Blloku Billboard

Kryetari i opozitës parlamentare, z.Lulëzim Basha, ka artikuluar këto dy ditë akuzën më të rëndë politike që është bërë ndoshta në dy dekada. Sipas tij inkriminimi i ekonomisë dhe qeverisjes ka arritur deri në atë pikë saqë edhe projektbuxheti është në funksion të pastrimit të parave të drogës. Duke marrë të mirëqenë të dhënat se sasia e parave të drogës që hamendësohet që xhiron në një vit në Shqipëri, është më e madhe se vetë paraja e buxhetit vjetor, atëherë është e qartë se akuza  është edhe më e rëndë.

Ndoshta shumëkujt ju bë qejfi ditët e fundit kur kryeministri Edi Rama, përsëriti disa herë rresht se sipas tij “edhe shqiptarin më pa shkollë nuk e bën dot për budalla”. Rama tha madje se këtë ua përsërit edhe të huajve, që ndoshta kanë paragjykimet e tyre, apo edhe konstatimet për integritetin e materies gri të popullsisë shqiptare.

Një intervistë e ish-ministrit të Brendshëm, Sajmir Tahiri në emisionin Top Story nuk zbuloi asgjë më shumë nga çështja e shumëpërfolur e deputetit socialist dhe lidhjeve të dyshuara me grupin e Habilajve. 

Kurioziteti nuk lidhej me të vërtetat e Sajmirit, i cili natyrisht është më i lehtësuar pas vetos së parlamenit për të mos e arrestuar, por me titullin e lajmëruar të emisionit "Në shtëpinë e Saimirit". 

Çështja e Sajmir Tahirit i merr me vete të gjitha sëmundjet e shoqërisë shqiptare. Ajo na rrëfen historinë e suksesit të kanabisit, të kthimit të tij në ekonomi kombëtare. Na rrëfen penetrimin e krimit në nivele të larta, për veprime apo mosveprime të policisë, na thotë shumë për dështimin e policisë, e cila edhe nëse nuk është e implikuar në këtë aferë, ka dështuar me faktin se në 4 vjet nuk ka pikasur grupin e Habilajt. Kjo rezulton të paktën nga përgjimet e dorëzuara nga pala italiane.

Përfaqësuesit e Partisë Socialiste në Këshillin e Mandateve votuan kundër heqjes së imunitetit për deputetin Sajmir Tahiri që do t’i hapte rrugën arrestimit të tij. Në vend të kësaj është dhënë dakordësia për hetimin dhe kontrollin e banesës. Në këtë situatë që po i del nga kontrolli politikës, përkatësisht PS-së, ka pak rëndësi aspekti juridik i çështjes. Tahiri vetë pranoi përgjegjësinë morale dhe politike duke dalë dhe pranuar si fakt përgjimin dhe duke u vënë në dispozicion të transparencës.

Ilir Meta është shembulli më i keq për ta sjellë si ilustrim të një politikani në raport me drejtësinë. E megjithatë duhet thënë se në vitin 2011 kur ai u u implikua në videoregjistrimin e Dritan Priftit, Meta iu nënshtrua procesit gjyqësor. 
Sigurisht që krahasimi me situatën e tanishme me Sajmir Tahirin, nuk ngjan shumë teknikisht, por pesha e të dyja ngjarjeve është e njëjtë. 

Ish-ministri i Brendshëm Sajmir Tahiri është shfaqur sot në emisionin “Opinion” për të bërë mbrojtjen e tij para asaj që mund të quhet pretenca e opinionit publik dhe akuzave që janë qarkulluar rreth tij së fundmi. Teksa ka hedhur postë të gjitha akuzat me karakter penal si njohja me Habilajt, bashkëpunimi apo mbrojtja e tyre, çështjen e makinës, Tahiri ka artikuluar mesazhe politike që jo rrallë i kanë shpëtuar përmes luhatjeve të mëdha si person dhe si njeri.

Sajmir Tahiri është vënë në rrethin e kuq të akuzave. Politike, mediatike, por edhe të akuzës që buron nga heshtja me të cilën e rrethuan sot bashkëpunëtorët e vet. Si një njeri pa stof politik, z. Tahiri zgjodhi moralizimin për t’u përballur me përgjimet e disa personave të ndaluar në Itali për trafik droge, të cilin e njohu si çështje që rëndon mbi përgjegjësinë e tij publike.

"Çdo shqiptar që nuk ndikohet nga arsyetimet e PD-së e kupton se ne po bëjmë shtet. Ne do vazhdojmë në këtë drejtim për t’ia arritur këtij qëllimi të madh për të bërë shtetin modern shqiptar".

Ky është një paragraf i marrë nga një fjalim i kryeministrit të Shqipërisë Edi Rama, i cili tani ka kaluar në fazën e vetëkorrigjimit, pra të anatemimit të modelit që u ndërtua në 4 vitet e mandatit të parë, me argumentin e keqqeverisjes që imponoi LSI. Pyetjet që shtrohen janë nëse kryeministri Rama ka patur mundësinë të demostrojë vullnetin për të bërë shtetin që premton këtu e 4 vjet. 

Pak ditë më parë në televizonet kombëtare u shfaq një lajm me rëndësi po të tillë, pra kombëtare. Erjon Veliaj, kryetar i Bashkisë së Tiranës mori një çmim për transparencë në shërbimin ndaj qytetarëve. Autorë të çmimit, një shoqatë, InfoCip, e cila kishte kryer një të ashtuquajtur studim dhe sponsorizohej edhe nga ambasada suedeze. “Studimi” merrte në vëzhgim ndër të tjera edhe përditësimin e faqes online të bashkisë duke konsideruar këtë si shenjë transparence, ndonëse aty mund të shihet edhe një politikë marketingu. Nuk është e rëndësishme që të sjellim këtu fjalën e rastit të z.