, manifeston ndër të tjera edhe ksenofobi. Madje edhe nga to vende prej nga ku kanë vërshuar mijëra emigrantë. “Disa vende kanë qeveri që ngjan se veprojnë në mënyrë ksenofobike. Mes tyre, mjaft nga ato vende që dërguan disa dhjetra mijë emigrantë në Greqi para 25 vjetësh. Por tani këto vende nuk duan të pranojnë refugjatë sirianë nga Greqia.

Vendimi ka qenë unanim: këshilltarët e Bashkisë së Tiranës kanë miratuar vendosjen e një busti të Papa Françeskut. “Këshilli Bashkiak i Tiranës, mbledhja e të cilit ka nisur rreth orës 19:00 të mbrëmjes së sotme ka miratuar me unanimitet vendimin për vendosjen e një busti kushtuar Papa Françeskut në kryeqytet.

Lëvizja për Demokraci, nisma e zyrtarizuar dje në Asamblenë e Partisë Socialiste nga një grup përfaqësuesish të saj, përfshirë edhe deputetin Ben Blushi, ka publikuar platformën e vet. Dhe ajo që rezulton nga një lexim i shpejtë i pikave të platformës është se në finale, platforma është një autosugjerim për krijimin e një partie të re. Partia Socialiste e tanishme, ashtu siç është transformuar, e ka të pamundur të bëjë korigjimet që propozon Lëvizja për Demokraci.

Partia më e madhe politike në vend mbylli punimet e Asamblesë që në shumicë u ftua të mbronte idenë  e kryetarit, se pavarësisht shkeljeve statutore ai duhet të konkurojë vetëm përballë vetes, në shembullin e laburistëve. Propozimi suprizë për referendum pansocialist me opsion qëndrimin ose jo të Edi Ramës në krye të Partisë Socialiste, para se të hidhej në asamble kishte marrë bekimin e numrit 2 të partisë, Gramoz Ruçit.

Ilir Meta ka qëndruar gjithmonë në vijën e dytë të frontit, duke bërë në shumë raste edhe kritizerin e mazhorancës për nisma që  kanë ngjallur reagim publik apo dhe pakënaqësi politike në krahun kundërshtar. Luftën e mazhorancës e ka udhëhequr Edi Rama, herë me kokën para dhe herë me kokën mbrapa se çfarë humori ka aleati i tij. Gjithsesi në ndonjë rast vendosmëria e tij është zëvendësuar me zhgënjimin dhe tërheqje pa zhurmë nga vija e parë e frontit. LSI ka kohë që bën rolin e moderatorit, duke u atashuar me politikën “edhe kështu edhe ashtu”.