Fituan Serbia dhe Kosova, humbi(rolin e tundësit të derës) Tirana

Në Tiranë janë trishtuar për një dakordësim mes Kosovës dhe Serbisë për letërnjoftimet. Presidenti serb Vuçiç bëri çmos ta paraqiste aktin si një lloj sadakaje që Beogradi po i bënte Prishtinës, pa shpjeguar se pse desh gjoja shpërtheu konfliktin për të njëjtën gjë 1 muaj më parë. 

Në Tiranë po thonë se kjo gjë që u bë tani ishte në një marrëveshje të 2011-ës. Nëse është kështu, atëherë edhe për detyrimin e Serbisë që ta zbatojë atë pikë u qenka dashur punë. 

Albin Kurti e quajti marrëveshje për kalim pa pengesa, diçka që ka vlerën e vet praktike. As e ngriti në qiell marrëveshjen e as ndezi fishekzjarrët. Në fjalën e tij sot në Asamblenë e Vetëvendosjes, kjo pikë zuri fare pak vend. Ndaj oponenca e atyre që jetojnë në Tiranë por që për herë të parë në kaq vjet po shohin se qenka dikush në Prishtinë që nuk i begenis duhet të gjejë material tjetër. 

Në fakt marrëveshja e arritur ka peshën e vet më të madhe për relacionet me Tiranën, që sot kuptoi se nuk është partner i domosdoshëm, se sado të luajë politikën e skuthit që ka ditur të bëjë përherë, në finale nuk i ndal dot proceset. Z. Vuçiç e menaxhoi me stres në publik firmosjen e marrëveshjes, kështu që ai e ka të vështirë të luajë paqësorin me Kurtin në nismën Open Ballkan. Por ai e hoqi qafësh një problem delikat. Ballkani i Hapur nuk përbën më ofertë në rajon, por thjesht një kuadër ndër disa të tillë për atë që do të afrohet. Dhe humbja e aftësisë për të tërhequr e inaktivizon e energjinë politike që po kërkohej të çlirohej edhe duke izoluar njerëz si Kurti, ndërkohë që bëri kurban aventurierë si Abazoviç dhe defaktorizoi ndonjë të pabesë.