Blloku Billboard

Edi Rama e pati të thjeshtë kësaj radhe për të rrëzuar nga themelet godinën e Teatrit Kombëtar. Pak ditë proteste, një testim me daljet e ministres së Kulturës dhe kryetarit të Bashkisë, dhe kryeministri doli para artistëve për t’u thënë troç: aty ku sot është teatri do bëhet ça dua unë.

Lulzim Basha ndodhet sërish në një pozitë shumë të favorshme politike që po krijohet paradoksalisht nga kundërshtarët e tij. Paraprakisht duhet të themi se Basha është njeriu që nuk frymëzon, që nuk bind, i papërshtatshëm për opozitarin shqiptar dhe më e keqja, ai nuk ka ditur që dobësitë e tij si politikan i akulturuar me mendësinë shqiptare t’i konvertojë në forcë dhe avantazh. 

I vetmi që nuk ka reaguar për kontratat e lobimit të Partisë Demokratike në SHBA dhe lidhjeve të dyshuara me rusët është Sali Berisha, heshtja e të cilit lë të ekspozuar Lulzim Bashën përballë sulmeve që po i adresohen nga disa anë. Është naive të besohet se një ofensivë e tillë politike ndaj kryetarit të Partisë Demokratike mund të linte indiferent Sali Berishën, për më tepër për një temë si proamerikanizmi dhe antiPutinizmi. 

Tanimë duket se është politikë dhe jo sjellje spontane. Edhe pse mund të mendojmë se është dikush tjetër që adminsitron faqen e Facebook të kryeministrit, politika që buron prej saj ka miratimin e Edi Ramës. 

Kryeministri shqiptar po kërkon me këmbëngulje lajme importi për të pikturuar Shqipërinë që na Duhet të cilën mandej do ta konvertojmë në Shqipërinë që Duam. 

Përveç lajmeve në media të huaja për bukuritë e maleve dhe plazheve shqiptare sot kemi një lajm për Shqipërinë e luftës kundër krimit që na e raporton Eureporter. 

Sali Berisha ka qenë dje viktimë e gabimit të tij kur nisi një ndërhyrje telefonike në një emision televiziv, që e përfundoi në një miniseancë plenare me sharje dhe akuza recipoke me gazetarin Artan Hoxha. 

Duhet të themi menjëherë se debati apo sherri në studio nuk mund të konsiderohet seriozisht për shkak të gjaknxehtësisë së madhe të të dy personave, por edhe akuzave spontane që mbeten retorike sa kohë nuk trajtohen në nivel penal. 

Dje Prokuroria e Përgjithshme doli me një deklarim zyrtar rreth pyetjeve që i janë adresuar për çështjen e ndalimit të hyrjës së Adriatik Llallës në ShBA. 

Thuhet në njoftim: 

Prokuroria e Përgjithshme e Republikës së Shqipërisë i jep përparësi integritetit moral dhe profesional të zyrtarëve.

Populli shqiptar pret dhe meriton që zyrtarët të punojnë me ndershmëri dhe integritet në të mirë të interesit publik.

Ka një shtim të fjalorit të personalizuar kundër kryeministrit shqiptar. Thuajse nga të gjitha drejtimet opozitare, term për kuptimin e të cilit duhet të biem dakord të gjithë: opozitarë quhen jo ata që përfaqësojnë një alternativë, por ata që kanë hesape apo pakënaqësi me pushtetin dhe angazhohen për këtë qëllim. 
Përpjekja për demonizimin, stigmatizimin, karikaturizimin e Edi Ramës, ka marrë me vete edhe njerëz si Ylli Manjani, që vetëm ushtar apo të pagdhendur nuk mund ta quash. 

Përballja qeveri – artistë ka edhe një dimension komunikimi përveç përmbajtjes dhe argumentit. Nga njëra anë një grup njerëzish të irrituar dhe të kapur në befasi me projektligjin e ri për artin përfshirë edhe dëshirën për të rrafshuar godinën e teatrit kombëtar, nga ana tjetër një ministre, ministri dhe kryeministri.

Tani që Shqipëria dhe Greqia po ecin drejt një “fushe me lule”, gjembi që do të mbetet mesa duket është çështja e çamëve.  Teksa problemet që  lidhen me  kufirin detar, ligjin e luftës, varrezat e ushtarëve grekë, tekstet shkollore apo lehtësitë konsullore kanë marrë rrugën e zgjidhjes, çështja e çamëve mbetet dritëhija e fundit e një raporti historik të dy popujve që ruan ende shumë të panjohura, po të marrim parasysh edhe një ndjenjë përkatësie që po “zgjohet” tek të ashtuquajturit arvanitas.

Ka një reagim emocional por edhe të llogaritur nga akrobatë të njohur të protagonizmit mediatik shqiptar, pas deklaratave të presidentit grek, Prokopis Pavlopoulos për çështjen çame. Siç raportoi së pari ResPublica, Pavlopoulos I bëri këto deklarata në një vizitë pranë shtabit të ushtrisë greke në Larisa ku u shpreh se çështja çame nuk ekziston dhe se çamët bashkëpunuan me nazistët.

Te ky qëndrim konstant i Greqisë mund të dallojmë disa gjëra.