Niveli i diasporës si publik i artit lë shumë për të dëshiruar - thotë Vehbiu duke folur për një këngëtare "fotosh të tulta"

Edhe pse jashtë Ballkanit sot për sot jetojnë disa nga artistët më të mirë që ka nxjerrë ndonjëherë shqiptaria – në artet vizuale, në muzikë, në letërsi – niveli i diasporës si publik i artit shqip lë shumë për të dëshiruar; dhe nuk ka asnjë shans që të vijë gjë duke u përmirësuar, sa kohë që kjo e vetëquajtur “diasporë” nuk e sheh artin që konsumon, veçse si një lloj dopingu të çështjes kombëtare – shkruan Ardian Vehbiu në blogun e tij, I nxitur siç thotë sepse rastësisht “lexova të thuhej për një këngëtare, përndryshe të panjohur për mua, se “ka pasur sukses në diasporë”.

Çfarë duhet të bëjë një këngëtare, ose artisti në përgjithësi, për të pasur sukses në diasporë; dhe çfarë përfaqëson, në thelb, diaspora shqiptare si publik, në këtë moment – ngre pyetjen Vehbiu dhe ndër të tjera shkruan: “Çfarë intrigon, në këtë mes, është se, në skenat e diasporës, mesazhi i muzikës patriotike përcillet ndonjëherë në format vulgare të tallavës, turbofolkut, seksualitetit crudo dhe një atmosfere prej feste në katund, ku patriotizmi nuk shërben veçse si pretekst orgjiastik. Ajo këngëtarja, për të cilën lexova se “pëlqehet në diasporë”, më ka tërhequr vëmendjen jo për muzikën e saj, të cilën siç e thashë nuk e njoh; po për disa foto të saj të tulta, që janë qarkulluar me zell në mediat; dhe në të cilat ajo kurrsesi nuk i ngjan imazhit që kemi, bie fjala, për Nënën Shqipëri ose Shote Galicën…” a.n.

I plotë:

http://xhaxhai.ëordpress.com/2013/03/18/de-gustibus/