Blloku Shkenca

Roveri Pragyan, pjesë e misionit hënor indian, Chandrayaan-3, ka zbuluar squfur pranë polit jugor të satelitit të Tokës.

"Instrumenti i spektroskopit me lazer (LIBS) në bordin e Rover konfirmon pa mëdyshje praninë e squfurit në sipërfaqen hënore pranë polit jugor, përmes matjeve të para në vend", thuhet në një njoftim të Organizatës Indiane të Kërkimeve Hapësinore (ISRO).

Abraham Loeb, profesor i astrofizikës në Universitetin e Harvardit i shpjegon me mundësinë e ekzistencës së një teknologjie jo-njerëzore disa vëzhgime astronomike konfuze, për të cilat shkenca nuk ka ende një përgjigje të qartë. Loeb është autori i “Interstellar: The Search for Extraterrestrial Life and Our Future Beyond Earth”.

Një studim i ri për shpërndarjen e neuroneve është një hap përpara në njohjen e organizimit të trurit të gjitarëve. Studiuesit e Forschungszentrum Jülich dhe Universitetit të Këlnit (Gjermani) kanë zbuluar se si dendësia e neuroneve shpërndahet nëpër dhe brenda zonave kortikale në trurin e gjitarëve. Ata kanë zbuluar një parim themelor organizativ të citoarkitekturës kortikale: shpërndarjen e densitetit të neuroneve, një rregullim që luan rol vendimtar në formësimin e strukturës dhe funksionit të trurit.

HD 45166 është emri i një ylli që vëzhgohet prej 100 vjetësh, por që vetëm tani po merr rëndësi të veçantë për studimet astronomike. HD 45166 është një yll ‘i gjallë”, drejt vdekjes, e cila do ta çojë atë drejt statusit të një Magnetari.  Ai ndodhet 3000 vjet dritë larg në yjësinë e Monoceros.   

Një epokë e papritur akullnajash i dëboi banorët e hershëm të Europës për 200 000 vjet, por ata u përshtatën dhe u kthyen, tregon një studim i ri.

Analizat që i janë bërë sedimentit në shtratin e oqeanit tregojnë një rënie të papritur të temperaturave me 5 gradë. Banorët e dikurshëm të Europës nuk u mbijetuan dot kushteve të reja dhe u detyruan të largoheshin.

Studimet e deritanishme kanë treguar se Europa ka qenë e populluar në mënyrë të vazhdueshme për 1.5 milionë vitet e fundit.

Shpërthimi vullkanik që shkatërroi Santorinin rreth vitit 1600 pes. nuk ka qenë aq i fuqishëm sa është menduar deri tani. Një analizë e detajuar, duke përdorur teknikat më të fundit gjeofizike dhe gjeologjike, është botuar në Nature Communications. Ajo hedh poshtë përllogaritjet e mëparshme që sugjeronin se shpërthimi përfshinte një magmë gjigande prej 86 kilometrash kub. Studiuesit thonë se në të vërtetë, ajo ishte rreth 26-41 kilometra kub.

Një gjitar i 40 milionë vjetëve më parë në Peru mendohet të jetë kafsha me masën më të madhe trupore që ka jetuar ndonjëherë në Tokë. Perucetus Colossus, cetace e gjatë 25 metër, peshonte rreth 340 tonë.

Një krimb i 46 000 viteve më parë është rikthyer në jetë nga shkencëtarët. Gjallesa i përket kohës së mamuthëve dhe ka mbijetuar 40 metër nën sipërfaqen e ngrirë të Siberisë.

Mbijetesa e kësaj specieje është bërë e mundur falë një gjendjeje që njihet si kriptobiosis.

Organizmat që hyjnë në këtë gjendje mund t’i rezistojnë mungesës totale të ujit apo oksigjenit si edhe temperaturave të ulëta apo mjediseve me përqëndrim të lartë kripe.

Ato mbeten në një gjendje mes jetës dhe vdekjes. Gjatë kësaj gjendjeje, ritmi i tyre metabolik ulet në nivele pothuajse zero.

Mbetjet e gjetura në një varrezë 6700-vjeçare në Francë u kanë dhënë mundësi shkencëtarëve franko-gjermanë të rindërtojnë pemën familjare të banorëve të Gurgy Les Noisats, në jug të Parisit.

Rindërtimi i gjenomit shkon deri në shtatë breza dhe rezultatet u publikuan në “Nature”, revista kryesore shkencore në botë.

ADN-ja e këtij grupi njerëzish që jetuan gati shtatë mijëvjeçarë më parë hap një dritare unike për të kuptuar familjen, shoqërinë dhe kulturën gjatë një epoke sa të rëndësishme, aq edhe të panjohur.