Bota agresive e Trump, shkrimtari Oz: Mëngjesin që ai fitoi, i shkruajta Merkelit

Amos Oz, shkrimtari izraelit, i ka dhënë një intervistë revistës gjermane “Spiegel”, e cila ka luajtur me një titull që ka të bëjë me presidentin amerikan Donald Trump. Një përpjekje thuajse e përditshme për të delegjitimuar dhe diskredituar administratën e re amerikane, e cila duhet thënë se në strukturimin e stafeve të saj nuk ka bërë ndonjë gabim. Në çdo rast, Oz flet për situatën në Lindjen e Mesme, për Palestinë, Izraelin, konfliktin.

“Mendoj se Trump nuk ka as idenë më të vogël se çfarë do në Lindjen e Mesme. Ndoshta i duhet më shumë kohë që të mendojsë se çfarë do. Ndoshta do të marrë ndonjë këshillë nga dikush tjetër. Por sigurisht ai nuk tha: “I dashhur z. Netanuahu, nëse e do Ëest Bank, Amerika do ta përmbushë kërkesën”, thotë Oz në komentet e tij.

Dëshpërimi për zgjedhjen që që Amerika bëri në vitin 2016, ka krijuar pasiguri kaq të mëdha, saqë vetë Oz, një shkrimtar hebre, thotë se mëngjesin që u çua dhe mori vesh se Trump kishte fituar, u ul e I shkroi një letër Angela Merkel, kancelares gjermane duke i shprehur konsideratën se për të ajo ishte liderja e botës së lirë.

“I thashë se ajo – të paktën për mua – është tani liderja e botës së lirë. Më shumë se 70 vjet pas Hitlerit, një kancelare gjermane, një grua, është lidere e botës së lirë. Ndaj mos më flisni mua për gjëra të pakthyeshme”, shprehet Oz, që cilëson se në jetën e tij ka parë shumë gjëra të përmbysen sa të besojë akoma në pandryshueshmërinë e tyre.

Ndryshimi është kaq dinamik në botën e sotme, ose perceptohet i tillë saqë duket se paradigmat e botës së vjetër po rrëzohen, po zëvendësohen. Shkrimtari vlerëson se stabiliteti që njohu bota për më shumë se gjysmë shekulli është një dhuratë e dyshes Stalin – Hitler, një dhuratë që siç thotë ai, ata nuk e kishin parashikuar, e së cilës i ka ardhur skandenca. I pyetur mbi zgjidhjen e konfliktit palestinezo – izraelit përmes modelit të dy – shteteve, ai deklaron se ky model është ndoshta i vetmi.

“Nuk besoj në shtetet dykombësh. Ka shembuj shumë bindës për këtë, tëë shteteve shumëkombëshe që kanë përparuar: Zvicra, Zvicra dhe prapë Zvicra. Gjetkë si në Qipro, Jugosllavi, Bashkimin Sovjetik përfundoi në një banjo të tmerrshme gjaku. Palestinezët nuk po ikin gjëkundi – ata nuk kanë se ku të shkojnë. Hebrejtë nuk po ikin – ata nuk kanë se ku të shkojnë. Por ne nuk bëhemi dot një familje e lumtur sepse nuk jemi. Kështu që duhet ta ndajmë shtëpinë në dy apartamente më të vogla dhe të mësojmë të themi në holl “Mirëmëngjes” çdo ditë”, shprehet Oz.