Alternative

Jeta si introvert nuk është e lehtë. Qëkur u diplomova, unë kam qenë e detyruar të punoj në zyra me plan të hapur. Është rraskapitëse. Imagjinoni të jeni të angazhuar në një detyrë që kërkon përqendrim të lartë, të tilla si ajo e të kërkuarit të një vëthi të humbur në mes të një fushe tenisi. Tani imagjinoni që një nga topat e tenisit të lëshohen automatikisht mbi ju. A nuk do të lodheni shpejt dhe do të jeni shumë më pak efikas në kërkimin tuaj? Kështu ndihem gjatë punës sime, kur shpërqendrimet e papritura dhe të përsëritura më vijnë pranë tryezës time.

David Quammen është autor i librit “Spillover. Evolucioni i pandemive”. I botuar 8 vjet më parë, ky libër përmend një koronavirus si një prej kërcënimeve më të mëdha për qeniet njerëzore. Bëhet fjalë për një koronavirus që ka bërë një kapërcim speciesh dhe që është përhapur nga një treg me lagështirë në Kinë. Pyetja që ngrihet menjëherë është si ia doli autori të parashikojë në mënyrë kaq të saktë atë që do të ndodhte disa vite më pas?

Ky është një fragment nga një intervistë e Noam Chomsky, zhvilluar në vitin 1988 me gazetarin dhe komentatorin e politikës, Bill Moyers, në të cilën Chomsky flet për krizën e demokracisë. Për kontrollin mbi masat, shmangien e tyre nga vendimmarrja e vërtetë duke eliminuar pjesëmarrjen reale.

Fotoja në fjalë paraqet kalimin e një Mig -17 sovjetik nën urën “Tetori” në qytetin e Novosibirsk më 4 qershor 1965. Kalimi është i vërtetë, por fotoja false.

Piloti pas kalimit ekstrem është Valentin Privalov që nis karrierën e aviacionit në Balltik ku edhe mësoi kalimet të vështira.

Bota tanimë duket se është ndarë thellësisht për mënyrën sesi duhet menaxhuar epidemia e tanishme. Nga njëra anë janë mjekët dhe politikëbërësit bashkë me ata që i mbijetojnë sëmundjes, nga ana tjetër pjesa më e madhe e njerëzve që nuk arrijnë të kuptojnë përsenë e të gjitha masave, dobinë e tyre dhe të perceptojnë në fund fare rëndësinë e protokolleve. Një valë e madhe mosbesimi duket se karakterizon një marrëdhënie që është qysh tani e vështirë dhe kjo mund të shihet edhe në Shqipëri.

Ambasada gjermane në Tiranë ka publikuar pamje dhe video nga ngjarjet e 30 viteve më parë kur qindra qytetarë shqiptarë u dyndën asokohe në dyert e ambasadës për t’u larguar nga vendi. Pamjet për këto ngjarje dhe dëshmitë janë qarkulluar shpesh, por ekspozita dixhitale e ideuar nga ambasada na jep një panoramë më të plotë për atmosferën e atyre ditëve.

Rusia kishte menduar që të celebronte 75-vjetorin e fitores mbi Fashizmin më 9 maj të këtij viti me përurimin e një katedraleje shumë të veçantë. Në perferinë e Moskës, në Kubinka ëstë ndërtuar një katedrale e zezë 95 m e lartë, pagëzuar në media edhe si katedralja kaki dhe përfaqëson një seri simbolesh. Diametri i kupolës është 19.45 m, bazamenti ka 8 dritare, ndërkohë që kupola është 22.43 m e lartë. Mediat ruse raportojnë se këto përmasa përputhen me të dhënat kohore të Instrumenti të Dorëzimit të Gjermanisë Naziste më 8 maj 1945 në orën fikse 10:43.

Mund të keni parë sesi në ditët dhe netët e para të karantinës në Tiranë, minjtë dilnin hapur në rrugë dhe nuk reagonin aq shpejt ndaj pranisë së njerëzve. Duket se kjo shfaqje agresiviteti është edhe më e dukshme në metropole të mëdha, ku minjtë ushqehen me mbetjet ushqimore të restoranteve. 
Qendra Amerikane për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve ka njoftuar së fundmi për një sjellje më agresive të minjve si pasojë e kërkimit të ushqimit.

Bimët janë qenie inteligjente me mençuri të thellë – duhet vetëm të dimë si t’i dëgjojmë. Dhe Monica Gagliano di ta bëjë këtë gjë. Ekologjia evolucionare ka bërë eksperimente të jashtëzakonshme që sugjerojnë se bimët kanë aftësi të mësojnë, të mbajnë mend, madje edhe  dhe të zgjedhin. Dhe jo vetëm kaq. Gagliano, një studiuese e nivelit të lartë në Universitetin e Sidneit në Australi, bisedon me bimët. Dhe ato i kthejnë përgjigje. Bimët i japin asaj udhëzime se si të jetojë dhe të punojë.

Shërbimet sekrete britanike kanë publikuar për herë të parë mesazhin e fundit radio të njësive të Vermahtit, ushtria e kombinuar gjithëarmëshe e Gjermanisë naziste.

Publikimi është autorizuar nga Qendra Qeveritare për Komunikimet me rastin e 75-vjetorit të fitores mbi nazizmin në Europë. 

Mesazhi i fundit është lëshuar nga një toger i quajtur Kunkel dhe i drejtohet si lamtumirë kolegëve të vet. Më 7 maj 1945, ora 7:35 të mëngjesit, Kunkel dërgoi këtë mesazh: