Billboard

Parlamenti i Shqipërisë ka celebruar sot me lule dhe fjalë të përmalluara largimin nga skena politike të Gramoz Ruçit. Një politikan ndër më të vjetrit e politikës, që diti të paktën të izolojë mëkatet e trashëgimisë së vet duke qëndruar formalisht jashtë ekzekutivit. Pozicioni i kryetarit të Parlamentit, iu dha z. Ruçi nga z. Rama si dhuratë e denjë pensionimi, çka edhe na kujton se klasa e tanishme politike është e vendosur ta mbrojë investimin e vet, edhe pse në vazhdimësi bën thirrje dhe premton reforma revolucionarizuese.

Sali Berisha ka minuar demokracinë në Shqipëri. Kjo akuzë e hedhur dhe rihedhur pafundësisht në këto 30 vjet aktualizohet së fundmi nga një damkë amerikane mbi ish-kryeministrin e shpallur non grata. Sesi e qysh ky individ ka minuar demokracinë, ne këtë vështirë se do ta marrim vesh ndonjëherë, ndonëse ai ka vepruar kundër demokratizimit po aq sa çdo shqiptar që ka mentalitet antidemokratik, që është cinik me arritjet e tjetrit, që refuzon të falë. Kuptohet e shumëzuar kjo me pushtetin që z. Berisha ka patur bëhet e qartë masa e dëmit teorik.

Opozita ka vënë një objektiv shumë ambicioz: të tejkalojë veten. Ajo po deklaron se zgjedhjet janë blerë dhe se ajo do të përpiqet ta faktojë këtë. Mandej do të kërkojë rivlerësim mandatesh. Me këtë tezë PD-ja synon të justifikojë qenien në krye të z. Lulzim Basha dhe mandej të thotë se nuk humbi. Madje u cenua demokracia.

Siç mund të pritej, fitorja e socialistëve në zgjedhje ka procokuar orgazmën e zakonshme të shumëkujt që status quonë e ka garanci personale. Në media po dalin gjithfarë njerëzish që i thurin lavde Edi Ramës, babaxhanit të kësaj gjendjeje në vend, të këtij amoku që po bëhet i padurueshëm. 

Le të mendojmë për një çast se çfarë gjërash serioze bëri opozita në 8 vjet. Sido që ta kapësh, janë vetëm tre episode që i shërbejnë interesit publik: dekriminalizimi si nismë ligjore megjithë problemet e veta, djegia e mandateve si akt moralisht dhe politikisht i paqortueshëm qoftë edhe duke parë koston për vetë opozitën dhe evidentimi i fitimeve të biznesmenit Carlo Bollino me firma IT.

Nuk ka ditë që në mediat pranë qeverisë aktuale të Shqipërisë të mos merret në shqyrtim Albin Kurti dhe lëvizjet e tij politike. Shqetësim kryesor përbën përfshirja në fushatë e Vetëvendosjes, për të cilën pushteti i Tiranës nuk ka se çfarë të thotë. E ka dënuar  me heshtjen që shurdhon duke lënë ustallarët e cyleve* mediatike që të lëshohen e të qëmtojnë problemin Vetëvendosje në Shqipëri. 

Çështja “Becchetti “ po hyn në një hulli cinike me keqtrajtimin publik që të bën të dyshosh se në kazanin e parasë dhe intersave janë zhytur të gjithë. 

Së pari, kryeministri i vendit, është fshehur. Nuk po flet. Ai është parë sot duke bërë kllounin në Përmet me motorin e nje turisti. Nuk ka folur personi, fjalët e të cilit u përdorën si argument në vendimin që dënoi Shqipërinë me 110 milionë euro. 

Në Serbi është zhvilluar një diskutim interesant që sjell në vëmendje sesi emergjencat publike, ashtu siç përkufizohen ato nga autoritetet publike priret të mësyjë liritë e individit. Në një diskutim për Tv Prva në Serbi, virologu Milank Sekler, ka bërë këtë koment rreth situatës së krijuar me kundërshtimin relative ndaj vaksinimit për të cilin është propozuar të jetë I detyrueshëm:

Kryeministri Edi Rama ka qenë sot në një takim elektoral në Kombinat në Tiranë, ku ndër të tjera ka thënë:

Luan Rama dje dhe Edmond Haxhinasto sot kanë rrëfyer se kanë qenë kundër djegies së mandateve në Parlament. Duke dalë kështu kundër një vendimi të marrë nga LSI-ja disa kohë më parë, kur së bashku me PD-në lanë Parlamentin për të kontestuar atë që e quajtën fasadë në Kuvendin e Shqipërisë.

Tani, njeriun apo edhe një grup njerëzish i përndjek për një kohë gabimi që bëjnë, por nuk ka përndjekje më të madhe sesa ai që vjen nga budallallëku dhe shumimi agresiv i cinikëve.