Blloku Shkenca

Mund të konsiderohet komunikimi në distancën më të madhe ndonjëherë. Toka mori një sinjal lazer 140 milionë milje (225 308 160 km) larg, gjë që mund të ketë implikime të mëdha për të ardhmen e udhëtimit në hapësirë.

Origjina e sinjalit të lëshuar nuk ka asgjë jashtëtokësore. Ai është lëshuar nga anija kozmike Psyche e NASA-s, e cila aktualisht ndodhet në një distancë 1.5 herë më ajo mes Tokës dhe Diellit.

Më shumë se dhjetë vjet punë e bërë nga mbi 100 studiues është finalizuar me atlasin e parë të detajuar të Hënës. I hartuar nga Akademia Kineze e Shkencave, atlasi është një hartë gjeologjike me rezolucion të lartë të Hënës, në shkallën 1:2 500 000.

Ai përfaqëson një hap të rëndësishëm përpara për eksplorimin dhe kërkimin e hapësirës, ​​sepse tregon detaje të reja të sipërfaqes hënore.

Në vitin 2022, studiuesit e Universitetit Queen Mary të Londrës vunë re te bletët një sjellje të pazakontë: ato angazhoheshin në një aktivitet që mund të përshkruhej vetëm si lojë. Disa topa të vegjël prej druri, insektet i shtynin dhe i rrotullonin. Sjellja nuk kishte asnjë lidhje të dukshme me çiftëzimin ose mbijetesën, dhe as nuk u nxit nga shkencëtarët. Ishte, me sa duket, vetëm për argëtim.

Tardigradët, kafshëzat e vogla me tetë këmbë, që njihen ndryshe edhe si arinj uji, kanë aftësi të jashtëzakonshme mbijetese në kushte ekstreme.

Kjo vjen për shkak të aftësisë së tyre për ta kthyer në xhel pjesën e brendshme të trupit. Por mekanizmi pas këtij reagimi që garanton ruajtjen metabolike nuk është bërë ende i qartë.

Për dekada të tëra, zvarranikët janë cilësuar si krijesa primitive dhe të ftohta. Por shkencëtarët kanë dalë së fundmi në një përfundim që thotë të kundërtën. Studimet e thelluara kanë treguar se zvarranikët përjetojnë një gamë të gjerë emocionesh dhe se ata janë kafshë sociale shumë komplekse.

Një satelit i NASA-s, i hedhur në orbitën e Hënës, u shkëmbye me një tjetër satelit të lëshuar nga Instituti Korean i Kërkimeve Ajrore.

LRO i NASA-s (Lunar Reconnaissance Orbiter) ka qarkulluar prej 15 vitesh në orbitën e Hënës për ta studiuar atë.

Dy anijet kozmike, duke udhëtuar në orbita pothuajse paralele, kaluan pranë njëri-tjetrit në drejtime të kundërta midis 5 dhe 6 marsit 2024.

Ndryshimet klimatike po shkaktojnë shkrirjen e një sasie aq të madhe të akullit polar saqë po ngadalëson rrotullimin e Tokës dhe – kjo do të ndryshojë mënyrën se si matim kohën në të ardhmen. Ky është përfundimi Duncan Agnew, gjeofizikan dhe profesor në Universitetin e Kalifornisë, San Diego, arriti duke analizuar të dhënat nga imazhet satelitore.

Evolucioni është koncept mjaft i çuditshëm. Paraardhësit tanë të miliona viteve më parë nuk dukeshin si njerëzit e sotëm dhe kush e di se si do të duken pasardhësit tanë miliona vjet më pas. Megjithatë, nëse nisim e u besojmë disa memeve të kohëve të fundit, pasardhësit tanë mund të duken paksa si gaforre.

Shakaja – se gjithçka do të duket si gaforre – vjen nga një e vërtetë aktuale. Forma e gaforres ka evoluar aq shumë saqë shkencëtarëve iu desh të gjenin një term të veçantë për të: karcinizimi.

Sipas një teorie të diskutueshme, jeta filloi kur ARN-ja nisi të riprodhohej spontanisht. Tani studiuesit pretendojnë se e kanë përsëritur një pjesë të këtij procesi në një laborator.

Në intervista me Washington Post, shkencëtarët thonë se kanë krijuar një molekulë ARN-je që ka bërë kopje të llojeve të tjera të ARN-së, e cila i afron ekspertët e saj gjithnjë e më shumë për të krijuar kushte për jetën e hershme të Tokës në një laborator.

Është thuajse e pabesueshme sesi diskutimi për klimën dhe ndikimin e njeriut ka rrëshkitur në një histeri gati që po ndan edhe shkencëtarët.