Opinion

Nuk është fjala për djegien e Shqipërisë; as për bandat e jugut, për zvarritje trupash në sheshe qytetesh, për tanke që gërryenin tokën e këtij vendi, për arratisje shqiptarësh… Nëse e ke vizatuar atë vit në memorie dhe ke bërë pjesë të saj gjithçka që i dha fytyrën e djallit atij viti të mallkuar, pra, nëse ke memorizuar edhe shkoqjen e PD, do të kuptosh lehtësisht se e tillë, një pirg rëre, rrënjëshkulur, kjo parti është kalcifikuar në relievin e të gjitha tablove politike të pas ’97. Prandaj edhe në tablonë politike të vitit 2013, të vitit 2015.

I parë në tërësi, referendumi i sotëm grek m’u duk një farsë “demokratike”. Votuesve iu dha një javë t’i përgjigjeshin një pyetje që ata nuk e kuptuan (unë për vete thjesht e hamendësova kuptimin e pyetjes). Pyetja ishte rreth disa dokumentave të BE-së që votuesit nuk mund tí gjenin lehtësisht (unë e gjeta një kopje të dokumentave vetëm të enjten, por s’isha i sigurtë për autenticitetin e tyre).

Gjeopolitika mund të jetë më e rëndësishme se teoritë ekonomike. Shikoni Greqinë. Në logjikë thjesht ekonomike, Greqia nuk duhet të ishte pranuar kurrë në BE më 1981 dhe mund të ishte përjashtuar nga Eurozona shumë muaj më parë.
Por ajo që shumë politikëbërës europianë dinë – edhe pse pak e artikulojnë – është se Europa do të jetë më shumë e brishtë përballë agresionit rus nëse lidhjet e saj me Greqinë dobësohen. Greqia është e vetmja pjesë e Ballkanit me disa dalje në Mesdhe, e kështu është një portë e rëndësishme për të dalë e hyrë në Perëndim.

Që kur kryeministri grek Aleksis Tsipras shpalli mbajtjen e një referendumi dhe i kërkoi popullit të tij ta mbështesë me një “JO” të fortë për të vazhduar bidedimet me Trojkën ( FMN-në, Bankën Qëndrore Europiane dhe Komisionin Europian), kjo ngjarje po shihet me interes të madh edhe në Shqipëri.

Asnjë shqiptar, në çdo nivel qoftë, nuk ka shprehur asnjë gërmë gëzimi apo cinizmi për dramën që po trishton Greqinë dhe ndoshta si pasojë të gjithë Ballkanin. Dhe kjo është një arsye krenarie për pozitivizmin e popullit tim. Të dy popujt tanë kanë qenë për shumë vite të lidhur dhe të zgjidhur njëkohësisht.

Të lidhur në nivelin njerëzor, ku mund të rreshtohen mijëra episode bashkëjetese, miqësie dhe harmonie dhe në nivelin politik, ku arroganca e më të madhit ka qenë tipari dominues dhe shpeshherë përcaktues.

Greqia nuk mundet t’i paguajë borxhet e saj...kurrë. Nuk munden as disa prej vendeve anëtare të BE-së. Kjo është arsyeja pse elita e Europës nuk ka dëshirë që ta vendosë Greqinë në kushtet e deklarimit të mospagimit. Nëse Greqia lejohet që të abrogojë borxhet e veta, pse atëherë çdokush prej vendeve anëtare të BE-së që kanë borxhe duhet të paguajnë? Pasojat financiare të një mospagimi masiv të borxheve nga shumica prej anëtarëve të BE-së, është e vështirë të parashikohet, por ai nto nuk kanë për të qenë të pëlqyeshme.

200 pedagoge te universiteteve publike, mbështetur nga mijëra qytetare, bëhen gati të paraqesin brenda disa orësh, në Kuvendin e Shqipërise, në emër të një opinioni shumë të gjerë pedagogësh dhe studentor, Memorandumin kundër Projektligjit mbi Arsimin e Lartë.
Projektligji është produkt i :
- oligarkut privat që ka shkatërruar arsimin e lartë duke e shndërruar në fabrikë prodhimi letrash pa vlerë që quhen diploma,
- bashkuar me një pjesë të errët të burokracisë universitare,

Ashtu siç ishte parashikuar opozita doli qartazi humbëse e zgjedhjeve të 21 qershorit. Gjatë të gjithë fushatës u vu re një mungesë konsistence dhe amatorizmi elektoral, pasi opozita nuk ofroi as edhe një alternativë konkrete për administrimin e bashkive të vendit. Të gjitha analizat e bëra përpara ditës së votimit u morën më shumë se si do të reagojë lidershipi i PD pas humbjes të sigurt që e priste, dhe ajo çfarë po ndodh tani nuk përbën asnjë surprizë, pasi opozita e shkërmoqur hyri në zgjedhje dhe më e shkërmoqur doli nga zgjedhjet.

Të martën, Greqia u bë vendi i parë europian që nuk ka paguar një këst kredie të FMN-së në afatin e caktuar. Për dy arsye – sepse s’kishte para për ta paguar dhe sepse s’ishte dakord me kushtet e FMN-së për një kredi të re të butë.

Më në veri të Greqisë, Shqipëria është një shtet që dy herë në çerek shekullin e fundit nuk ka qenë dakord me kushtet e FMN-së në lidhje me kreditë e buta të ofruara nga ky institucion – një herë në vitin 1996 dhe herën tjetër në vitin 2009.

Ka një vibrim në radhët e së majtës shkodrane pas zgjedhjeve lokale dhe kjo lidhet më së shumti, me sa duket, me një si sëkëlldi prej votës që e mbajti Shkodrën të ndarë nga një trend kombëtar. Kjo është një vuajtje e panevojshme, në fakt. Në këtë botë nuk është vetëm Shkodra që manifeston në vijimësi besnikërinë ndaj një partie politike. Paradigma, në daçi stigma, e bastionit të një partie është e njohur kudo. Dhe e shpjegueshme.